Υγεία (μυθολογία): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 1:
{{πληροφορίες προσώπου}}Η '''Υγεία''' ήταν αρχαιοελληνική θεότητα, προσωποποίηση της [[Υγεία]]ς του σώματος και της ψυχής. Ως αρχαιότερο κέντρο λατρείας της αναφέρεται η [[Τιτάνη Κορινθίας|Τιτάνη]] στη [[Σικυών|Σικυώνα]], όπου βρίσκονταν ιερό του [[Ασκληπιός|Ασκληπιού]] και της Υγείας. Σύμφωνα με την αρχαία ελληνική παράδοση ο [[Αρίφρων ο Σικυώνιος]] έγραψε ύμνο για τη θεά,
Στην [[ελληνική μυθολογία]] κατέχει εξέχουσα θέση στην λατρεία του πατέρα της. Ωστόσο, ενώ ο Ασκληπιός συνδέεται άμεσα με την θεραπεία των ασθενειών, η θεά συνδέθηκε με την πρόληψη των ασθενειών και τη διατήρηση της κατάστασης της υγείας.
==Ιστορία==
Κατά τη μυθολογία η Υγεία ήταν σύζυγος ή κόρη του [[Ασκληπιός|Ασκληπιού]] και της [[Ηπιόνη|Ηπιόνης]] αδελφής της [[Αθηνά]]ς, αδελφές της δε -ή κόρες της ανάλογα με την εκδοχή του μύθου - ήταν η [[Πανάκεια]], η [[Ιασώ]] η [[Ακεσώ]] ([[Ασκληπιάδες]]) και κατά το [[Σούδα (λεξικό)|Σούδα]] η [[Αίγλη (Ασκληπιός)|Αίγλη]]<ref>{{cite web|author=Suda On Line|title=Ἠπιόνη |url=http://www.stoa.org/sol-bin/search.pl?db=REAL&search_method=QUERY&login=guest&enlogin=guest&user_list=LIST&page_num=1&searchstr=Epione&field=any&num_per_page=100|publisher=stoa.org|accessdate=23 Ιουνίου 2013}}</ref>. Εκτός από την Αθήνα, τη λάτρευαν και σε άλλες πόλεις, όπως στις [[Θεσπιές]], στην [[Ελάτεια]], στα [[Μέγαρα]], στην [[Αρχαία Κόρινθος|Κόρινθο]] και στο [[Αρχαίο Άργος|Άργος]].
Ο [[Ορφικοί ύμνοι|Ορφικός ύμνος]] της υγείας δείχνει τη σημασία που απέδιδαν οι αρχαίοι Έλληνες στην υγεία: «''Ιμερόεσα'', ''ερατή'', ''πολυθάλμιε'', ''παμβασίλεια'', ''κλύθι μάκαιρ΄ Υγίεια'', ''φερόλβιε'', ''μήτηρ απάντων''...»
Γραμμή 53:
}}
|}
Ο [[Πλάτων]], ο [[Αριστοτέλης]] και άλλοι σοφοί έδωσαν επίσης ιδιαίτερη σημασία στη διατήρηση της υγείας του σώματος και στη σωματική αγωγή γενικά. Οι αρχαίοι Έλληνες θεωρούσαν απαραίτητη την ανέγερση λουτρών, υδραγωγείων και υπονόμων για τις αποχετεύσεις των ακάθαρτων υδάτων και ουσιών· εφάρμοζαν την απολύμανση με την καύση θείου ([[Θειάφι|θειαφιού]]) ή άλλων αρωματικών ουσιών και ανάβοντας φωτιές, στους δημόσιους δρόμους, με την ιδέ πως έτσι καθάριζε ο αέρας. Κατά τη διάρκεια του [[Λοιμός των Αθηνών|λοιμού των Αθηνών]], μάλιστα, τα πτώματα αποτεφρώνονταν κατά σωρούς.
{{Ρήση|«Νοῦς ὑγιὴς ἐν σώματι ὑγιεῖ»<ref>[[Θαλής ο Μιλήσιος]]«Νοῦς ὑγιὴς ἐν σώματι ὑγιεῖ»</ref> ή [[Λατινικά|λατ.]] [[Mens sana in corpore sano]]<ref>[[Γιουβενάλης]], Σατιρικά X 356</ref>
}}
|