Σιβύλλα της Ιερουσαλήμ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ο λεπρός Βαλδουίνος Δ΄ πέθανε από την ασθένειά του την άνοιξη του [[1185]], αφήνοντας τον γιο της Σιβύλλας, τον [[Βαλδουίνος Ε΄ της Ιερουσαλήμ|Βαλδουίνο Ε΄]] σαν μοναδικό βασιλιά, κάτω από την προστασία του [[Τζοσελίν Γ΄ της Έδεσσας]]. Ο παππούς του μικρού παιδιού, [[Γουλιέλμος Ε΄ του Μομφερράτου]], ήρθε, προκειμένου να υπερασπίσει τα δικαιώματά του, αλλά ο Βαλδουίνος Ε΄, άρρωστος συνέχεια από βρέφος, πέθανε το καλοκαίρι του [[1186]]. Η Σιβύλλα κέρδισε την υποστήριξη του λαού και της Εκκλησίας και ο πατριάρχης [[Ηράκλειος της Ιερουσαλήμ]] την όρισε σαν τον νομιμότερο δικαιωματικά κληρονόμο, ενώ μία μερίδα ευγενών αντιπαρατέθηκε στον σύζυγό της [[Γκυ των Λουζινιάν]], που δεν είχε την υποστήριξη του βασιλιά [[Βαλδουίνος Δ΄ της Ιερουσαλήμ|Βαλδουίνου Δ΄]] στην διαδοχή του. Η Σιβύλλα αρνήθηκε πεισματικά να δώσει διαζύγιο στον σύζυγό της και τον έστεψε συμβασιλέα. Παράλληλα, ο σύζυγος της Ισαβέλλας, [[Χάμφρεϊ Δ΄ του Τορόν]], δήλωσε την υποστήριξή του στην Σιβύλλα και τον Γκυ, απορρίπτοντας τα δικά του δικαιώματα, κάτι που δεν έφερε καμιά αμφισβήτηση στην κατοχή της εξουσίας από το ζεύγος.

 

 

Η Σιβύλλα στις διαπραγματεύσεις της προσπάθησε να συμφιλιωθεί με τους πολιτικούς της αντιπάλους, την οικογένεια των [[Ιμπελίν]], που καθοδηγούνταν από τον [[Ραϊμόνδος Γ΄ της Τρίπολης|Ραϊμόνδο Γ΄]] κόμη της Τρίπολης. Κύριο μέλημά της ήταν να αντιμετωπίσει την προέλαση του [[Σαλαντίν]]. Ο Γκυ και ο Ραϊμόνδος κλήθηκαν να συμφιλιωθούν, προκειμένου να ξεκινήσουν την μάχη κατά του Σαλαντίν, αλλά δεν μπόρεσαν να συντονίσουν τις δυνάμεις τους, με αποτέλεσμα την οδυνηρή ήττα στη [[μάχη του Χαττίν]] ([[4 Ιουλίου]] [[1187]]). Ο Γκυ πιάστηκε αιχμάλωτος και η Σιβύλλα έσπευσε να υπερασπιστεί τα [[Ιεροσόλυμα]] με τον πατριάρχη Ηράκλειο και τον [[Μπάλιαν του Ιμπελέν]], που σώθηκε στη [[μάχη του Χαττίν]]. Δεν τα κατάφεραν και τα [[Ιεροσόλυμα]] στις [[2 Οκτωβρίου]] κυριεύθηκαν από τον Σαλαντίν.

 

Η Σιβύλλα τότε δραπέτευσε με τις κόρες της στην [[Τρίπολη (Λίβανος)|Τρίπολη]]. Ο Γκυ απελευθερώθηκε το [[1188]], επέστρεψε και βρήκε την σύζυγό του βαδίζοντας μαζί στην κατάληψη της [[Τύρος|Τύρου]], της μοναδικής πόλης του βασιλείου που δεν είχε πέσει στα χέρια των [[ισλάμ|μουσουλμάνων]]. Τότε βρισκόταν υπό την εξουσία του [[Κορράδος ο Μομφερατικός|Κορράδου του Μομφερράτου]], αδελφού του Γουλιέλμου του Μομφερράτου, πρώτου συζύγου της Σιβύλλας, που αρνήθηκε να τους επιτρέψει την είσοδο. Τότε ο Γκυ πήρε θάρρος στο άκουσμα της εκκίνησης της [[Γ΄ Σταυροφορία|Γ΄ Σταυροφορίας]] υπό τον [[Ριχάρδος ο Λεοντόκαρδος|Ριχάρδο Α΄ τον Λεοντόκαρδο]] της Αγγλίας και τον [[Φίλιππος Β΄ της Γαλλίας|Φίλιππο Β΄ της Γαλλίας]], και ξεκίνησε την [[πολιορκία της Άκρας]]. Το [[1190]], θανατηφόρα επιδημία έπληξε τα στρατεύματά του, από την οποία βρήκαν τον θάνατο η Σιβύλλα και οι δύο μικρές κόρες τους, αφήνοντας τον [[Γκυ των Λουζινιάν|Γκυ]] μόνο του χωρίς ούτε καν τα δικαιώματά του.

 

== Πηγές ==