Αρχαία Αθήνα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Onoufrios d (συζήτηση | συνεισφορές)
Γραμμή 96:
 
=== Ελληνιστική περίοδος ===
Η Αθήνα συμμετείχε στην πανελλήνια συμμαχία που συγκροτήθηκε από τους Μακεδόνες, με σκοπό να εκστρατεύσουν εναντίον των Περσών. Μετά τον θάνατο του [[Μέγας Αλέξανδρος|Μεγάλου Αλεξάνδρου]] όμως, οι Αθηναίοι εκμεταλλευτήκαν την ευκαιρία να επαναστατήσουν μαζί με άλλες πόλεις της νότιας Ελλάδας, γεγονός που οδήγησε στον [[Λαμιακός πόλεμος|Λαμιακό πόλεμο]] (322 π.Χ.). Οι Μακεδόνες κατέστειλαν την επανάσταση και εγκατέστησαν φρουρά στον Πειραιά. Αργότερα ο [[Κάσσανδρος]] τοποθέτησε τοποτηρητή στην Αθήνα τον [[Δημήτριος ο Φαληρεύς|Δημήτριο Φαληρέα]]. Το 307 π.Χ. ο γιος του [[Αντίγονος ο Μονόφθαλμος|Αντίγονου]], [[Δημήτριος Πολιορκητής]] κατέλαβε την Αθήνα Ο Δημήτριος στην συνέχεια κατέλαβε τον θρόνο της Μακεδονίας με αποτέλεσμα η Αθήνα να γίνει μέρος του Μακεδονικού βασιλείου, όπου παρέμεινε και όταν βασιλιάς της Μακεδονίας έγινε ο γιος του Δημήτριου, [[Αντίγονος Γονατάς]]. Το 268 π.Χ. η Αθήνα εντάχθηκε στην Σπαρτιατική συμμαχία κατά των Μακεδόνων. Ο συνασπισμός των πόλεων της νότιας Ελλάδας συγκρούστηκε με τους Μακεδόνες του Αντίγονου. Ο πόλεμος αυτός που ονομάστηκε [[Χρεμωνίδειος πόλεμος]] (267-261 π.Χ.) έληξε με νίκη των Μακεδόνων οι οποίοι επέβαλαν πάλι Μακεδονική φρουρά στην Αθήνα. Κατά την διάρκεια του [[Μακεδονικοί Πόλεμοι#Β' Μακεδονικός Πόλεμος|δεύτερου Μακεδονικού πολέμου]] οι Αθηναίοι τάχθηκαν στο πλευρό των [[Ρωμαίοι|Ρωμαίων]]. Όταν πλέον οι Ρωμαίοι κινήθηκαν κατά της νότιας Ελλάδας οι Αθηναίοι δεν πρόβαλαν αντίσταση και έγιναν μέρος του ρωμαϊκού κόσμου. Το 88 π.Χ. κατά την διάρκεια του [[Μιθριδατικοί Πόλεμοι|πρώτου Μιθριδατικού πολέμου]], οι Αθηναίοι κάλεσαν τον Μιθριδάτη να απελευθερώσει την πόλη τους. Την ίδια περίοδο ανέλαβε τύραννος της Αθήνας ο [[Αριστίων]]. Ο [[αρχαία Ρώμη|Ρωμαίος]] στρατηγός [[Σύλλας]] πολιόρκησε την Αθήνα και την κατέλαβε το 86 π.Χ. διαπράττοντας τεράστιες καταστροφές στην πόλη. Αυτή ήταν και η τελευταία απόπειρα της Αθήνας να υπάρξει σαν ελεύθερη πόλη.
 
=== Ρωμαϊκή περίοδος ===
[[Αρχείο:Η Αθήνα στα χρόνια του Αδριανού Άποψη από ανατολικά - Falke Jacob Von - 1887.jpg|μικρογραφία|Απεικόνιση της Αθήνας κατά την εποχή του αυτοκράτορα [[Αδριανός|Αδριανού]], 19ος αιώνας]]
ΜετάΌταν πλέον οι Ρωμαίοι κινήθηκαν κατά της νότιας Ελλάδας, οι Αθηναίοι δεν πρόβαλαν αντίσταση και έγιναν μέρος του ρωμαϊκού κόσμου. Το 88 π.Χ., κατά την κατάκτησηδιάρκεια του [[Μιθριδατικοί Πόλεμοι|πρώτου Μιθριδατικού πολέμου]], οι Αθηναίοι κάλεσαν τον Μιθριδάτη να απελευθερώσει την πόλη τους. Την ίδια περίοδο ανέλαβε τύραννος της Αθήνας ο [[Αριστίων]]. Ο [[αρχαία Ρώμη|Ρωμαίος]] στρατηγός [[Σύλλας]] πολιόρκησε την Αθήνα και την κατέλαβε το 86 π.Χ. διαπράττοντας τεράστιες καταστροφές. Αυτή ήταν και η τελευταία απόπειρα της Αθήνας να υπάρξει σαν ελεύθερη πόλη. Μετά την κατάκτησή της από τον Σύλλα, οι Ρωμαίοι έδωσαν στην Αθήνα ειδικό καθεστώς αυτονομίας λόγω της έντονης πνευματικής κίνησης που υπήρχε σ' αυτή. Η Αθήνα συνέχισε να συγκεντρώνει σημαντικές προσωπικότητες των γραμμάτων της εποχής ενώ πολλοί Ρωμαίοι Αυτοκράτορες απέκτησαν κατοικίες στην πόλη. Τα σημαντικότερα έργα της Ρωμαϊκής περιόδου πραγματοποίησε στην Αθήνα ο Αυτοκράτορας [[Αδριανός]] την περίοδο μεταξύ 117 και 138 μ.Χ.. Ο Αδριανός ολοκλήρωσε τον [[ναός του Ολυμπίου Διός|Ναό του Ολυμπίου Διός]], και προχώρησε στην κατασκευή πολλών σημαντικών δημόσιων κτιρίων όπως την βιβλιοθήκη, το γυμνάσιο, το υδραγωγείο κλπ.. Προς τιμήν του οι Αθηναίοι έκτισαν την αψίδα που έγινε γνωστή ως [[πύλη του Αδριανού]]. Σημαντικά έργα πρόσφερε στην πόλη ο εύπορος Αθηναίος [[Ηρώδης ο Αττικός]] με σπουδαιότερο το [[ωδείο Ηρώδου του Αττικού|Ωδείο]] που φέρει το όνομά του.
 
Το 267 μ.Χ. η Αθήνα υπέστη μεγάλες καταστροφές από την επιδρομή των [[Έρουλοι|Ερούλων]], γερμανικού λαού που είχε εισβάλλει στην Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία. Μετά την επιδρομή η πόλη συρρικνώθηκε. Παρέμεινε όμως σημαντικό κέντρο των γραμμάτων μέχρι το κλείσιμο των φιλοσοφικών σχολών από τον [[Ιουστινιανός Α'|Ιουστινιανό]] το 529 μ.Χ.