Ναζιστική Γερμανία: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 293:
Για την εξωτερική πολιτική που προτίθεται να ακολουθήσει, ο Χίτλερ εκφωνεί στο [[Ράιχσταγκ]] ένα λόγο, στον οποίο παράλληλα εξηγεί και την έως τότε πολιτική που ακολούθησε και τους λόγους που την υπαγόρευσαν, αντικρούει κάποιες δηλώσεις του Βρετανού Υπουργού Εξωτερικών [[Άντονι Ήντεν]] (Anthony Eden), επιτίθεται κατά του Μπολσεβικισμού θεωρώντας τον ένα από τους σημαντικότερους κινδύνους για το Γερμανικό Έθνος και προδιαγράφει την ανάκτηση όλων των περιοχών, στις οποίες ζουν γερμανικής καταγωγής πληθυσμοί<ref>[http://www.calvin.edu/academic/cas/gpa/hitler1.htm Ο λόγος του Χίτλερ στο Ράιχσταγκ]</ref>.
{{κύριο|Προσάρτηση της Αυστρίας}}
Το [[1938]] ο Χίτλερ, με την υποστήριξη του Αυστριακού Ναζιστικού Κόμματος, [[Προσάρτηση της Αυστρίας|προσαρτά την Αυστρία]]. Έχοντας αρχίσει συνομιλίες με τον Αυστριακό Καγκελάριο [[Κουρτ φον Σούσνιγκ|Κουρτ Σούσνιγκ]] (Kurt Schuschnigg) από το Φεβρουάριο προετοιμάζει το έδαφος και, ύστερα από πολλές πιέσεις, τον πείθει να περιλάβει δύο Ναζιστές στην Κυβέρνησή του. Ο Σούσνιγκ θέλει να προκηρύξει δημοψήφισμα, αλλά το Αυστριακό Ναζιστικό Κόμμα τον ανατρέπει και τον φυλακίζει. Θα απελευθερωθεί από τα αμερικανικά στρατεύματα το [[1945]]. Η Αυστρία προσαρτάται στο Ράιχ και στις [[12 Μαρτίου]] [[1938]] ο Γερμανικός στρατός γίνεται δεκτός με τα ναζιστικά σύμβολα και λουλούδια από τον Στρατό της Αυστρίας. Ο Χίτλερ επισκέπτεται την χώρα μπαίνοντας σε αυτήν από το [[Μπράουναου αμ Ινν|Μπράουναου]] (Braunau), τη γενέτειρά του. Επισκέπτεται, επίσης, το [[Λιντς]] και καταλήγει στις [[2 Απριλίου]] στη [[Βιέννη]] όπου δηλώνει, μεταξύ άλλων: "Δεν ήρθαμε ως τύραννοι αλλά ως απελευθερωτές". Η Αυστρία γίνεται το '''προτεκτοράτο του Όστμαρκ''' (Ostmark) και ο [[Άρτουρ Ζάις-Ίνκβαρτ]] (Arthur Seyss-Inquart) διορίζεται Κυβερνήτης του<ref>Marshall Dill, ''Germany: A Modern History'', University of Michigan Press, 1970, σελ. 383 στο [http://books.google.gr/books?id=xRrGP7L9_hEC&pg=PA383&dq=Arthur+Seyss-Inquart&hl=el&redir_esc=y#v=onepage&q=Arthur%20Seyss-Inquart&f=false Google books] (αγγλ.)</ref>. Στο δημοψήφισμα που προκηρύσσεται, καλούνται οι πολίτες να αποφασίσουν για το μέλλον της χώρας. Θα αναμενόταν, λογικά, οι Αυστριακοί να ψηφίσουν υπέρ της διατήρησης της αυτονομίας τους. Όμως, η προπαγάνδα των Ναζί, που έχει πολύ προσεκτικά προετοιμαστεί και δράσει, θριαμβεύει και, όταν το δημοψήφισμα διεξάγεται, το τελικό του ποσοστό παίρνει διαστάσεις θριάμβου: 99,73% των Αυστριακών ψηφίζουν υπέρ. Η βασικά αντιτιθέμενη στην προσάρτηση χώρα θα μπορούσε να είναι η [[Ιταλία]], η οποία, όμως, ύστερα από το "Χαλύβδινο Σύμφωνο" δεν έφερε κανένα πρόσκομμα. Η [[Βρετανία]] και η [[Γαλλία]] εμφανίζονται αναποφάσιστες και αδύναμες. Η Συνθήκη των Βερσαλλιών έχει ουσιαστικά περιπέσει σε αχρηστία. Η προσάρτηση αυτή έμεινε στην Ιστορία ως [[Προσάρτηση της Αυστρίας|Anschluss]].
 
[[Αρχείο:Bundesarchiv Bild 146-1970-052-24, Münchener Abkommen, Mussolini, Hitler, Chamberlain.jpg|right|thumb|200px|Διάσκεψη Μονάχου: Μουσολίνι, Χίτλερ, Πάουλ Σμιτ<ref>Ο επίσημος διερμηνέας του Χίτλερ</ref>, Τσάμπερλεν. 29.09.1938]]