Ιστορία της νεότερης Ελλάδας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 24:
Πολιτικά κυριάρχησαν δύο κόμματα, του [[Θεόδωρος Δηλιγιάννης|Δηλιγιάννη]] και του [[Χαρίλαος Τρικούπης|Τρικούπη]]. Ο Τρικούπης πρότεινε την [[αρχή της δεδηλωμένης]] και ο Γεώργιος αναγκάστηκε να υιοθετήσει την άποψη του. Η κυβέρνηση έπρεπε πια να έχει την εμπιστοσύνη της βουλής και όχι την εύνοια του βασιλιά, δίνοντας τέλος στις συνεχείς πολιτικές κρίσεις και την αστάθεια. Ο Τρικούπης εκσυγχρόνισε το κράτος με πολλά δημόσια έργα το οδήγησε όμως στην πτώχευση, το [[1893]].
 
Στην Ελλάδα επικράτησε η [[Μεγάλη Ιδέα]], η προσπάθεια δηλαδή για την ενσωμάτωση περιοχών της Οθωμανικης αυτοκρατορίας, στο ελληνικό κράτος. Η Κρήτη γνώρισε πολλές επαναστάσεις και εξεγέρσεις. Το [[1897]] η κυβέρνηση του Δηλιγιάννη κάτω από την πίεση της κοινής γνώμης αναγκάστηκε να στείλει στρατιωτικό τμήμα στην Κρήτη. Η Ελλάδα και η Οθωμανική αυτοκρατορία τελικά ενεπλάκησαν σε συντομο πόλεμο. Ο [[Ελληνοτουρκικός πόλεμος του 1897|πόλεμος του 1897]] έληξε με τη συντριβή της Ελλάδας, η οποία σώθηκε χάρη στην παρέμβαση της [[Ρωσία|Ρωσίας]]. Για να ανταποκριθεί στις αποζημιώσεις προς το Οθωμανικό κράτος, πέρασε κάτω από τον Διεθνή νομισματικό έλεγχο των Μεγάλων Δυνάμεων.
 
Στον Στρατό ξεκίνησε αναδιοργάνωση υπό την αρχηγία του Διαδόχου Κωνσταντίνου. Το πολιτικό αδιέξοδο έληξε το [[1909]] με το [[Κίνημα στο Γουδί|κίνημα στο Γουδί]]. Ο [[Στρατιωτικός Σύνδεσμος]], απαίτησε μεταρρυθμίσεις σε όλους τους τομείς. Δεν εγκαθίδρυσε δικτατορία αλλά με την υποστήριξή μερίδας του λαού οδήγησε τη χώρα σε εκλογές. Μετά από πολιτική ανωμαλία έγινε πρωθυπουργός ο [[Ελευθέριος Βενιζέλος]]. Ο Στρατιωτικός Σύνδεσμος έχοντας επιτύχει το στόχο του, διαλύθηκε.