Αόρατο Χέρι: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 13:
Κάποιοι θα ισχυριστούν ότι άλλο ένα παράδειγμα που αναιρεί την θεωρία του Σμιθ είναι η [[Βικιπαίδεια]]. Το παρατηρηθέν όφελος για την κοινωνία – αυτή η εγκυκλοπαίδεια – δεν συνδέεται με κάποιο υλικό όφελος για κάποιον από τους χιλιάδες συντελεστές της. Εντούτοις, προκύπτει το ζήτημα των ψυχολογικών ανταμοιβών και άλλων μη-οικονομικά κερδών, κάτι που ο Σμιθ δεν αγνόησε. Πράγματι, εάν κάποιος επεκτείνει την έννοια του “προσωπικού οφέλους” από το καθαρά οικονομικό κέρδος στην επιδίωξη των αξιών και των προτιμήσεων ενός ατόμου, η [[Βικιπαίδεια]] θα μπορούσε να ιδωθεί ως ένα πολύ καλό παράδειγμα ενός μηχανισμού αόρατου χεριού, όπου παίρνει την μορφή ενός με συνοχή επεξεργασμένου και παρουσιαζόμενου όλου, που όμως δημιουργείται από αυτόνομες και ασυντόνιστες δράσεις μιας απεριόριστης και ουσιαστικά απροσδιόριστης ομάδας ανθρώπων, όπου όλοι ενεργούν σύμφωνα με τα ενδιαφέροντά τους (από την άποψη της επιλογής θεμάτων κ.λπ.).
 
Από τον καιρό του Σμιθ, η αρχή του αόρατου χεριού έχει ενσωματωθεί περαιτέρω στην οικονομική θεωρία. Ο Leon Walras ανέπτυξε ένα μοντέλο [[γενική ισορροπίαIσορροπία|γενικής ισορροπίας]] τεσσάρων εξισώσεων που καταλήγει στο συμπέρασμα ότι το ατομικό προσωπικό συμφέρον που δρα σε μια ανταγωνιστική αγορά παράγει τις μοναδικές συνθήκες κάτω από τις οποίες η ολική ωφέλεια μιας κοινωνίας μεγιστοποιείται. Ο Vilfredo Pareto χρησιμοποίησε ένα γράφημα [[Κουτί edgeworth|κουτιού edgeworth]] για να δείξει μια παρόμοια κοινωνική αποτελεσματικότητα.
 
Ο Von Mises, στην “Ανθρώπινη Δράση” (βλ. σημείωση [http://www.mises.org/humanaction/chap8sec2.asp 3], στο κάτω μέρος του συνδέσμου) ισχυρίζεται ότι ο Σμιθ πίστευε στον θεό και ότι νόμιζε ότι είχε ανακαλύψει την θεία πρόνοια του “Μεγάλου Διευθυντού της Φύσεως”. Επίσης επισήμανε ότι αυτό δεν ήταν κριτική, δεδομένου ότι ο κοσμικός συλλογισμός απέδειξε την αλήθεια του αόρατου χεριού.