Παλιούρι Χαλκιδικής: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 28:
 
== Ιστορικά στοιχεία ==
Στο σημερινό Παλιούρι πιστεύεται ότι υπήρχε αρχαία πόλη, με το όνομα Θέραμβος, που αναφέρει ο [[Ηρόδοτος]]. Ο ίδιος συγγραφέας αναφέρει ότι η πόλη στρατολογήθηκε βίαια από τον Ξέρξη και ίσως γι' αυτό δεν αναφέρεται σε μετέπειτα συγγραφείς. Στη χερσόνησο και στον όρμο του Αγίου Νικολάου έχουν βρεθεί αρχαιολογικά ευρήματα, που πιστοποιούν ότι η πόλη υπήρχε.Κοντά στο σημερινό χωριό και συγκεκριμένα στην ορεινή θέση «Κουτόνι» εντοπίστηκαν, με βάση την επιφανειακή κεραμική, λείψανα ρωμαϊκού οικισμού, που διοικητικά ανήκε στη ρωμαϊκή αποικία της Κασσάνδρειας <ref>[http://olympias.lib.uoi.gr/jspui/bitstream/123456789/6116/1/13.%20%CE%97%20%CF%81%CF%89%CE%BC%CE%B1%CF%8A%CE%BA%CE%AE%20%CE%B1%CF%80%CE%BF%CE%B9%CE%BA%CE%AF%CE%B1.pdf] Δημήτρης Κ. Σαμσάρης, Η ρωμαϊκή αποικία της Κασσάνδρειας (Colonia Iulia Augusta Cassandrensis), Δωδώνη 16(1987), τεύχ. 1, σ. 383</ref>. Σε όλη τη διάρκεια της τουρκοκρατίας ήταν ένα από τα 12 χωριά της χερσονήσου και αποτελούσε βακούφι του Γκαζανφέρ Αγά <ref>http://doumbia-istoria.blogspot.com/2010/12/18.html</ref>. Οι κάτοικοι του Παλιουρίου συμμετείχαν στην επανάσταση του [[1821]] ο ιερέας [[Νικόλαος Τριανταφύλλου|Νικόλαος Τριανταφύλλου, ο Ιωάννης Αλεξάνδρου και άλλοι]]<ref>Νίκος Εμμ. Παπαοικονόμου, "Προσωπογραφία Αγωνιστών του 1821 από τη Χαλκιδική και τη Θεσσαλονίκη", έκδοση Εταιρεία Μακεδονικών Σπουδών, Θεσσαλονίκη 2016, σ. 473-476, <nowiki>ISBN 978-960-9458-12-2</nowiki></ref> . Τον Ιούνιο του [[1918]], με Βασιλικό Διάταγμα, παραδόθηκε στο Παλιούρι και ο οικισμός "Χρούσω".
 
Η ονομασία του σημερινού χωριού οφείλεται στα παλιούρια, αγκαθωτούς θάμνους, που χρησιμοποιούνταν παλαιότερα για την περίφραξη των σπιτιών.