Μαργαρίτα Α΄ της Δανίας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
CHE (συζήτηση | συνεισφορές) Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 39:
[[Αρχείο:Roskilde_Margrethe1_grave.jpg|thumb|right|250px|Τάφος της Μαργαρίτας της Δανίας - Καθεδρικός ναός του Ροσκίλντε.]]
Η Μαργαρίτα πέθανε αιφνίδια πάνω σε ένα πλοίο στο λιμάνι του [[Φλένσμπουργκ]] (1412) την ώρα που ετοιμαζόταν για την ολοκληρωτική κατάληψη του [[Σλέσβιχ]], <ref>Derry, T. K. (2000). History of Scandinavia: Norway, Sweden, Denmark, Finland, and Iceland</ref> την ώρα που το πλοίο έφυγε από το λιμάνι για την κατάληψη της Φινλανδίας και του Γκότλαντ η Μαργαρίτα αρρώστησε βαριά προβλέποντας τον θάνατο της ζήτησε να πάει να εξομολογηθεί με 30 μάρκα στο κοντινό νησί του Καμπέν. Πέθανε την νύχτα στις 28 Οκτωβρίου 1412 στην αγρυπνία του Αγίου Σιμόν σε ηλικία 60 ετών, <ref>Wakefield, Andrew. "Queen Margaret of Denmark, Norway, and Sweden (1353-1412). 2005"</ref> σαν αιτίες θανάτου αναφέρονται η πανούκλα ή το σοκ που έπαθε από τον θάνατο του Αβραάμ Μπόδερσον, <ref>White 2010, p. 210.</ref> ή δηλητηριάστηκε από τον Έρικ. <ref>Higgins, Sophia Elizabeth (1885). Women of Europe in the fifteenth and sixteenth centuries, Volume 1</ref> Η σαρκοφάγος του μεταφέρθηκε στον [[Καθεδρικός Ναός του Ροσκίλντε|Καθεδρικό ναό του Ροσκίλντε]] κοντά στην Κοπεγχάγη, άφησε περιουσία στον καθεδρικό ναό υπό την προϋπόθεση να επιτρέπει στον κόσμο να συνέρχεται ομαδικά να προσεύχεται για την ψυχή της, η διαδικασία αυτή σταμάτησε στην [[Μεταρρύθμιση]] (1516).
==Γενικά χαρακτηριστικά της βασιλείας της Μαργαρίτας==
Η Μαργαρίτα περιγράφεται σαν ωραία γυναίκα με μαύρα μαλλιά και μάτια, σπινθηροβόλο βλέμμα και αύρα εξουσίας, <ref>White 2010, p. 40.</ref> σε μεγάλη ηλικία ήταν έντονα αυταρχική και ενεργητική, αλλά περιγράφεται εξ'ίσου σαν δίκαιη και ευγενική. <ref>Durant, Will (Jun 7, 2011). The Reformation: The Story of Civilization. Simon and Schuster. p. 156.</ref> Ο Χιούντσον Στρόντ την περιγράφει ότι έμοιαζε εκπληκτικά με την Αγία Μπριγκίτ που ήταν υπόδειγμα ανδρικής ισχυρότητας, χρησιμοποίησε την ικανότητες και την διπλωματία της προκειμένου να διατηρήσει ισχυρά τα βασίλεια της. <ref>Strode, Hudson (1949). Sweden: Model for a World. Harcourt, Brace. p. 130.</ref>
Ο πλήρης τίτλος της ήταν "απόλυτη κυρίαρχος και κηδεμόνας ολόκληρου του βασιλείου της Δανίας" τίτλος που θα μπορούσε να έχει μόνο ένας άντρας, αργότερα όταν ο Έρικ ανακηρύχθηκε βασιλιάς της Νορβηγίας (1392) αποποιήθηκε τον τίτλο, και όταν στέφθηκε βασιλιάς της Δανίας (1396) σταμάτησε να τον χρησιμοποιεί, κράτησε μόνο τον τίτλο της βασιλομήτωρος. <ref>Jacobsen, p. 7-9.</ref> Τους τίτλους του στην Δανία κρατούσε χάρη του πατέρα της Βαλντεμάρ Δ΄ της Δανίας, αναφέρεται και σαν "κυρία βασίλισσα" ενώ ο πάπας [[Πάπας Βονιφάτιος Θ΄|Βονιφάτιος Θ΄]] στις επιστολές του την αναφέρει "αγαπημένη κόρη του Χριστού Μαργαρίτα, εξαιρετική βασίλισσα της Δανίας, της Νορβηγίας και της Σουηδίας". <ref>Lange, Christian Christoph Andreas; Unger, Carl Rikard; Huitfeldt-Kaas, Henrik Jørgen; Storm, Gustav; Bugge, Alexander; Brinchmann, Christopher; Kolsrud, Nils Oluf (1861).</ref>
Όταν παντρεύτηκε τον διάδοχο της Σουηδίας Χάακον ΣΤ΄ (1363) ο σύζυγος της έγινε συμβασιλέας της Σουηδίας μαζί με τον πεθερό της και η ίδια πήρε τον τίτλο της βασίλισσας , μετά την εκθρόνιση τους από τον Αλβέρτο του Μεκλεμβούργου διατήρησαν τους βασιλικούς τίτλους, γι'αυτό όταν ανατράπηκε ο Αλβέρτος (1389) η ίδια έγινε ξανά βασίλισσα της Σουηδίας επίσημα. <ref>Schnith, Karl Rudolf (1997). Frauen des Mittelalters in Lebensbildern (in German). Styria. p. 396.</ref> Δημιούργησε τότε την [[Ένωση του Κάλμαρ]] περιλαμβάνοντας την Δανία, την Νορβηγία και την Σουηδία ενώνοντας όλα τα Σκανδιναβικά βασίλεια σε ένα ενιαίο βασίλειο για περισσότερο από έναν αιώνα.
