Βάλντεμαρ Β΄ της Δανίας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 29:
[[Αρχείο:Valdemarsejrssegl.jpg|thumb|right|250px|Η σφραγίδα του βασιλιά της Δανίας Βαλντεμάρ Β΄]]
Το 1223 ο βασιλιάς Βαλντεράμ Β΄ και ο μεγαλύτερος γιος και διάδοχος του Βαλντεμάρ κατά την διάρκεια ενός κυνηγιού απήχθησαν απήχθησαν από τον κόμη Ερρίκο Α της Σουερίν, ο κόμης ζήτησε από τον βασιλιά να παραδώσει πίσω στους Γερμανούς όλα τα εδάφη του Χόλσταϊν που κατείχε η χώρα του τα τελευταία 20 χρόνια, οι Δανοί αρνήθηκαν τις προτάσεις και κήρυξαν τον πόλεμο. Ο Δανέζικος στρατός υπό την ηγεσία του Αλβέρτου Β΄ της Ορμανούνδης ηττήθηκε στην μάχη του Μόλν (1225) και ο βασιλιάς Βαλντεμάρ ελευθερώθηκε με βαρείς όρους όπως να επιστρέψει όλες τις περιοχές ειδικά το Χόλσταϊν πίσω στην [[Γερμανία]], να πληρώσει 44.000 ασημένια μάρκα και να ορκιστεί ότι δεν θα αναζητήσει να πάρει εκδίκηση.
Ο Βαλντεμάρ Β΄ ελευθερώθηκε αλλά εξοργισμένος πήγε αμέσως στον πάπα [[Πάπας Ονώριος Γ΄|Ονώριο Γ΄]] να του ζητήσει να τον απαλλάξει από τον όρκο του έτσι ώστε να μπορεί να ξεκινήσει τις πολεμικές επιχειρήσεις εκδίκησης εναντίον των Γερμανών. Ο πάπας ευχαρίστως το δέχτηκε αλλά στις πολεμικές επιχειρήσεις που ακολούθησαν η τύχη δεν ήταν πια με το μέρος του, ο στρατός της Δανίας συνετρίβη από τους Γερμανούς στην μάχη του Μπόρνχοβεν (22 Ιουλίου 1227) και η Δανία έχασε οριστικά όλες τις περιοχές που είχε κερδίσει στην βόρεια Γερμανία, ο ίδιος ο βασιλιάς μόλις σώθηκε από έναν ιππότη από τότε αποσύρθηκε οριστικά από όλους τους πολέμους και ασχολήθηκε μονάχα με το εσωτερικό της χώρας του.
Ο βασιλιάς Βαλντεμάρ Β΄ τα επόμενα χρόνια μέχρι τον θάνατο του ασχολήθηκε με τις εσωτερικές υποθέσεις του βασιλείου του, την εποχή του οι μεγάλοι φεουδάρχες άρχισαν να κυριαρχούν απέναντι στους μικρότερης τάξης αγρότες οι οποίοι έχασαν τα προνόμια που είχαν παλιότερα από την εποχή των [[Βίκινγκ]] και αναγκάστηκαν να υποταχθούν. <ref>Danmark Historie IIperbenny.dk</ref> Ο Βαλντεμάρ κωδικοποίησε τους νόμους στην Δανία δημιουργώντας σύγχρονο νομοθετικό σύστημα για το Σγιέλαν, την Γιουτλάνδη και την Σκάνε το οποίο κυριάρχησε στην [[Δανία]] μέχρι το 1683. Το νομοθετικό του σύστημα απαγόρευσε προγενέστερες μεθόδους που χρησιμοποιούσαν σχετικά με την απόδειξη της αθωότητας ή της ενοχής του κατηγορουμένου όπως οι μονομαχίες υπό δοκιμή, η νομοθεσία του εγκρίθηκε από την από την αριστοκρατία του Βόντινγκμποργκ λίγο πριν τον θάνατο του.