Ντίκος Βυζάντιος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Κατά τη διάρκεια της ζωής του τιμήθηκε πολλάκις. Το 1989 τιμήθηκε από την Γαλλική Δημοκρατία (επί υπουργίας Ζακ Λανγκ) ως Ιππότης των Τεχνών και των Γραμμάτων. Το [[1990]] η γαλλική κυβέρνηση του απένειμε τον τίτλο του ιππότη και στη συνέχεια του ''«Αξιωματούχου των Τεχνών και των Γραμμάτων»'' (Officier des Arts et des Lettres).<ref name="enet"/><ref name="kathimerini">[http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_civ_1_14/08/2007_237634 Βιογραφικό του Βυζάντιου], άρθρο της εφημερίδας "[[Η Καθημερινή]]"</ref> Επτά χρόνια αργότερα ([[1997]]) διοργανώθηκε από την γαλλική κυβέρνηση μεγάλη αναδρομική έκθεση στο μουσείο ''«Espace des Arts, Chalon sur Saone»''.<ref name="enet"/> Έργα του επίσης εκτίθενται στο [[Αρχοντικό Λάζαρου Κουντουριώτη]], τα οποία έχουν δωρηθεί από την Μαρίλενα Λιακοπούλου, αδερφή του καλλιτέχνη.<ref name="Kountourits"/> Για την ζωή του είναι αφιερωμένο το ντοκυμαντέρ ''«Ντίκος Βυζάντιος – στα ίχνη της χαμένης ματιάς»'' σε σκηνοθεσία της Πανδώρας Μουρίκη.<ref name="in2life"/> Απεβίωσε στην [[Μαγιόρκα]] της [[Ισπανίας]] στις 7[[10 Αυγούστου| Αυγούστου]] [[2007]] και ήταν παντρεμένος με την ποιήτρια Marie - Laure David.<ref name="in2life" /> Από το [[1946]] διέμενε μόνιμα στο [[Παρίσι]].

==Πηγές==

== Εξωτερικοί σύνδεσμοι ==

* {{Αρχείο ΕΡΤ|τίτλος= Βυζάντιος, 50 χρόνια ζωγραφικής, Παρίσι 1997|αριθμός = 35751 }}