Πετσενέγοι: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Τον 9ο αιώνα οι Πετσενέγοι άρχισαν μια περίοδο πολέμων κατά των [[Κράτος των Ρως|Ρως του Κιέβου]]. Επί πάνωΠάνω από δύο αιώνες εξαπέλυαν επιδρομές στη χώρα των Ρως, που μερικές φορές κλιμακώνονταν σε κανονικούς πολέμους (όπως ο πόλεμος του 920 των Πετσενέγων με τον [[Ιγκόρ του Κιέβου]], που αναφέρεται στο ''[[Πρώτο Χρονικό]]''). Οι πόλεμοι των Πετσενέγων κατά των Ρως του Κιέβου ανάγκασαν τους [[Σλάβοι|Σλάβους]] από τα εδάφη της [[Βλαχία]]ς να μεταναστεύσουν σταδιακά βόρεια του ποταμού [[Δνείστερος|Δνείστερου]] το 10ο και τον 11ο αιώνα. Ομως

Όμως συνέβαιναν επίσης και προσωρινές στρατιωτικές συμμαχίες Ρως-Πετσενέγων, όπως στην εκστρατεία κατά του Βυζαντίου το 1943 υπό τον Ιγκόρ. Το 968 οι Πετσενέγοι επιτέθηκαν και πολιόρκησαν το [[Κίεβο]], και μερικοί συμμάχησαν με τον Πρίγκιπα του Κιέβου [[Σβιάτοσλαβ A΄ του Κιέβου|Σβιάτοσλαβ Α΄]] στην εκστρατεία του κατά του Βυζαντίου το 970–971, αν και τελικά του έστησαν ενέδρα και τον σκότωσαν το 972. Σύμφωνα με το ''Πρώτο Χρονικό'' ο Πετσενέγος [[Χαν]] Κούρια έφτιαξε ένα [[Άγιο Ποτήριο|δισκοπότηρο]] από το κρανίο του Σβιάτοσλαβ, σύμφωνα με το έθιμο των νομάδων της στέπας. Η έκβαηέκβαση της αντιπαράθεσης Ρως-Πετσενέγων άλλαξε κατά τη βασιλεία του [[Βλαδίμηρος Α΄ του Κιέβου|Βλαδίμηρου Α΄ του Κιέβου]] (990–995), που ίδρυσε την πόλη Περεγιασλάβ στη θέση της νίκης του επί των Πετσενέγων, και στη συνέχεια με τηντη νέα ήττα των Πετσενέγων κατά τη βασιλεία του [[Γιαροσλάβ Α΄ Σοφός|Γιαροσλάβ Α΄ του Σοφού]] το 1036. Λίγο αργότερα, άλλες νομαδικές φυλές αντικατέστησαν τους εξασθενημένους Πετσενέγους στη στέπα του Πόντου : οι [[Κουμάνοι]] και οι Τορκίλ[[Τόρκοι]]. Σύμφωνα με το ΜικαίλοΜικαΐλο Χρουσέφσκι (Ουκρανός ακαδημαϊκός, 1866-1934) (''Ιστορία ΟυκρανίςΟυκρανίας-Ρουθηνίας[[Ρουθηνία]]ς'') μετά την ήττα της κοντά στο Κίεβο, η Ορδή των Πετσενέγων μετακινήθηκε προς τοτον ποταμό [[Δούναβης|Δούναβη]], διέσχισε τον ποταμόδιέσχισε και εξαφανίσθηκε από τητην Ποντική στέπα του Πόντου.

