Ερρίκος Α΄ της Γαλλίας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
|||
Γραμμή 1:
{{Infobox Royalty
|όνομα = Ερρίκος Α'
Γραμμή 35 ⟶ 34 :
|τόπος_ταφής = [[Βασιλική Σαιν-Ντενί]], [[Παρίσι]], [[Γαλλία]]
}}
[[Αρχείο:Henri I.jpg|thumb|right|
Ο '''Ερρίκος Α' της Γαλλίας''' (''Henri Ier'', [[Ρενς]] [[4 Μαΐου]] [[1008]] - [[4 Αυγούστου]] [[1060]])
Το Φραγκικό βασίλειο έφτασε στο μικρότερό μέγεθος του την περίοδο την οποία ήταν ο ίδιος βασιλιάς και για το λόγο αυτό θεωρείται ως ενας απο τους πιο ασθενείς Καπέτους παρόλα αυτά πολλοί ιστορικοί τον κρίνουν σαν έξυπνο και δυναμικό βασιλιά. Στέφθηκε βασιλιάς των Φράγκων στον Καθεδρικό ναό του Ρεμς σύμφωνα με τα έθιμα της δυναστείας των Καπετιδών στις 14 Μαΐου 1027 ενώ ο πατέρας του ακόμα ζούσε, <ref>William W. Clark, Medieval Cathedrals, (Greenwood Publishing, 2006), 87.</ref> αλλά είχε ελάχιστες εξουσίες μέχρι τον θάνατο του πατέρα του.
Η βασιλεία του, όπως και αυτή των προγενεστέρων του, κυριαρχείτο από εδαφικές διαμάχες: αρχικά ενώθηκε με τον αδελφό του [[Ροβέρτος της Βουργουνδίας|Ροβέρτο]] με την υποστήριξη της μητέρας του κατά του πατέρα τους (1025). Η μητέρα τους υποστήριξε τον Ροβέρτο σαν διάδοχο, αλλά μετά το θάνατο του Ροβέρτου άφησε τα αδέλφια να συνδιαλλαγούν μεταξύ τους, εξευμένισε λίγο τον Ροβέρτο από τον θυμό του (1032) δίνοντας του το δουκάτο της Βουργουνδίας το οποίο του το είχε δώσει ο ίδιος ο πατέρας του από το 1016. <ref>Elizabeth Hallam and Judith Everard, Capetian France 987-1328, (Routledge, 2013), 95.</ref> Στην πρώιμη στρατηγική του τακτική υποστήριξε με το μικροανιψιό του [[Γουλιέλμος Α' της Αγγλίας|Γουλιέλμο της Νορμανδίας]] τον μελλοντικό βασιλιά της Αγγλίας Γουλιέλμο τον Κατακτητή]] βοηθώντας τον να καταπνίξει επανάσταση των ευγενών του, <ref>David C Douglas, William the Conqueror, (Yale University Press, 1999), 1026.</ref> στην αποφασιστική μάχη του Βαλ ες Ντίν εξασφάλισε του δουκάτο για τον Γουλιέλμο (1047) αλλά σύντομα άλλαξε τακτική και την επόμενη φορά υποστήριξε τους βαρόνους. <ref>R. Allen Brown, The Normans and the Norman Conquest, (Boydell Press, 1969), 49.</ref>
Ο Γουλιέλμος της Νορμανδίας παντρεύτηκε την [[Ματθίλδη της Φλάνδρας]] κόρη του κόμητος της Φλάνδρας, το γεγονός αυτό το είδε ο Ερρίκος σαν απειλή για τον θρόνο του γι'αυτό επιτέθηκε δυο φορές στον Γουλιέλμο (1054, 1057) αλλά και τις δυο αποκρούστηκε. <ref>Jim Bradbury, The Capetians: The History of a Dynasty, 106-108.</ref>
Ο Ερρίκος είχε συναντηθεί τρεις φορές με τον Γερμανό αυτοκράτορα Ερρίκο Γ' στο Ιβόις, την πρώτη (1043) για να συζητήσει τον γάμο του αυτοκράτορα με την Αγνή του Πουατού την κόρη του υποτελούς του Ερρίκου, την δεύτερη (Οκτώβριος 1048) συναντήθηκαν για να υπογράψουν συνθήκη φιλίας και την τελευταία (Μάιος 1056) για να λύσουν το θέμα σχετικά με τον κόμη Θεοβάλδο Γ' και την κομητεία του Μπλουά, ήρθαν σε ένταση μεταξύ τους και ο Ερρίκος αποχώρησε. <ref>Stefan Weinfurter, The Salian Century: Main Currents in an Age of Transition, (University of Pennsylvania Press, 1999), 107.</ref> To 1058 άρχισε να πουλάει επισκοπές και αβαεία κατηγορώντας τον παπικό απεσταλμένο καρδινάλιο Ουμβέρτο για τυραννία, παρά τις προσπάθειες που έκανε η εξουσία των φεουδαρχών την περίοδο στην οποία ήταν βασιλιάς έφτασε στο αποκορύφωμα της. <ref>Elizabeth Hallam, The Capetians 987-1328, (Longman Group Ltd., 1980), 104.</ref>
Ο Ερρίκος Α' πέθανε στις 4 Αυγούστου 1060 και τάφηκε στην βασιλική του [[Σαιν Ντενί]] όπως οι υπόλοιποι Καπέτες βασιλείς, τον διαδέχθηκε ο γιος του Φίλιππος ο οποίος ήταν μόλις 7 ετών γι'αυτό ορίστηκε κηδεμόνας του η μητέρα του Άννα του Κιέβου.
== Κληρονόμοι ==▼
▲== Κληρονόμοι ==
▲Οι δύο πρώτες του σύζυγοι πέθαναν πρόωρα χωρίς να του αφήσουν απογόνους. Από τον γάμο του με την τρίτη σύζυγό του [[Άννα του Κιέβου]] επέζησαν δύο γιοί :
*Έμμα (1054 - 1109)
*Ροβέρτος (1055 - 1060)
==Παραπομπές==
▲* [[Φίλιππος Α΄ της Γαλλίας]]
▲* [[Ούγος των Βερμαντουά]]
{{παραπομπές}}
==
*Allen Brown, The Normans and the Norman Conquest, (Boydell Press, 1969)
*David C Douglas, William the Conqueror, (Yale University Press, 1999)
*Elizabeth Hallam, The Capetians 987-1328, (Longman Group Ltd., 1980)
*Gislebertus (of Mons), Chronicle of Hainaut, transl. Laura Napran, (The Boydell Press, 2005)
*Herwig Wolfram, Conrad II, 990-1039: Emperor of Three Kingdoms, transl. Denise A Kaiser, (The Pennsylvania State University Press, 2000)
*Jim Bradbury, The Capetians: The History of a Dynasty, (Bloomsbury, 2007)
*Vajay, S. Mathilde, reine de France inconnue (Journal des savants), 1971.
*Stefan Weinfurter, The Salian Century: Main Currents in an Age of Transition, (University of Pennsylvania Press, 1999)
{{Ενσωμάτωση κειμένου|en|Henry I of France}}
{{clear}}
| |||