Άργυρος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Αντικατάσταση παρωχημένου προτύπου με references tag
Γραμμή 552:
 
== Ο άργυρος στο περιβάλλον - Τοξικότητα - Προφυλάξεις ==
[[Αρχείο:Argyria 2.jpg|Γενικευμένη αργυρία. Ο άνθρωπος αυτός («μπλε άνθρωπος»<ref name="Jeanne Mager Stellman">{{cite book|title= Encyclopaedia of Occupational Health and Safety: Chemical, industries and occupations
|author= |year= 1998|publisher= International Labour Organization
|url= http://books.google.gr/books?id=nDhpLa1rl44C&vq=
|ISBN = 9221098168|pages = 63.38|edition = 4, εικονογραφημένη|editor= Jeanne Mager Stellman
|format=|chapter=|accessdate=}}</ref>) για πολλά χρόνια χρησιμοποιούσε σταγόνες για τη μύτη που περιείχαν Ag.|300px|right|thumb]]
[[File:Silver nitrate stains.jpg|thumb|300px|right|Στο χέρι εμφανίζονται μαύρες κηλίδες 17 ώρες μετά την επαφή με νιτρικό άργυρο]]
Οι περισσότερες ενώσεις του αργύρου, εκτός από εκείνες που περιέχουν τοξικά [[ανιόν]]τα (αρσενικικά ή κυανιούχα), είναι μη τοξικές όταν σ'αυτές ο άργυρος είναι ενωμένος όπως πχ. στα σουλφίδια ή στα σύμπλοκα. Οι ευδιάλυτες ενώσεις που ελευθερώνουν [[κατιόν]] αργύρου (Ag<sup>+</sup>) μπορούν να είναι τοξικές για [[βακτήρια]] και υδρόβιους οργανισμούς του γλυκού<ref name="W.C. Butterman and H.E. Hilliard" /> αλλά και του θαλασσινού νερού. Η περιεκτικότητα του αργύρου που δημιουργεί [[τοξικότητα]] για τους οργανισμούς του γλυκού νερού είναι μεταξύ 0,85 μg/L και 1542 μg/L, ενώ για τους θαλάσσιους οργανισμούς είναι μεταξύ 13,3 μg/L και 2700 μg/L. Το κατιόν Αg<sup>+</sup> διατηρείται ελεύθερο πολύ μικρό χρονικό διάστημα γιατί συναρμόζεται με ανόργανους και οργανικούς υποκατάστατες.<ref name="Alina Kabata-Pendias, Arun B. Mukherjee" /><br />
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/wiki/Άργυρος"