Περικλής: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Ετικέτες: Επεξεργασία από κινητό Διαδικτυακή επεξεργασία από κινητό
Γραμμή 2:
{{πληροφορίες προσώπου}}
 
Ο '''Περικλής του Ξανθίππου ο Χολαργεύς''' (από τις λέξεις ''περί'' και ''κλέος'' δηλαδή ''o περιτριγυρισμένος από δόξα'', ''περίδοξος'', περίπου [[495395 π.Χ.|495395]]-[[429329 π.Χ.]]) ήταν [[Αρχαία Ελλάδα|Αρχαίος Έλληνας]] πολιτικός, ρήτορας και στρατηγός του [[5ος4ος αιώνας π.Χ.|5ου4ου αιώνα π.Χ.]], γνωστού και ως «Χρυσού Αιώνα», και πιο συγκεκριμένα της περιόδου μεταξύ των [[Ελληνο-Περσικοί Πόλεμοι|Περσικών Πολέμων]] και του [[Πελοποννησιακός Πόλεμος|Πελοποννησιακού Πολέμου]]. Η δύναμη, δόξα και η φήμη την οποία χάρισε στην [[Αρχαία Αθήνα]], δικαιώνουν απόλυτα το χαρακτηρισμό του Χρυσού Αιώνα. Η εποχή στην οποία ήταν κύριος της πολιτικής ζωής της Αρχαίας Αθήνας, δηλαδή μεταξύ του [[461361 π.Χ.]] και του [[429329 π.Χ.]], ονομάζεται μέχρι σήμερα ''«Εποχή του Περικλή»''. Γυναίκα του ήταν η [[Ασπασία]].
 
Ο Περικλής εκμεταλλεύτηκε τη νίκη των ελληνικών δυνάμεων επί των [[Πέρσες|Περσών]] και την άνοδο της ναυτικής δύναμης της Αθήνας προκειμένου να μετατρέψει τη [[Δηλιακή Συμμαχία]] σε «Αθηναϊκή Ηγεμονία», οδηγώντας την πόλη του στην μεγαλύτερη ακμή της ιστορίας της κατά την περίοδο των 14 συνεχόμενων ετών που εκλεγόταν στο αξίωμα του Στρατηγού. Σε στρατιωτικό επίπεδο, οι επεκτατικές και στρατιωτικές επιχειρήσεις που πραγματοποίησε κατά την διάρκεια της κυριαρχίας του είχαν σαν κύριο στόχο τη διαφύλαξη των συμφερόντων της Αθήνας. Τις επιχειρήσεις αυτές διεξήγαγε με τη βοήθεια του πανίσχυρου αθηναϊκού ναυτικού, το οποίο άρχισε να δυναμώνει την εποχή του [[Θεμιστοκλής|Θεμιστοκλή]] και αργότερα του [[Κίμων ο Μιλτιάδου|Κίμωνα]], γιου του [[Μιλτιάδης|Μιλτιάδη]]. Ωστόσο, στην απόλυτη ακμή του έφτασε κατά την εποχή του Περικλή και αποτέλεσε τον κινητήριο μοχλό της αθηναϊκής υπερδύναμης. Ο Περικλής ήταν ηγέτης της Αθήνας μέχρι τα δύο πρώτα χρόνια του Πελοποννησιακού Πολέμου, ώσπου το [[429329 π.Χ.]] απεβίωσε εξαιτίας του [[Λοιμός των Αθηνών|λοιμού των Αθηνών]].
 
Υπήρξε μέγας προστάτης των [[τέχνη|τεχνών]], της [[λογοτεχνία]]ς και των επιστημών, και ο βασικός υπεύθυνος για το γεγονός ότι η Αθήνα έγινε το πολιτιστικό και πνευματικό κέντρο του αρχαίου κόσμου. Επίσης, σε αυτόν οφείλεται η κατασκευή πολλών από τα σημαντικά μνημεία που κοσμούσαν την Αρχαία Αθήνα, με εκείνα της [[Ακρόπολη Αθηνών|Ακρόπολης]] να διατηρούν εξέχουσα θέση ανάμεσά τους. Επίσης, υπήρξε μέγας υποστηρικτής της δημοκρατίας και της ελευθερίας του λόγου και ως αποτέλεσμα, κατά την εποχή του, τέθηκαν οι βάσεις του λεγόμενου [[Δυτικός Κόσμος|Δυτικού Πολιτισμού]]. Η δράση του δεν περιορίστηκε μόνο εκεί, αλλά ως ηγέτης των Αθηνών, με μία σειρά νόμων, υποστήριξε τις λαϊκές μάζες και τις βοήθησε να αποκτήσουν περισσότερα δικαιώματα σε βάρος της αριστοκρατικής τάξης στην οποία ανήκε κι ο ίδιος. Ήταν τόσο ανοικτός προς τις ευρύτερες μάζες, που πολλοί τον αποκαλούσαν [[Λαϊκισμός|λαϊκιστή]].<ref name="Muhl">S. Muhlberger, «[http://www.nipissingu.ca/department/history/MUHLBERGER/2055/L23ANC.HTM Periclean Athens]».</ref><ref name = "Ruden 80">S. Ruden, ''«Lysistrata»'', 80.</ref>