Μαξιμίλιαν φον Βάιξ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
έκανε λόγο = μίλησε / Η χρήση περιφραστικών ρημάτων φτωχοποιεί τη γλώσσα.
Γραμμή 250:
Η άνοιξη του 1944 έφερε στο προσκήνιο νέες ρωγμές της Γερμανίας με τους συμμάχους της. Οι ήττες στο Ανατολικό Μέτωπο και η πίεση των Συμμάχων ήταν ασφυκτική. Καθώς δεν φαινόταν πια πιθανή μια νίκη της Γερμανίας, οι χώρες—σύμμαχοί της προσπαθούσαν να ελαχιστοποιήσουν τις καταστροφές στην χώρα τους από την επερχόμενη ήττα, όπως με έξοδο από τον πόλεμο. Μια τέτοια περίπτωση ήταν η [[Ουγγαρία]], όπου ο Χίτλερ πίστευε πως μια αποσκίρτηση του τύπου Ιταλίας ήταν αρκετά πιθανή, δεδομένης της αναξιοπιστίας του ηγέτη της, Ναυάρχου [[Μίκλος Χόρτυ]]. Έλαβε έτσι την απόφαση να επέμβει στρατιωτικά και να θέσει τον στρατό υπό τον έλεγχό του. Την αποστολή αυτή, με την κωδική ονομασία Επιχείρηση «Μαργαρίτα» (''Margarethe'') ανέλαβε να φέρει εις πέρας ο Βάιχς, ως Ανώτατος Διοικητής Νοτιοανατολικής Ευρώπης. Η επιχείρηση θα λάμβανε χώρα κατά τις αρχές Μαρτίου.<ref name="GDE">Ziemke (1984), σ. 287</ref>
 
Επηρεασμένος ίσως από την εμπειρία του στην Ιταλία, ο Βάιχς έκανε απαισιόδοξες προβλέψεις για τα αποτελέσματα της επιχείρησης. Στις 8 Μαρτίου σημείωσε στο ημερολόγιό του πως οι Ούγγροι ''«θα πολεμούσαν μέχρι τον τελευταίο άνδρα για την ελευθερία της πατρίδας τους»'' και έκανε λόγομίλησε για μια ''«γενική εξέγερση»'' την οποία θα υποκινούσαν Εβραίοι και κομμουνιστές και που θα έπρεπε να αναμένουν τα γερμανικά στρατεύματα.<ref name="BlEd2/153">Meyer (2009), τ. Β', σ. 153 και υποσημείωση 33 ό.π. (ημερομηνία της ημερολογιακής καταχώρησης)</ref> Στις 18 Μαρτίου, ο Χόρτυ, αρχικά αρνούμενος, σύντομα υπέκυψε στις απαιτήσεις του Χίτλερ και δέχτηκε την εγκατάσταση φιλογερμανικής κυβέρνησης στη χώρα και την είσοδο στρατευμάτων της Βέρμαχτ.<ref name="GDE" />
 
Στις 4.00 τα χαράματα της επόμενης ημέρας, τα γερμανικά στρατεύματα εισήλθαν στο ουγγρικό έδαφος. Ο Βάιχς ήταν περιχαρής για την διάψευση των εκτιμήσεών του. ''«Πουθενά αντίσταση»'' έγραψε στο ημερολόγιό του. Σε πολλές περιπτώσεις οι Γερμανοί έτυχαν ακόμη και πανηγυρικής υποδοχής από στρατιώτες και πληθυσμό. Αμέσως ξεκίνησαν οι συλλήψεις των «ανεπιθύμητων στοιχείων» και παράλληλα η εκμετάλλευση των πλουτοπαραγωγικών πηγών της χώρας, ιδίως των πολύτιμων για την γερμανική προσπάθεια [[Πετρέλαιο|πετρελαιοπηγών]].<ref name="BlEd2/153" /> Ακολούθως ο Βάιχς επέστρεψε στα Βαλκάνια.