Σιβύλλα της Ιερουσαλήμ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1:
{{πηγές|11|05|2015}}{{πληροφορίες προσώπου}}
Η '''Σιβύλλα των Ιεροσολύμων''' ([[1160]] - [[1190]]) ήταν κόμισσα της [[Γιάφα|Γιάφας]] και της Ασκαλών ([[1176]] - [[1186]]) και στην συνέχεια βασίλισσα των [[Ιεροσόλυμα|Ιεροσολύμων]] ([[1186]] - [[1190]]). Ήταν μεγαλύτερη κόρη του [[βασίλειο της Ιερουσαλήμ|βασιλιά της Ιερουσαλήμ]] [[Αμαλρίκ Α΄ της Ιερουσαλήμ|Αμαλρίκ Α΄]] και της πρώτης συζύγου του [[Αγνή του Κουρτεναί|Αγνής του Κουρτεναί]] και αδελφή του βασιλά [[Βαλδουίνος Δ΄ της Ιερουσαλήμ|Βαλδουίνου Δ΄ της Ιερουσαλήμ]], καθώς και ετεροθαλής αδελφή της βασίλισσας [[Ισαβέλλα τωνΑ΄ Ιεροσολύμωντης Ιερουσαλήμ|Ισαβέλλας τωντης ΙεροσολύμωνΙερουσαλήμ]] και μητέρα του βασιλιά της Ιερουσαλήμ [[Βαλδουίνος Ε΄ της Ιερουσαλήμ|Βαλδουίνου Ε΄ της Ιερουσαλήμ]].
 
== Πρώτος γάμος της με τον Γουλιέλμο του Μομφερράτου ==
 
[[Αρχείο:Sibylle-betrothal&marriage.jpg|thumb|right|200px|Ο αρραβώνας (πάνω) και ο γάμος (κάτω) της Σιβύλλης καιμε τουτον Γκυ2ο σύζυγό της ΙερουσαλήμΓκυ ντε Λουζινιάν - Χειρόγραφο της [[Άκρα|Άκρας]] (13ος αι.) από περιγραφή του [[Γουλιέλμος της Τύρου|Γουλιέλμου της Τύρου]]]]
 
Ο πατέρας της ήθελε να της εξασφαλίσει γάμο με μεγάλο Ευρωπαίο ευγενή, αφού γνώριζε ότι ο γιος του, [[Βαλδουίνος Δ΄ της Ιερουσαλήμ|Βαλδουίνος]], έπασχε από [[λέπρα]] και δεν μπορούσε να τον διαδεχθεί. Υποψήφιος ήταν ο [[Στέφανος Α΄ του Σανκέρ]], γιος του [[Θεοβάλδος Β΄ της Καμπανίας|Θεοβάλδου Β΄ της Καμπανίας]], ένας γενναίος πολεμιστής που ήρθε στα [[Ιεροσόλυμα]], προκειμένου να παντρευτείνυμφευτεί την Σιβύλλα, αλλά άλλαξε γνώμη και επέστρεψε στην πατρίδα του.
 
Με τον θάνατο του πατέρα τους, Αμαλρίκ, ο αδελφός της, Βαλδουίνος Δ΄, έγινε βασιλιάς ([[1174]]), ενώ ο ίδιος με τον αντιβασιλιά [[Ραϊμόνδος Γ΄ της Τρίπολης|Ραϊμόνδο Γ΄ της Τρίπολης]] κανόνισαν τον γάμο της Σιβύλλας με τον πρίγκηπα του Μομφερράτου [[Γουλιέλμος ο Μομφερατικός|Γουλιέλμο τον Μακρόξιφο]], μεγαλύτερο γιο του μαρκήσιου [[Γουλιέλμος Ε΄ του Μομφερράτου|Γουλιέλμου Ε΄ του Μομφερράτου]] και ξάδελφο του βασιλιά της Γαλλίας [[Λουδοβίκος Ζ΄ της Γαλλίας|Λουδοβίκου Ζ΄]]. Ο γάμος έγινε το φθινόπωρο του [[1176]], όμως ο σύζυγός της πέθανε τον Ιούνιο του επόμενου χρόνου, έχοντας ήδη αφήσει την Σιβύλλα έγκυο. Το παιδί που θα γεννηθεί είναι ο μέλλων βασιλιάς [[Βαλδουίνος Ε΄ της Ιερουσαλήμ]].
 
