Ατιμία: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Στην [[Αρχαία Αθήνα]] επιβάλλονταν λόγω μη εκπλήρωσης δημόσιων υποχρεώσεων ή και για άλλες αιτίες κατά [[Πρόσταξις|προστάξεις]] ή [[Ένδειξις|ενδείξεις]],<ref>[[Ανδοκίδης]], [[s:Περί των μυστηρίων|Περί των μυστηρίων 73-76]]</ref> ενώ στο ιδιότυπο [[Ολιγαρχία|ολιγαρχικό πολίτευμα]] της [[Σπάρτη]]ς -ανώτατος άρχων ήταν ο βασιλεύς, αλλά ελέγχονταν από τους πέντε εφόρους που εκλέγονταν από τον λαό για ένα χρόνο - επιβάλλονταν μόνο στους [[λιποτάκτες]] τους εκεί λεγόμενους τ ρ έ σ α ν τ ες και σ΄ εκείνους που προσέβαλλαν τα χρηστά ήθη.<ref>[[Θουκυδίδης]] [[s:Ιστορία του Πελοποννησιακού Πολέμου/Ε#pXXVII.|Ιστορία XXXIV (34).2]]</ref> Σε ατιμία περιέπιπτε ακόμα κι αυτός που αρνούνταν την ανάληψη καθηκόντων,<ref>[[Δημοσθένης]], [[s:Κατά Μειδίου περί του Κονδύλου#p87|Κατά Μειδίου 87]]</ref> όπως επί [[Διαιτητές (Αττικό Δίκαιο)|διαιτησίας]]. Με τη γενική έννοια του όρου νοούνταν η ατιμία του σώματος που σε όποιον επιβάλλονταν αποκλείονταν και της αγοράς και όλων των δημοσίων χώρων καθώς και της [[εκκλησία]]ς του δήμου, ούτε να καταμηνύσει δικαιούνταν, ούτε στα δικαστήρια να παραστεί και θεωρούνταν γενικά πολιτικά νεκρός.

==Παραπομπές==

{{Αρχαίοι Ελληνικοί Νόμοι}}