Μεταβλητός αστέρας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

 

Ο πρώτος μεταβλητός αστέρας παρατηρήθηκε το [[1638]] από τον [[Γιόχανς Χολβάρντα]] (Johannes Holwarda) και ήταν ο Omicron (o) του [[Κήτος (αστερισμός)|Κήτους]], που αργότερα ονομάστηκε Mira (= [[Μίρα|θαυμάσιος]]), ταλαντωνόταν σε έναν περιοδικό κύκλο 11 μηνών. Η ανακάλυψη αυτή έγινε σε συνδυασμό με έναν [[Υπερκαινοφανής αστέρας|υπερκαινοφανή]] που είχε παρατηρηθεί το 1572 και το 1604. Ο δεύτερος μεταβλητός αστέρας παρατηρήθηκε το 1669 από τον Geminiano Montanari και ήταν ο μεταβλητός [[Αλγκόλ]] (ο β Περσέως). Έτσι ο αιώνας αυτός χαρακτηρίστηκε αστρονομική επανάσταση από την ένταση που ελάμβανε πλέον η αστρονομική παρατήρηση. Το 1784 δόθηκε η σωστή ερμηνεία του φαινομένου της μεταβλητότητας. Και ενώ μέχρι το 1786 είχαν παρατηρηθεί δέκα μεταβλητοί αστέρες, το 1850 ο αριθμός τους είχε πολλαπλασιαστεί. Ειδικότερα μετά την ανακάλυψη της [[φωτογραφία]]ς, το 1890, η αύξηση αυτών ήταν ραγδαία. Το [[1960]] αριθμούσαν 15.504 μεταβλητοί αστέρες ενώ το 2008 (σύμφωνα με τον τελευταίο σχετικό κατάλογο) έφθασαν τους 46.000 μόνο στο γαλαξία μας και περίπου 10.000 σε άλλους γαλαξίες.<br />

 

Συστηματικές έρευνες - παρατηρήσεις για την ανακάλυψη νέων μεταβλητών αστέρων διεξάγονται σήμερα από ένα τεράστιο δίκτυο αστεροσκοπείων που κατανέμονται σε διάφορα σημεία της επιφάνειας της Γης. Απ΄ τη στιγμή που υπάρξουν κάποιες ενδείξεις ότι η λαμπρότητα κάποιου αστέρα μεταβάλλεται εγγράφεται στον διεθνή "κατάλογο υπόπτων δια μεταβλητότητα αστέρων". Όταν εκ των συνεχιζόμενων παρατηρήσεων διαπιστωθεί κατά τρόπο αναμφισβήτητο ότι ο συγκεκριμένος παρατηρούμενος αστέρας είναι μεταβλητός εγγράφεται στο "Γενικό κατάλογο μεταβλητών αστέρων".