Νυφικό φόρεμα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Στις μέρες μας, καθώς οι δυτικές παραδόσεις έχουν χαλαρώσει και οι αλλαγές είναι πια αποδεκτές, υπάρχει ποικιλία τόσο στις τιμές όσο και στα χρώματα και τα μήκη των νυφικών. Οι νύφες μπορούν να αγοράσουν έτοιμα φορέματα, να φορέσουν κάποιο οικογενειακό κειμήλιο, να ράψουν κάποιο νυφικό στα μέτρα τους, ενώ υπάρχει και η λύση των οίκων νυφικών στους οποίους μπορεί κάθε μέλλουσα νύφη να δοκιμάσει διάφορα νυφικά κι αφού καταλήξει στο ιδανικό για εκείνη, αφού μεταποιηθεί το νυφικό που επέλεξε ώστε να φαίνεται πως ράφτηκε για αυτή, το ενοικιάζει.

[[Αρχείο:Margaret Forrest.jpg|thumb|left|Η λαίδη Φόρεστ φορώντας νυφικό φόρεμα βικτοριανού στιλ. Αυστραλία, 1876.]]

Παραδοσιακά τα νυφικά βασίζονται στις τάσεις της μόδας κάθε εποχής. Για παράδειγμα, στη δεκαετία του 1920, τα νυφικά ήταν κοντά στο μπροστινό μέρος με μακρύτερη ουρά στο πίσω μέρος και φοριόταν με πέπλο σε κλοσέ γραμμή. Αυτή η τάση συνεχίστηκε ως τα τέλη της δεκαετίας του 1940, οπότε και επανήλθαν στη μόδα τα νυφικά με φουσκωτή φούστα και σχέδια εμπνευσμένα από την [[Βασίλισσα Βικτωρία|βικτωριανή]] εποχή. Αν και τα βικτωριανού ύφους νυφικά κυριάρχησαν στην αγορά, με τις απαραίτητες αλλαγές που επέβαλε σε κάθε χρονική στιγμή η μόδα, ένας αυξανόμενος αριθμός των σύγχρονων γυναικών δεν επιλέγουν για την ημέρα του γάμου τους αυτή την τάση. Πρόκειται κυρίως για γάμους μη παραδοσιακούς, γάμους στους οποίους η νύφη είναι μεγαλύτερης ηλικίας ή γάμους στους οποίους η νύφη παντρεύεται για δεύτερη φορά.

Σήμερα τα νυφικά στον δυτικό κόσμο είναι συνήθως λευκά, αν και στο λευκό συμπεριλαμβάνονται αποχρώσεις όπως το ζαχαρί, το εκρού, το σαμπανί. Παρατηρείται επίσης η συνήθεια, οι νύφες να προτιμούν την ενοικίαση ενός μεταχειρισμένου νυφικού από την αγορά ενός νέου με σκοπό την μείωση του κόστους της τελετής.