Εκκοσμίκευση: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

'''Εκκοσμίκευση''' ονομάζεται η διαδικασία μετατροπής μιας [[κοινωνία]]ς στηριγμένης σε μεγάλο βαθμό σε συγκεκριμένες θρησκευτικές αξίες και κανόνες σε μια κοινωνία άθρησκη, βασιζόμενη σε κοσμικές αξίες και θεσμούς. Η εν λόγω θέση υποστηρίζει πως, καθώς μετασχηματίζονται οι κοινωνίες μέσω του [[εκσυγχρονισμός|εκσυγχρονισμού]] και του [[εξορθολογισμός|εξορθολογισμού]] τους, η θρησκεία χάνει την αυθεντία της σε όλους τους τομείς της κοινωνικής ζωής και διακυβέρνησης.<ref name=":0">[http://ksghome.harvard.edu/~pnorris/ACROBAT/Sacred_and_Secular/Chapter%201.pdf "The Secularization Debate"], Pippachapter Norris1 and(pp. Ronald[https://books.google.com/books?id=dto-P2YfWJIC&pg=PA3&dq=%22The+Secularization+Debate%22 3]-[https://books.google.com/books?id=dto-P2YfWJIC&pg=PA32 32]) of {{cite book|first1=Pippa|last1=Norris|authorlink1=Pippa Norris|first2=Ronald|last2=Inglehart,|authorlink2=Ronald Inglehart|title=Sacred and Secular. Religion and Politics Worldwide, |url=https://books.google.com/books?id=dto-P2YfWJIC&printsec=frontcover|publisher=[[Cambridge University Press, ]]|year=2004.|id=ISBN Chapter0-521-83984-X; 1.ISBN 978-05-2183-984-6}}</ref> Κατά μία έννοια η εκκοσμίκευση μπορεί να θεωρηθεί ως η εφαρμογή του [[κοσμικισμός|κοσμικισμού]] στην πράξη. Ο όρος εκκοσμίκευση χρησιμοποιείται επίσης στο πλαίσιο της άρσης των μοναστικών περιορισμών στα μέλη του κλήρου. <ref>http://www.thefreedictionary.com/secularization</ref>

Η εκκοσμίκευση έχει πολλά επίπεδα σημασίας, τόσο ως θεωρία όσο και ως ιστορική διαδικασία. Κοινωνικοί θεωρητικοί, όπως ο [[Καρλ Μαρξ]], ο [[Σίγκμουντ Φρόυντ]], ο [[Μαξ Βέμπερ]] και ο [[Εμίλ Ντιρκέμ]], θεώρησαν ότι ο εκσυγχρονισμός της κοινωνίας θα περιελάμβανε μείωση των επιπέδων [[Θρησκευτικότητα|θρησκευτικότητας]]. Η μελέτη αυτής της διαδικασίας επιδιώκει να καθορίσει τον τρόπο με τον οποίο, ή το βαθμό στον οποίο οι θρησκευτικές πίστες, πρακτικές και θεσμοί χάνουν κοινωνική σημασία. Μερικοί θεωρητικοί υποστηρίζουν ότι η εκκοσμίκευση του σύγχρονου πολιτισμού απορρέει εν μέρει από την αδυναμία μας να προσαρμόσουμε τις ευρείες ηθικές και πνευματικές ανάγκες της ανθρωπότητας στην ολοένα και πιο γρήγορη πρόοδο των φυσικών επιστημών.<ref>Δείτε [http://www.religion-online.org/showarticle.asp?title=472 text]</ref>

Ο όρος έχει επίσης πρόσθετες έννοιες, κυρίως ιστορικές και θρησκευτικές. Εφαρμοσμένος στην εκκλησιαστική ιδιοκτησία, ιστορικά αναφέρεται στην κατάσχεση μοναστικών εκτάσεων και κτιρίων, όπως η Διάλυση των Μοναστηρίων στην Αγγλία του [[Ερρίκος Η΄ της Αγγλίας|Ερρίκου Η΄]] και οι μεταγενέστερες πράξεις κατά τη διάρκεια της [[Γαλλική Επανάσταση|Γαλλικής Επανάστασης]] καθώς και οι διάφορες [[Αντι-κληρικαλισμός|αντι-κληρικές]] πολιτικές ευρωπαϊκών κυβερνήσεων κατά τη διάρκεια του 18ου και του 19ου που είχαν ως αποτέλεσμα την απέλαση και καταστολή των θρησκευτικών κοινοτήτων που τις κατείχαν. Το ''[[Kulturkampf]]'' του 19ου αιώνα στη Γερμανία και παρόμοια γεγονότα σε πολλές άλλες χώρες ήταν επίσης εκφράσεις της εκκοσμίκευσης.<ref>Gould, Andrew in: Origins of Liberal Dominance: State, Church, and Party in Nineteenth-century Europe, University of Michigan Press, 1999, p. 82, ISBN 978-0-472-11015-5</ref>

Στη δεκαετία του 1960 σημειώθηκε μια δραματική μεταστροφή προς την εκκοσμίκευση στη Δυτική Ευρώπη, τη Βόρεια Αμερική (ειδικά το Κεμπέκ), την Αυστραλία και τη Νέα Ζηλανδία. Αυτή η μεταμόρφωση ήταν αλληλένδετη με σημαντικούς κοινωνικούς παράγοντες: την οικονομική ευημερία, τη νεολαία που επαναστατεί ενάντια στους κανόνες και τις συμβάσεις της κοινωνίας, την απελευθέρωση των γυναικών, τη ριζοσπαστική θεολογία και τη ριζοσπαστική πολιτική.<ref>Jeffrey Cox, "Secularization and other master narratives of religion in modern Europe." ''Kirchliche Zeitgeschichte'' (2001): 24-35.</ref>