Βασίλειο της Ουγγαρίας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 147:
===Η Εποχή των Κουρούτς===
Ο Πόλεμος της Ανεξαρτησίας του Ράκοτσι (1703–1711) ήταν η πρώτη σημαντική ένοπλη απόπειρα ανεξαρτησίας στην Ουγγαρία ενάντια στην απολυταρχική εξουσία των Αψβούργων. Του πολέμου ηγήθηκε μια ομάδα ευγενών, υψηλά ιστάμενων στην κρατική ιεραρχία, πλουσίων και με προοδευτικές-φιλελεύθερες αντιλήψεις, που ήθελαν να τερματίσουν την ανισότητα στις σχέσεις εξουσίας, υπό την ηγεσία του Φραγκίσκου Β΄ Ράκοτσι. Οι κύριοι σκοποί της ομάδας ήταν η προστασία των δικαιωμάτων των διαφορετικών κοινωνικών ομάδων, και η διασφάλιση της οικονομικής και κοινωνικής ανάπτυξης της Ουγγαρίας. Εξαιτίας της δυσμενούς ισορροπίας δυνάμεων, της πολιτικής κατάστασης στην Ευρώπη και των εσωτερικών συγκρούσεων, ο αγώνας για την ανεξαρτησία και ελευθερία τελικώς έτυχε σκληρής καταστολής, αλλά επέτυχε στο να αποφύγει η
Μετά την αναχώρηση των Οθωμανών, οι Αψβούργοι κυριάρχησαν στο Βασίλειο της Ουγγαρίας. Η ανανεωμένη επιθυμία των Ούγγρων για ανεξαρτησία οδήγησε στον Πόλεμο της Ανεξαρτησίας του Ράκοτσι. Οι πιο σημαντικοί λόγοι του πολέμου αυτού ήταν οι νέοι και υψηλότεροι φόροι καθώς και ένα ανανεωμένο [[Προτεσταντισμός|προτεσταντικό]] κίνημα. Ο Ράκοτσι ήταν ένας Ούγγρος ευγενής, υιός της θρυλικής ηρωίδας κόμησσας Ιλόνας Ζρίνυ. Πέρασε ένα τμήμα της εφηβείας του ως αιχμάλωτος των Αυστριακών. Τα Κουρούτς ήταν τα επαναστατικά στρατεύματα του Ράκοτσι. Αρχικώς, ο στρατός των Κουρούτς (Ούγγρων εξεγερμένων) πέτυχε αρκετές σημαντικές νίκες εξαιτίας του ανώτερου ελαφρύ ιππικού του. Τα όπλα των Κουρούτς ήταν κυρίως πιστόλες, ελαφριές σπάθες και πελέκεις (ουγγρικά: φόκος). Στη μάχη του Αγίου Γοτθάρδου (1705), ο στρατηγός των Κουρούτς, Γιάνος Μπόττγιαν, πέτυχε αποφασιστική εναντίον του αυστριακού στρατού. Ο Ούγγρος συνταγματάρχης Άνταμ Μπάλογκ σχεδόν αιχμαλώτισε τον βασιλιά της Ουγγαρίας και αυτοκράτορα της Αυστρίας, [[Ιωσήφ Α΄ της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας|Ιωσήφ Α΄]].
| |||