Μετά από αιώνες πολέμων, όπου συμμετείχαν όλοι οι γείτονές τους - η Βυζαντινή Αυτοκρατορία, η Βουλγαρία, οι Ρως του Κιέβου, η [[Χαζαρία]] και οι Μαγυάροι - οι Πετσενέγοι αφανίστηκαν ως ανεξάρτητη δύναμη το 1091 στη [[Μάχη του Λεβουνίου]] από έναν ενωμένο στρατό Βυζαντινών και Κουμάνων υπό το Βυζαντινό Αυτοκράτορα [[Αλέξιος Α΄ Κομνηνός|Αλέξιο Α΄ Κομνηνό]]. Ο Αλέξιος Α΄ στρατολόγησε κατόπιν τους ηττημένους Πετσενέγους, που τους μετεγκατέστησε μαζί στην περιοχή της [[Αλμωπία]]ς στη Μακεδονία σε ένα "τάγμα Πετσενέγων των Μογλενών". Μετά από νέα επίθεση των ΚουμανώνΚουμάνων το 1094, πολλοί Πετσενέγοι σφαγιάσθηκαν ή αφομοιώθηκαν. Οι Βυζαντινοί νίκησαν πάλι τους Πετσενέγους στη [[Μάχη της Βερόης]] το 1122, στο έδαφος της σημερινής Βουλγαρίας. Για κάποιο διάστημα σημαντικές κοινότητες Πετσενέγων επιβίωναν ακόμη στο [[Βασίλειο της Ουγγαρίας]]. Με την πάροδο του χρόνου οι Πετσενέγοι των Βαλκανίων έχασαν την εθνική τους ταυτότητα και αφομοιώθηκαν πλήρως, κυρίως από τους Μαγυάρους και τους Βουλγάρους.

Το 12ο αιώνα, σύμφωνα με το Βυζαντινό ιστορικό [[Ιωάννης Κίνναμος|Ιωάννη Κίνναμο]], οι Πετσενέγοι πολέμησαν ως μισθοφόροι για το [[Κατάλογος Βυζαντινών αυτοκρατόρων|Βυζαντινό Αυτοκράτορα]] [[Μανουήλ Α΄ Κομνηνός|Μανουήλ Α΄ Κομνηνό]] στη [[Κατεπανάτο της Ιταλίας|νότια Ιταλία]] κατά του [[Νορμανδοί|Νορμανδού]] βασιλιά της [[ΣικελιαΣικελία]]ς Γουλιέλμου του Κακού. Μια ομάδα Πετσενέγων έλαβε μέρος στη μάχη της ΑντριαΆντρια το 1155.

Οι Πετσενέγοι αναγέρθηκαναναφέρθηκαν για τελευταία φορά το 1168 ως μέλη των Τουρκικώντουρκικών φυλών, γνωστών στα χρονικά ως "Μαυροκούκουλων".

Στην Ουγγαρία του 15ου αιώνα μερικοί υιοθέτησαν το επώνυμο ''[[Besenyö ]]'' (Πετσενέγοι στα [[Ουγγρική γλώσσα|Ουγγρικά]]), οι περισσότεροι στο Νομόνομό Τόλνα. Μία από τις πρώτες εισαγωγές του [[Ισλάμ]] στην [[Ανατολική Ευρώπη]] έγινε μέσω του έργου ενός Μουσουλμάνουμουσουλμάνου αιχμαλώτου του 11ου αιώνα, που συνελήφθη από τους Βυζαντινούς. Ο Μουσουλμάνοςμουσουλμάνος αιχμάλωτος μεταφέρθηκε στο έδαφος Besenyö (πιθανόν σημερινή Βοσνία) των Πετσενέγων, όπου δίδαξε και προσηλύτισε ιδιώτεςκατοίκους στο Ισλάμ. Στα τέλη του 12ου αιώνα ο Αμπού Χαμίντ αλ Γκαρνάτι ανέφερε για τους Ούγγρους Πετσενέγους - πιθανόν Μουσουλμάνουςμουσουλμάνους - ότι ζούσαν προσποιούμενοι τους Χριστιανούςχριστιανούς. Στα νοτιοανατολικά της Σερβίας[[Σερβία]]ς υπάρχει ένα χωριό ονόματι Πετσενιέβτσε, που ιδρύθηκε από Πετσενέγους. Μετά από πόλεμο με τοτους ΒυζάντιοΒυζαντινούς, οι διασωθέντες από τις φυλές αυτών βρήκαν καταφύγιο στην περιοχή, όπου ίδρυσαν τον οκισμόομώνυμο οικισμό τους.