Μετά την πρόωρη χηρεία της αναζήτησε νέους συζύγους, ενώ δεν παντρεύτηκε ξανά ως το [[1180]]. Αναφέρεται σαν πρώτος μεγαλύτερος εραστής της ο [[Βαλδουίνος του Ιμπελέν]], δύο φορές χήρος, που σχεδίαζε να τον παντρευτεί, αλλά δεν τα κατάφερε, γιατί αυτός αιχμαλωτίστηκε από τον [[Σαλαντίν]] ([[1179]]). Η Σιβύλλα ικέτευε τον [[Σαλαντίν]], ο οποίος ζητούσε πολύ ψηλάυψηλά λύτρα να τον ελευθερώσει, και τελικά τον ελευθέρωσε, αφού πήρε την υπόσχεση ότι θα εισπράξει σύντομα τα λύτρα. Μετά την απελευθέρωσηαπελευθέρωσή του, πήγε στην [[Κωνσταντινούπολη]], στον αυτοκράτορα [[Μανουήλ Α'Α΄ Κομνηνός]] Αυτοκράτορα των Ρωμαίων, προκειμένου να ζητήσει την βοήθειαβοήθειά του, που τον δέχτηκε με τιμές. Ο ΒαλδουίνοςΜανουήλ Α΄ του πρόσφερε σύζυγο την ανιψιάμικρανιψιά του [[Μαρία Κομνηνή της Ιερουσαλήμ|Μαρία Κομνηνή]], κάτι που θα γινόταν αιτία της διάλυσης της σχέσης του με την Σιβύλλα. Η μητέρα της, [[Αγνή του Κουρτεναί]], βρήκε τότε την ευκαιρία να πείσει τον γιο της να την παντρέψει με τον [[Γκυ των Λουζινιάν]], μικρότερο αδελφό του ευνοούμενουευνοούμενού της, [[Αμαλρίκ Β΄ της Ιερουσαλήμ|Αμαλρίκ των Λουζινιάν]].
 
Ο Βαλδουίνος Δ΄ δεν είχε αντίρρηση, αφού γνώριζε ότι ο Γκυ ήταν υποτελής του βασιλιά της Αγγλίας [[Ερρίκος Β΄ της Αγγλίας|Ερρίκου Β΄]], την εποχή που ο βασιλιάς της Γαλλίας [[Φίλιππος Β΄ της Γαλλίας|Φίλιππος Β΄]] ήταν ανήλικος. Στην συνέχεια, ανέτρεψε τις φιλοδοξίες των [[Ιμπελίν]], αφού αρραβώνιασε την μικρή, ετεροθαλή αδελφή του Ισαβέλλα με τον [[Χάμφρεϊ Δ΄ του Τορόν]]. Η Σιβύλλα και ο Γκυ είχαν δύο θυγατέρες, τιςτην Αλίκη και τη Μαρία,. ενώΟ Γκυ αρχικά ορίστηκε αντιβασιλιάς και διάδοχος του αδελφού της Βαλδουίνου Δ΄. Όμως αργότερα ο βασιλιάς τον καθαίρεσε ([[1183]]) λόγω της δειλίας που έδειξε στην επίθεση του Σαλαντίν, ζητώντας από την αδελφή του να ακυρώσει τον γάμο της, αφού την όρισε διάδοχο με τον ανήλικο γιο της, [[Βαλδουίνος ο Μομφερατικός|Βαλδουίνο του Μομφερράτου]].
 
