Αρτεμίζια Τζεντιλέσκι: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Η '''ΑρτεμιζίαΑρτεμίζια Τζεντιλέσκι''' (''Artemisia Gentileschi'', [[8 Ιουλίου]] [[1593]] - [[1653]]) ήταν Ιταλίδα ζωγράφος του [[μπαρόκ]], θεωρούμενη ως μία από τους καλύτερους καλλιτέχνες της εποχής της.

Το 1611 ο συνεργάτης του πατέρα της ζωγράφος [[Αγκοστίνο Τάσσι]] βίασε την ΑρτεμιζίαΑρτεμίζια και εν συνεχεία της υποσχέθηκε γάμο, εξασφαλίζοντας έτσι τη συνέχιση των ερωτικών τους σχέσεων. Η υπόσχεση δεν εκπληρώθηκε και, εννέα μήνες μετά τον βιασμό, ο Οράτσιο Τζεντιλέσκι κίνησε δίωξη κατά του Τάσσι ο οποίος, ύστερα από επτάμηνη δίκη, καταδικάστηκε σε φυλάκιση ενός έτους.

Ύστερα η ΑρτεμιζίαΑρτεμίζια παντρεύτηκε τον ζωγράφο Πιεραντόνιο Στιαττέζι, εγκαταστάθηκε στη [[Φλωρεντία]] και είχε εξαιρετική σταδιοδρομία. Έγινε αυλική ζωγράφος, ευνοούμενη των [[Μέδικοι|Μεδίκων]] και ήταν η πρώτη γυναίκα που έγινε μέλος της ''Accademia delle Arti del Disegno'' (Ακαδημίας των Τεχνών της Σχεδίασης). Αλλά δημιούργησε πολλά χρέη, ο γάμος της διαλύθηκε και το 1621 επέστρεψε στην [[Ρώμη]].

Το 1630 εγκαταστάθηκε στη [[Νάπολι]], όπου έζησε μέχρι το τέλος της ζωής της, εκτός από την περίοδο της παραμονής της στην [[Αγγλία]], όταν συνεργάστηκε και πάλι με τον πατέρα της που είχε γίνει αυλικός ζωγράφος του Καρόλου Α΄ το 1638. Ο Οράτσιο πέθανε το 1639 και η ΑρτεμιζίαΑρτεμίζια επέστρεψε στη [[ΝάπολιΝάπολη]].

Όλα σχεδόν τα έργα της ΑρτεμιζίαΑρτεμίζια (που ήταν μια από τους καλύτερους Καραβατζίστι) έχουν γυναίκες πρωταγωνίστριες -με προτίμηση στις βιβλικές μορφές- που τις διακρίνει το θάρρος, η αποφασιστικότητα και η ισχυρή προσωπικότητα και όχι οι γυναικείες ιδιότητες της ευαισθησίας και της αδυναμίας. Ειδικά το έργο της ''Η Ιουδήθ αποκεφαλίζει τον Ολοφέρνη'' είναι ένας πίνακας αιματηρής αγωνίας και φρίκης. Το ζωγράφισε σε πολλές παραλλαγές αλλά αυτή του Ουφίτσι είναι η εντυπωσιακότερη. Είναι πολύ πιθανό να εμπνεύστηκε από την ανάμνηση του πρόσφατου βιασμού της.

Μυθιστορηματική βιογραφία της ΑρτεμιζίαΑρτεμίζια έγραψε η Rauda Jamis : ''Artemisia ou La Renommèe'' (''ΑρτεμιζίαΑρτεμίζια ή Η ξακουστή'', 1990) – ελλ. μετάφραση Μαρία Παγουλάτου <small>("ΝΕΑ ΣΥΝΟΡΑ")</small>