Ο Μαγικός Αυλός: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 24:
Η πλοκή της όπερας υπονοείται πως εκτυλίσσεται στην αρχαία [[Αίγυπτος|Αίγυπτο]], ωστόσο δεν προσδιορίζεται με σαφήνεια η εποχή ή ο τόπος. Η πρώτη σκηνή διαδραματίζεται σε ένα βραχώδες τοπίο, ενώ στο βάθος διακρίνεται ένας ναός. Κατά τη διάρκεια του κυνηγιού, ο πρίγκηπας Ταμίνο ζητά βοήθεια (μέρος 1ο, ''Zu Hilfe! zu Hilfe!...'') καθώς καταδιώκεται από ένα τερατόμορφο ερπετό και σώζεται από τρεις νεράιδες που έχουν σταλεί από τη Βασίλισσα της Νύχτας. Την ίδια στιγμή ο «κυνηγός πουλιών» Παπαγκένο αναγγέλλει την άφιξη του μέσω μίας εύθυμης [[άρια]]ς (μέρος 2ο, ''Der Vogelfänger bin ich, ja, stets lustig, heissa! Hopsassa...''). Πείθει τον Ταμίνο πως εκείνος τον έσωσε από το ερπετό, αλλά οι τρεις νεράιδες τον τιμωρούν κλείνοντας το στόμα του με ένα χρυσό λουκέτο, ζητώντας επιπλέον από τον Ταμίνο να ελευθερώσει την κόρη της Βασίλισσας της Νύχτας, πριγκίπισσα Παμίνα, η οποία βρίσκεται φυλακισμένη στο κάστρο του μάγου Ζαράστρο. Όταν εκείνος αντικρίζει ένα πορτρέτο της πριγκίπισσας, την ερωτεύεται και αποφασίζει να αναλάβει τη διάσωσή της (μέρος 3ο, ''Dies Bildnis ist bezaubernd schön...'').
 
Ακολουθεί η εμφάνιση της βασίλισσας (ρετσιτατίβο και άρια, μέρος 4ο, ''O zitt're nicht, mein lieber Sohn!...''), η οποία εκλιπαρεί τον Ταμίνο να σώσει την κόρη της. Μετά την έξοδο της βασίλισσας, ο Παπαγκένο εισάγει το [[κουιντέτο]] της πρώτης πράξης (μέρος 5ο, ''Hm! Hm! Hm!...''), ενώ οι νεράιδες αφαιρούν το λουκέτο, όταν υπόσχεται πως δεν θα πει ποτέ ξανά ψέμα. Στο κλείσιμο της σκηνής, ο Ταμίνο και ο συνοδός του Παπαγκένο εφοδιάζονται για την προστασία τους με ένα μαγικό [[αυλός|αυλό]] και μαγικές καμπάνες αντίστοιχα. Η σκηνή μεταφέρεται σε ένα από τα διαμερίσματα του κάστρου τού Ζαράστρο, όπου ο Μαυριτανός φύλακας του ναού βλέπει την αιχμάλωτη Παμίνα με ανήθικες διαθέσεις. Ο Παπαγκένο ανακαλύπτει την πριγκίπισσα τη στιγμή που ο δούλος Μονόστατος επιχειρεί να τη βιάσει (τρίο, μέρος 6ο, ''Du feines Taübschen, nur herein...''). Τρομαγμένος, ο Μονόστατος εγκαταλείπει τη σκηνή και ο Παπαγκένο αποκαλύπτει στην πριγκίπισσα τον έρωτα του Ταμίνο προς το πρόσωπό της καθώς και την πρόθεσή του να τη σώσει. Τα δύο πρόσωπα εγκαταλείπουν τη σκηνή, τραγουδώντας ένα ντουέτο που ενσωματώνει το ηθικό δίδαγμα του έργου (μέρος 7ο, ''Bei Maennern, welche Liebe fühlen...'').
 
Στο κλείσιμο της πρώτης πράξης (μέρος 8ο, ''Zum Ziele führt dich diese Bahn...''), το σκηνικό αλλάζει και αποκαλύπτεται ένα μικρό δάσος και τρεις ναοί, της Σοφίας, της Λογικής και της Φύσης. Η επόμενη σκηνή ακολουθεί την άφιξη του Ταμίνο στο κάστρο. Κατευθύνεται αρχικά στους ναούς της [[λογικήΛογική]]ς και της φύσης, ωστόσο μία φωνή του υπαγορεύει να οπισθοχωρήσει. Χτυπώντας την πόρτα του ναού της Σοφίας, αποκρίνεται μία φωνή που αποκαλύπτει στον Ταμίνο πως ο Ζαράστρο είναι αρχιερέας του Ναού του Ήλιου, της [[Ίσιδα]]ς και του [[Όσιρις|Όσιρι]]. Ο Παπαγκένο και η Παμίνα, που έχουν στο μεταξύ δραπετεύσει από το κάστρο, αιχμαλωτίζονται από τον Μονόστατο και τους βοηθούς του, αλλά οι καμπάνες του Παπαγκένο τους μαγεύουν και αρχίζουν να χορεύουν ασταμάτητα, καθοδηγώντας παράλληλα τον Ταμίνο προς το μέρος τους.
 
Ξαφνικά ο ήχος τρομπετών αναγγέλλει την άφιξη του πρωθιερέα Ζαράστρο. Η Παμίνα του εξηγεί πως με τη φυγή της δεν επιθυμούσε να εγκαταλείψει το κάστρο του, αλλά να προστατευτεί από τον Μονόστατο. Ο Ζαράστρο αποκρίνεται ως έντιμος και σοφός άνθρωπος, είναι συγκαταβατικός μαζί της, ωστόσο αρνείται να αφεθεί ελεύθερη εξαιτίας της αρνητικής επιρροής τής μητέρας της. Την ίδια στιγμή εμφανίζεται ο Μονόστατος με αιχμάλωτο τον Ταμίνο, ο οποίος συναντάται για πρώτη φορά με την πριγκίπισσα Παμίνα. Ο Ζαράστρο διατάζει την τιμωρία του Μονόστατου και την είσοδο των δύο νέων στο ναό για να εξαγνιστούν.
 
===Δεύτερη πράξη===