Ανταλλαγή πληθυσμών: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
μ →Συνθήκη της Λωζάνης, 1923: ενικος |
||
Γραμμή 56:
Στην εν λόγω Σύμβαση, καθορίζονταν τα εις την υποχρεωτική ανταλλαγή υποκείμενα πρόσωπα, η ιθαγένειά τους, ο χρόνος της ανταλλαγής, η εκκαθάριση των περιουσιών τους, καθώς και η τύχη των εξαιρουμένων, της ανταλλαγής, προσώπων. Στη συνθήκη δε αυτή, υπάχθηκαν και οι μετά την [[12 Οκτωβρίου|12η Οκτωβρίου]] [[1912]] αποχωρήσαντες εκ των εδαφών, που χαρακτηρίστηκαν «''ανταλλάξιμοι''». Οι κινητές και ακίνητες περιουσίες των ευαγών ή θρησκευτικών ιδρυμάτων που ανήκαν σε ανταλλάξιμους ή εις πρόσωπα που κατοικούσαν εκτός των εδαφών τους, υπάχθηκαν επίσης σε ανταλλαγή. Σε μικτή επιτροπή εκ της συμβάσεως, ανετέθη η εκτίμηση και εκκαθάριση των περιουσιών που εγκαταλείφθηκαν. Η αξία τους μετά την εκτίμηση, περιέρχεται στο κράτος, όσο παραμένουν – ανταλλάξιμη περιουσία – και αυτό (το κράτος) καθίσταται οφειλέτης των δικαιούχων. Οι αξίες τέλος, θα συνοψίζονταν και όση διαφορά προέκυπτε, αυτή θα καταβάλλονταν από το οφειλόμενο κράτος στο έτερο.
Η Σύμβαση αυτή άρχισε να εφαρμόζεται από τον Αύγουστο του [[1923]], η δε μικτή επιτροπή περάτωσε το έργο της κατά το έτος [[1925]]. Για δε την εκτέλεσή της, εκδόθηκαν
== Χωρισμός Ινδίας και Πακιστάν ==
|