Δεσποτάτο της Σερβίας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Μετά τη [[Μάχη του Κοσσυφοπεδίου]] και το θάνατο του πρίγκιπα Λάζαρου, το κρατίδιό του αντιμετώπισε σημαντικό πρόβλημα υρίως από το [[Βασίλειο της Ουγγαρίας]]. <ref> Станојевић Станоје (2008) [1910], „VIII Борба српскога народа с Турцима“ (на српском језику), Историја српскога народа Београд: Логос арт, стр, стр. 161-165, ISBN 978-86-7360-097-0</ref>. Δεδομένου ότι ο πρίγκιπας ήταν υποτελής της [[Ουγγαρία]]ς, ο Ούγγρος βασιλιάς ήθελε ο διάδοχος να συνεχίσει να είναι υποτελής του<ref>Фајфрић Жељко (2009), „10. Питање наслеђа“ (на српском језику), Кнез Лазар и деспот Стефан, Сремска Митровица: Tabernakl, стр. 89, ISBN 978-86-85269-08-0</ref>. Έτσι, επιτέθηκε στην πριγκίπισσα [[Μίλιτσα Χρεμπελιάνοβιτς]] το φθινόπωρο του 1389<ref>Ћоровић Владимир (2010), „Четврти период 1, Срби између Турака и Мађара“ (на српском језику), Историја Срба, Београд: Mikibook, стр. 257-263, ISBN 978-86-87463-10-3</ref>. Ο γιος της, πρίγκιπας [[Βουκ Λαζάρεβιτς]], ήρθε σε επαφή με τους Οθωμανούς ζητώντας τη βοήθειά τους, όπως κι έγινε το 1390. Σε αντάλλαγμα ωστόσο, ο σουλτάνος [[Βαγιαζήτ Α΄]] ζήτησε να δώσει η Μίλιτσα τη μικρότερη κόρη της Όλιβερ για το χαρέμι του και κάθε χρόνο οι ευγενείς της να εμφανίζονται στην αυλή του και να δηλώνουν την υποταγή τους<ref>Fajfrić Željko (2008), „Bajazit (1389-1402)“ (на српском језику), Turski sultani, Sremska Mitrovica: Tabernakl, стр. 40-48, ISBN 978-86-85269-28-8</ref>.

 

 

== Δεσπότες ==