Ιωάννης Μακρυγιάννης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

==Η επαναστατική του δράση==

Τον Αύγουστο του 1821 με 18 άντρες από την Άρτα, με την ιδιότητα του μπουλουκτζή, και σε συνεργασία με το ένοπλο σώμα του [[Γώγος Μπακόλας|Γώγου Μπακόλα]], πήρε μέρος στη μάχη του Σταυρού στα [[Τζουμέρκα]]<ref>Νίκος Θεοτοκάς, Ο βίος του στρατηγού Μακρυγιάννη. Απομνημόνευμα και Ιστορία, Βιβλιόραμα, Αθήνα 2012, σελ.104, 106. Απόστολος Βακαλόπουλος, Ιστορία του Νέου Ελληνισμού, τομ.Ε, Η μεγάλη Ελληνική Επανάσταση (1821-1829) Οι προϋποθέσεις και οι βάσεις της (1813-1822), εκδ Αντ. Σταμούλη, Θεσσαλονίκη,1980, σελ.699</ref> . Συμμετείχε στη [[Μάχη του Πέτα|μάχη του Πέτα]], όπου τραυματίσθηκε ελαφρά στο πόδι και στην πολιορκία της Άρτας και την εκπόρθησή της. Μετέβη στο χωριό Σερνικάκι [[Σάλωνα|Σαλώνων]], όπου ανάρρωνε μετά από ασθένεια. Επέλεξε να μείνει στην Ανατολική Στερεά Ελλάδα κυρίως επειδή εντάχθηκε στα τοπικά δίκτυα προυχόντων και ενόπλων που στήριζαν τον [[Οδυσσέας Ανδρούτσος|Οδυσσέα Ανδρούτσο]]. Με τον τελευταίο πολέμησε στην κατάληψη της [[Αθήνα]]ς<ref>Νίκος Θεοτοκάς, Ο βίος του στρατηγού Μακρυγιάννη. Απομνημόνευμα και Ιστορία, Βιβλιόραμα, Αθήνα 2012, σελ.131-154</ref>. Ως αναγνώριση των υπηρεσιών του, του προσφέρθηκε το αξίωμα του [[Πολιτάρχης|''πολιτάρχη'']] της απελευθερωμένης πόλης. Έτσι ερχόταν σε άμεση επαφή με τους Έλληνες που υπέφεραν από διάφορες αυθαιρεσίες από τον φρούραρχο της Ακρόπολης [[Γιάννης Γκούρας|Γιάννη Γκούρα]]<ref>Απόστολος Βακαλόπουλος, Ιστορία του Νέου Ελληνισμού, τομ.ΣΤ, Η μεγάλη Ελληνική Επανάσταση (1821-1829) Η εσωτερική κρίση (1822-1825), εκδ Αντ. Σταμούλη, Θεσσαλονίκη,1982,σελ.305-306</ref>. O Μακρυγιάννης εγκαταλείπει το Κάστρο της Αθήνας και πηγαίνει στη [[Σαλαμίνα]] όπου συναντά τον [[Νικηταράς|Νικηταρά]], ο οποίος τον παροτρύνει να επιστρέψει στη [[Ρούμελη]]. Πηγαίνει κατευθείαν στη [[Βελίτσα]] όπου συναντά τον Ανδρούτσο ο οποίος θα προσπαθήσει να τον προσεταιριστεί να πάρουν από τον Γκούρα το κάστρο της Ακρόπολης.<ref>Νίκος Θεοτοκάς, Ο βίος του στρατηγού Μακρυγιάννη. Απομνημόνευμα και Ιστορία, Βιβλιόραμα, Αθήνα 2012, σελ.153-154</ref>

 

==Η μεταπελευθερωτική του δράση==