Ο λεπρός Βαλδουίνος Δ΄ πέθανε από την ασθένειά του την άνοιξη του [[1185]], αφήνοντας τον γιο της Σιβύλλας, τον [[Βαλδουίνο Ε΄ της Ιερουσαλήμ|Βαλδουίνο Ε΄]] σαν μοναδικό βασιλιά, κάτω από την προστασία του [[Τζοσελίν Γ΄ της Έδεσσας]]. Ο παππούς του μικρού παιδιού, [[Γουλιέλμος Ε΄ του Μομφερράτου]], ήρθε, προκειμένου να υπερασπίσει τα δικαιώματαδικαιώματά του, αλλά τοο παιδίΒαλδουίνος Ε΄, άρρωστοάρρωστος συνέχεια από βρέφος, πέθανε το καλοκαίρι του [[1186]]. Η Σιβύλλα κέρδισε την υποστήριξη του λαού και της εκκλησίαςΕκκλησίας και ο πατριάρχης [[Ηράκλειος της Ιερουσαλήμ]] την όρισε σαν τον νομιμότερο δικαιωματικά κληρονόμο, ενώ μιαμία μερίδα ευγενών αντιπαρατέθηκε στον σύζυγοσύζυγό της, [[Γκυ των Λουζινιάν]], που δεν είχε την υποστήριξη του βασιλιά [[Βαλδουίνος Δ΄ της Ιερουσαλήμ|Βαλδουίνου Δ΄]] στην διαδοχή του. Η Σιβύλλα αρνήθηκε πεισματικά να δώσει διαζύγιο στον σύζυγοσύζυγό της και τον έστεψε συμβασιλέα. Παράλληλα, ο σύζυγόςσύζυγος της Ισαβέλλας, [[Χάμφρεϊ Δ΄ του Τορόν]], δήλωσε την υποστήριξηυποστήριξή του στην Σιβύλλα και τον Γκυ, απορρίπτοντας τα δικά του δικαιώματα, κάτι που δεν έφερε καμιά αμφισβήτηση στην κατοχή της εξουσίας από το ζεύγος.
 
== Βασίλισσα με τον Γκι ντε Λουζινιάν και η πτώση τους ==
 
Η Σιβύλλα στις διαπραγματεύσεις της προσπάθησε να συμφιλιωθεί με τους πολιτικούς της αντιπάλους, την οικογένεια των [[Ιμπελίν]], που καθοδηγούνταν από τον βασιλιά[[Ραϊμόνδος Γ΄ της Τρίπολης |Ραϊμόνδο Γ΄]] κόμη της Τρίπολης. Κύριο μέλημά της ήταν να αντιμετωπίσει την προέλαση του [[Σαλαντίν]]. Ο Γκυ και ο Ραϊμόνδος κλήθηκαν να συμφιλιωθούν, προκειμένου να ξεκινήσουν την μάχη κατά του Σαλαντίν, αλλά δεν μπόρεσαν να συντονίσουν τις δυνάμεις τους, με αποτέλεσμα την οδυνηρή ήττα στη [[μάχη του Χαττίν]] ([[4 Ιουλίου]] [[1187]]). Ο Γκυ πιάστηκε αιχμάλωτος και η Σιβύλλα έσπευσε να υπερασπιστεί τα [[Ιεροσόλυμα]] με τον πατριάρχη Ηράκλειο και τον [[Μπάλιαν του Ιμπελέν]], που σώθηκε στη [[μάχη του Χαττίν]]. Δεν τα κατάφεραν και τα [[Ιεροσόλυμα]] στις [[2 Οκτωβρίου]] κυριεύθηκαν από τον Σαλαντίν.
 
Η Σιβύλλα τότε δραπέτευσε με τις κόρες της στην [[Τρίπολη (Λίβανος)|Τρίπολη]]. Ο Γκυ απελευθερώθηκε το [[1188]], επέστρεψε και βρήκε την σύζυγοσύζυγό του βαδίζοντας μαζί στην κατάληψη της [[Τύρος|Τύρου]], της μοναδικής πόλης του βασιλείου που δεν είχε πέσει στα χέρια των [[ισλάμ|μουσουλμάνων]]. Τότε βρισκόταν υπό την εξουσία του [[Κορράδος ο Μομφερατικός|Κορράδου του Μομφερράτου]], αδελφού του Γουλιέλμου του Μομφερράτου, πρώτου συζύγου της Σιβύλλας, που αρνήθηκε να τους επιτρέψει την είσοδο. Τότε ο Γκυ πήρε θάρρος στο άκουσμα της εκκίνησης της [[Γ΄ Σταυροφορία|Γ΄ Σταυροφορίας]] υπό τον [[Ριχάρδος ο Λεοντόκαρδος|Ριχάρδο Α΄ τον Λεοντόκαρδο]] της Αγγλίας και τον [[Φίλιππος Β΄ της Γαλλίας|Φίλιππο Β΄ της Γαλλίας]], και ξεκίνησε την [[πολιορκία της Άκρας]]. Το [[1190]], θανατηφόρα επιδημία έπληξε τα στρατεύματαστρατεύματά του, από την οποία βρήκαν τον θάνατο η Σιβύλλα και οι δύο μικρές κόρες τους, αφήνοντας τον [[Γκυ των Λουζινιάν|Γκυ]] μόνο του χωρίς ούτε καν τα δικαιώματά του.
 
== Πηγές ==