Αμβρόσιος Νικολαΐδης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Νέα σελίδα: Ο '''Αμβρόσιος''' Νικολαΐδης ήταν Μητροπολίτης Φθιώτιδας. Γεννήθηκε στη Προύσα (Μικρά Ασία) ... |
μ μΠροσθ.+λινκ |
||
Γραμμή 1:
Ο '''Αμβρόσιος''' Νικολαΐδης ήταν [[Μητροπολίτης]] Φθιώτιδας. Γεννήθηκε στη [[Προύσα]] ([[Μικρά Ασία]]) το [[1881]]. Καταγόταν από εύπορη οικογένεια. Μετά τις γυμνασιακές του σπουδές φοίτησε στην [[Ιερά Θεολογική Σχολή της Χάλκης]] στη [[Κωνσταντινούπολη]] από την οποία και εξήλθε αριστούχος. Το [[1904]] χειροτονήθηκε διάκονος. Το 1905 προάχθηκε [[αρχιδιάκονος]] του Κασανδρίας Ιωάννου και από το [[1906]] μέχρι το [[1911]] προάχθηκε και διετέλεσε [[Πρωτοσύγκελος]] του επισκόπου Βέροιας και στη συνέχεια Σερρών Αποστόλου. Το [[1911]] χειροτονήθηκε επίσκοπος Χριστουπόλεως και το 1914 εκλέχθηκε μητροπολίτης Ναυπακτίας και Ευρυτανίας όπου και παρέμεινε μέχρι το [[1932]] όπου κλήθηκε και ανέλαβε μητροπολίτης Φθιώτιδας στη θέση του [[Ιωακείμ Αλεξόπουλος|Ιωακείμ Αλεξόπουλου]] που μετατέθηκε στη Μητρόπολη Δημητριάδος και Αλμυρού.
O Αμβρόσιος είχε ευρεία μόρφωση θεολογική, κλασσική και εγκυκλοπαιδική. Μιλούσε επίσης γαλλικά, αγγλικά, τουρκικά και αραβικά. Άρχισε την εθνική του δράση στη Βέροια όπου και ήταν η ψυχή του αντάρτικου αγώνα. Το Νεοτουρκικό κομιτάτο τον καταδίκασε σε θάνατο και όργανά του αποπειράθηκαν δύο φορές να τον δολοφονήσουν. Στη πυρπόληση των Σερρών από τους Βούλγαρους διέτρεχε στους δρόμους ανάμεσα στις φλόγες και ενθάρρυνε το ποίμνιό του. Από το 1914 ως επίσκοπος Ναυπακτίας και στη συνέχεια Φθιώτιδας, συνέχισε ακαταπόνητα τη θρησκευτική και πνευματική του δράση και επανειλημμένα ως Συνοδικός εργάσθηκε ιδιαίτερα στην επιβολή του Καταστατικού Χάρτη της Εκκλησίας της Ελλάδος. Αντιπροσώπευσε επίσης την Εκκλησία της Ελλάδος στα εκκλησιαστικά συνέδρια στη [[Λωζάνη]] το [[1927]], στο [[Παρίσι]] το [[1928]] και αργότερα στο [[
Το 1938 στην εκλογή Αρχιεπισκόπου Αθηνών, υποστηρίζοντας τον τέως μητροπολίτη Τραπεζούντας [[Χρύσανθος Φιλιππίδης|Χρύσανθο]] δημιούργησε μεγάλο εκκλησιαστικό πρόβλημα ακύρωσης εκλογής, του εκλεγμένου τότε οριακά μητροπολίτη Κορινθίας [[Αρχιεπίσκοπος Δαμασκηνός|Δαμασκηνού]] που είχε λάβει μια επιπλέον ψήφο από τον «υπό καθαίρεση» επίσκοπο Δρυϊνουπόλεως. Στην ενέργειά του εκείνη ακολούθησαν και άλλοι μητροπολίτες με συνέπεια να αλλαχθεί ο νόμος εκλογής μητροπολιτών ορίζοντας μικρότερη επιτροπή που ονομάστηκε «[[αριστίδην σύνοδος]]». Όπου και επαναλήφθηκε η εκλογή με τελική ανάδειξη τον Χρύσανθο.
Στις [[10 Ιουνίου]] του [[1951]] με τη συμπλήρωση 40 ετών αρχιερατείας έγινε στη [[Λαμία]] μεγάλος εορτασμός που έδωσε την ευκαιρία σε υπέρ αυτού θερμές και ειλικρινείς εκδηλώσεις σεβασμού και εκτίμησης από μέρους του κλήρου και του λαού. Ο Αμβρόσιος έλαβε πολλά ανώτατα παράσημα ελληνικά και ξένα (είχε παρασημοφορηθεί από τρεις Βασιλείς) καθώς και πολλές διακρίσεις. Πέθανε το [[1960]] όπου στο μητροπολιτικό θρόνο τον διαδέχθηκε ο [[Δαμασκηνός Παπαχρήστου]] (κατά κόσμο Νικόλαος Παπαχρήστου), ανεψιός του [[Αρχιεπίσκοπος Δαμασκηνός|Αρχιεπισκόπου Δαμασκηνού]].
[[Κατηγορία: Εκκλησιαστική Ιστορία]]
| |||