Νόμος του Γκάους: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Amalgam (συζήτηση | συνεισφορές)
Amalgam (συζήτηση | συνεισφορές)
Γραμμή 40:
 
==Εφαρμογή στο Μαγνητισμό==
Στη στατική περίπτωση ενός μαγνήτη, ή άλλη κατάσταση όπου η πηγή του μαγνητικού πεδίου βρίσκεται σε ηρεμία σε σχέση με τον παρατηρητή, η ολοκληρωτική μορφή του νόμου του Γκάους, theμπορεί integralνα formαποδειχθεί ofχρησιμοποιώντας Gauss'sτην Lawαναλογία canτης beροής provenμε usingτον aαριθμό heuristicτων argumentδυναμικών regardingγραμμών theτου netπεδίου fluxπου proportionalityεισέρχονται toκαι theεξέρχονται numberαπό ofμια fieldΓκαουσιανή lines that enter and leave a Gaussian surfaceεπιφάνεια.
 
Χρησιμοποιώντας ένα τέτοιο επιχείρημα, μπορεί να δειχθεί πως σε όλες τις στατικές περιπτώσεις, η συνολική μαγνητική ροή είναι μηδενική. Όσες δυναμικές γραμμές εισέρχονται μια Γκαουσιανή επιφάνεια, άλλες τόσες εξέρχονται από αυτήν, οπότε δεν περικλείεται κάποια "πηγή" του μαγνητικού πεδίου.
With such an argument it can be shown that in all static cases, the net magnetic flux is zero. As many field lines enter any Gaussian surface as leave a Gaussian surface, and so there is no "source" of the magnetic field to enclose.
 
: <math>\Phi_B = \oint_S \mathbf{B} \cdot \mathrm{d}\mathbf{A} = 0</math>
 
Η διαφορική μορφή αυτής της εξίσωσης, αποτελεί και μία από τις τέσσερις [[Εξισώσεις Μάξουελ]], που είναι συνέπεια της μη ύπαρξης [[μαγνητικό μονόπολο|μαγνητικών μονοπόλων]] στη φύση.
The differential form of this is one of Maxwell's Equations, which is a consequence of the fact that magnetic monopoles do not exist.
 
==Εφαρμογή στη Βαρύτητα==