Σφαγές στην Κωνσταντινούπολη (1821): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 17:
| απώλειες2 =
}}
Οι '''Σφαγές των Χριστιανών''', και κυρίως Ελλήνων, στην Κωνσταντινούπολη από τον Μάρτιο καιέως Απρίλιοτον Ιούνιο του 1821 ήταν αντίδραση των Τούρκων στην έκρηξη της [[Ελληνική Επανάσταση του 1821|Ελληνικής Επανάστασης]] και σε γεγονότα όπως η πυρπόληση του τουρκικού δικρότου στην Ερεσό . Είχε ως αποτέλεσμα τη σφαγή, το βασανισμό ή τη φυγή χιλιάδων Ελλήνων, μεταξύ των οποίων του πατριάρχη και κορυφαίων ιερωμένων και Φαναριωτών. Από ιστορικούς έχει χαρακτηριστεί και ως "πογκρόμ".<ref>[http://ejournals.epublishing.ekt.gr/index.php/mnimon/article/viewFile/8334/8470.pdf Γερολυμάτος Ανδρέας, 2008, και H. Şükrü ILICAK, 2010. Αναφέρεται στο Πλουμίδης Γ. Σπυρίδων, "Η έννοια του "θανάτου" στην ελληνική επανάσταση του 1821. Ιδεολογικές προσλήψεις και πολιτική πρακτική". ''Μνήμων'', 32 (2011-2012), σ. 64.]</ref>
==Εξέλιξη των γεγονότων==
[[File:News about the massacre of Greeks in Constantinople in 1821.jpg|thumb|Η είδηση για τη σφαγή και την εμπορεία Ελλήνων σκλάβων στην Κωνσταντινούπολη όπως δημοσιεύτηκε στην "Gazette de Lausanne" την 13 Νοεμβρίου 1821.<ref>[http://www.letempsarchives.ch/Default/Skins/LeTempsFr/Client.asp?Skin=LeTempsFr&enter=true&AW=1435941868158&AppName=2 Gazette de Lausanne, ψηφιοποιημένο αρχείο online]</ref>]]
Γραμμή 29:
 
[[File:Massacre of Greeks in Constantinople, 1821.JPG|thumb|Article in the "Gentleman's Magazine", London, June 1821 with news from the Greek Revolution of 1821.|Η είδηση για τις σφαγές και διώξεις Ελλήνων και Δυτικών στην Κωνσταντινούπολη, δημοσιευμένες στο περιοδικό Gentleman's Magazine του Λονδίνου το 1821.<ref>[https://books.google.gr/books?id=Mow3AAAAYAAJ&pg=PA480&dq=gentleman%27s+magazine+june+1821&hl=en&sa=X&ei=wznfU72VG4K5O4HSgNgM#v=onepage&q=Malvoisin&f=false The Gentleman's Magazine, London, Ιούν. 1821, τομ. XCI (91), σελ. 554, 555.]</ref>]]
 
Τον Μάιο θανατώθηκαν με πνιγμό στη θάλασσα 500 Πελοποννήσιοι. Τις πρώτες μέρες του Ιουνίου, μετά από την πυρπόληση του τουρκικού δικρότου στην Ερεσό, οι Τούρκοι στράφηκαν κατά των νησιωτών Ελλήνων που ζούσαν στην Κωνσταντινούπολη. Πολλοί συνελήφθησαν, επιβιβάστηκαν με τη βία σε πλοία και πνίγηκαν στη θάλασσα. Άλλοι αποκεφαλίστηκαν στους δρόμους. Στις 4 Ιουνίου απαγχονίστηκαν ιερείς που κρατούνταν στις φυλακές, μεταξύ των οποίων οι Δέρκων Γρηγόριος, Αδριανουπόλεως Δωρόθεος Α', Θεσσαλονίκης Ιωσήφ και ο Τιρνόβου Ιωαννίκιος. Η ίδια εκδικητική μανία εκδηλώθηκε όταν μαθεύτηκε η επανάσταση στη Δυτική Ελλάδα. Πολλοί Ηπειρώτες και Βούλγαροι πνίγηκαν στη θάλασσα, ενώ Φαναριώτες εξορίστηκαν στο εσωτερικό της Μικράς Ασίας. Από τους εξόριστους δημευόταν η περιουσία, έτσι ώστε στην εξορία συνέβαινε και η φυσική τους εξόντωση. Μερικοί Φαναριώτες αποκεφαλίστηκαν όπως οι Ιωάννης και Σκαρλάτος Καλλιμάχης.<ref>Ιστορία του Ελληνικού Έθνους, τ. ΙΒ', σ. 200.</ref>
 
==Απήχηση==