==Θρύλοι==
Ο συγγραφέας Οττέ (1874) γράφει : "Άν όλοι οι βασιλιάδες που ακολούθησαν την Μαργαρίτα στον θρόνο της Δανίας ήταν όπως εκείνη η Ένωση του Καλμάρ θα είχε πραγματοποιηθεί, κανένας από τα τρία βασίλεια δεν θα μπορούσε να βάλει σε κίνδυνο την ένωση τους και θα μπορούσαν να υπερασπίσουν την ένωση από όλους τους εξωτερικούς εχθρούς ειδικά από την Γερμανία, κανένας βασιλιάς μετά την Μαργαρίτα δεν τα κατάφερε γι'αυτό κανένας δεν μπόρεσε να συγκριθεί μαζί της". <ref>Otte, E.C. (1874). Scandinavian History.</ref>
Σύμφωνα με τον Ιμσέν η πολιτική της ιδιοφυΐα δεν αμφισβητήθηκε ποτέ αλλά τα κίνητρα της ήταν πάντοτε αντικείμενο συζήτησης, το πρώτο μισό του 19ου αιώνα παρουσιάζεται σαν ιδεαλίστρια κυβερνήτης που προσπαθούσε να ισορροπήσει την Γερμανική επιρροή, μετά την ήττα των Δανών από τους Πρώσους (1864) παρουσιάζεται σαν εκπρόσωπος του Δανικού εθνικισμού, στην σύγχρονη εποχή εμφανίζεται να ενδιαφέρεται έντονα για την τύχη της δυναστείας της. <ref>Schaus, Margaret (2006). Women and Gender in Medieval Europe: An Encyclopedia. Taylor & Francis. p. 510.</ref>
Ο Ρόμπερτ Γουάιτ από την άλλη επαινεί την Μαργαρίτα για τον ρόλο της στην ενοποίηση των τριών βασιλείων που βρίσκονταν για πολλούς αιώνες σε μεγάλη διαμάχη μεταξύ τους κάτι που την καθιστά σαν μια από τις πιο αξιόλογες Ευρωπαίους μονάρχες αλλά θεωρεί τα επαινετικά που γράφονται γύρω απο αυτήν υπερβολές οι οποίες οφείλονταν στον κίνδυνο τον οποίο υπήρχε εκείνη την εποχή στην Δανία να διαλυθεί από τους Γερμανούς. <ref>White, Richard (2010). These Stones Bear Witness</ref>
Ο Μάκ Φάντεν στο Παγκόσμιο Βιογραφικό Λεξικό επαινεί και αυτός με την σειρά του την τιτάνια προσπάθεια της Μαργαρίτας όχι μόνο να προστατέψει τις χώρες του βορά από τους Γερμανούς οι οποίοι κινδύνευαν να τις εξαφανίσουν αλλά να τις ενώσει σε ένα ισχυρό βασίλειο το ισχυρότερο της εποχής της στην βόρεια Ευρώπη με έναν μονάρχη την ίδια. <ref>Magill, Frank N. (2012). The Middle Ages: Dictionary of World Biography, Volume 2. Routledge. p. 628.</ref>
==Παραπομπές==
Γραμμή 48 ⟶ 61 :
*Chisholm, Hugh; Garvin, James Louis (1926). The Encyclop?dia Britannica: A Dictionary of Arts, Sciences, Literature & General Information, Volumes 17-18.
*Daniel Scott, Franklin (1988). Sweden, the Nation's History. SIU Press.
*Durant, Will (Jun 7, 2011). The Reformation: The Story of Civilization. Simon and Schuster.
*Gilman, D. C.; Thurston, H. T.; Colby, F. M., eds. (1905). "Margaret. Queen of Denmark, Norway, and Sweden". New International Encyclopedia (1st ed.). New York: Dodd, Mead.
*Higgins, Sophia Elizabeth (1885). Women of Europe in the Fifteenth and Sixteenth Centuries, Volume 1. Hurst and Blackett.
*Jacobsen, Grethe. Page 1 Less Favored – More Favored: Queenship and the Special Case of Margrete of Denmark,
*Larsen, Karen (2015). History of Norway. Princeton University Press. p. 212.
*Magill, Frank N. (2012). The Middle Ages: Dictionary of World Biography, Volume 2. Routledge.
*Otte, E.C. (1874). Scandinavian History.
*Schaus, Margaret (2006). Women and Gender in Medieval Europe: An Encyclopedia. Taylor & Francis.
*Schnith, Karl Rudolf (1997) (στα Γερμανικά). Frauen des Mittelalters in Lebensbildern. Styria
*Yust, Walter; University of Chicago (1950). Encyclop?dia Britannica: A New Survey of Universal Knowledge, Volume 14. Encyclop?dia Britannica.
| |||