Λόγω της ληστρικής του αυτής δράσης συνελήφθη από τον πασά του [[ΒεράτιΜπεράτ|ΜπερατίουΒερατίου]], [[Κουρτ Αχμέτ πασάς|Κουρτ Αχμέτ πασά]], αλλά αφέθηκε ελεύθερος αφού υποσχέθηκε να σταματήσει τις επιδρομές, υπόσχεση την οποία όμως δεν κράτησε, διότι όπως λέγεται ο πασάς αρνήθηκε να του δώσει για σύζυγο την κόρη του. Έπειτα λόγω της σκληρής καταδίωξης που αντιμετώπισε κατέφυγε στον [[Καπλάν]] πασά του [[Δέλβινο|Δελβίνου]], του οποίου την κόρη (Εμινέ) παντρεύθηκε το [[1768]], μνηστεύοντας παράλληλα και την αδελφή του Χαϊνίτσα με τον μεγαλύτερο γιο του Καπλάν. Aπό αυτό τον γάμο ο Αλής απέκτησε και τους δυο του γιους, τον Μουχτάρ (1769) και τον Βελή (1773). Μέσω διαφόρων δολοπλοκιών κατάφερε να εξοντώσει τόσο τον πεθερό του όσο και τον διάδοχο αυτού Σελήμ χωρίς όμως να καταφέρει να διοριστεί αυτός πασάς ενώ παράλληλα εκδικήθηκε τους κατοίκους του Χορμόβου και του Λικλίου οι οποίοι είχαν πριν από χρόνια ατιμάσει την μητέρα του.
Το [[1785]] διορίστηκε επόπτης των οδικών αρτηριών της [[Ρούμελη (Οθωμανική)|Ρούμελης]] και ήρθε σε συνεννόηση με τους ληστές που δρούσαν στη [[Θεσσαλία]]. Όμως,το [[1787]] όταν και διορίστηκε [[πασάς]] των [[Τρίκαλα|Τρικάλων]] καταδίωξε και εξόντωσε τους πρώην συμμάχους του, λυτρώνοντας παράλληλα την περιοχή από τις ληστρικές επιδρομές και αποκτώντας τη φήμη ενός ικανού διοικητή.
