Γιοχάνες Βερμέερ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Αντικατάσταση παρωχημένου προτύπου με references tag |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 4:
== Βιογραφία ==
Πολύ λίγες πληροφορίες είναι γνωστές για τη ζωή του Βερμέερ και οι περισσότερες από αυτές προέρχονται από επίσημα νομικά έγγραφα της εποχής. Σύμφωνα με μία παράδοση, βαφτίστηκε στην πόλη [[Ντελφτ]] στις 31 Οκτωβρίου 1632, δεύτερο παιδί του Ρεϊνιέρ Γιανζ (Reynier Jaynz) και της Ντίνια Μπάλτενς. Ο πατέρας του εγκαταστάθηκε στο Ντελφτ περίπου το 1615 και εργάστηκε αρχικά ως έμπορος μεταξιού. Ο ίδιος ύφαινε ένα είδος σατέν υφάσματος που λεγόταν κάφα [caffa]. Από τα μητρώα της Νέας Εκκλησίας (''Nieuwe kerk'') γνωρίζουμε ότι ήδη από το 1625 έφερε το όνομα ''Βερμέερ'' (''Vermeer''). Το 1641 έγινε ιδιοκτήτης ενός πανδοχείου με το όνομα «Mechelen», στους πελάτες του οποίου συμπεριλαμβάνονταν μέλη της αστικής τάξης του Ντελφτ. Ο Ρεϊνιέρ είχε κοινωνικές επαφές με καλλιτέχνες της εποχής και ενδεχομένως το γεγονός αυτό να υπήρξε καθοριστικό στην ενασχόληση του γιου του με τη [[ζωγραφική]].
Τίποτα δεν είναι γνωστό σχετικά με την εκπαίδευση του Γιοχάνες Βερμέερ. Στις 29 Δεκεμβρίου του 1653 έγινε μέλος της [[Συντεχνία του Αγίου Λουκά|συντεχνίας ζωγράφων του Αγίου Λουκά]], στην οποία ανήκαν επίσης υαλοκατασκευαστές, έμποροι έργων τέχνης καθώς και κατασκευαστές ή πωλητές κεντημάτων και πορσελάνης. Προϋπόθεση για να γίνει κάποιος δεκτός στη συντεχνία ήταν να έχει εκπαιδευτεί για τουλάχιστον έξι χρόνια κοντά σε έναν αναγνωρισμένο από την ίδια τη συντεχνία καλλιτέχνη. Διάφορες υποθέσεις έχουν γίνει σχετικά με το ποιος ήταν ο δάσκαλος του και έχουν προταθεί οι ζωγράφοι Leonaert Bramer (1594-1674) και [[Κάρελ Φαμπρίτιους]] (1622-1654). Ο τελευταίος υπήρξε επίσης μέλος της [[Συντεχνία του Αγίου Λουκά|Συντεχνίας του Αγίου Λουκά]] από το 1672 αλλά και μαθητής του [[Ρέμπραντ]].
Γραμμή 13 ⟶ 12 :
== Το έργο του ==
Ο Βερμέερ διακρίνεται κυρίως ως ζωγράφος [[ρωπογραφία|ρωπογραφιών]], καθημερινών ρεαλιστικών σκηνών και ηθογραφιών. Κατά το μεγαλύτερο ποσοστό οι πίνακες του προσαρμόζονται στην κυρίαρχη τάση της ολλανδικής ηθογραφικής ζωγραφικής, σύμφωνα με την οποία έπρεπε να καταδικάζονται η [[αμαρτία]] και τα ανθρώπινα πάθη, με απώτερο στόχο τη διαπαιδαγώγηση και την ανάδειξη της «ενάρετης» ζωής. Στην πλειονότητά τους, τα ηθογραφικά έργα του επιδιώκουν να διακωμωδήσουν τις αποκλίνουσες συμπεριφορές, ενώ ελάχιστα από αυτά παρουσιάζουν ένα πρότυπο προς μίμηση, όπως ο πίνακας ''[[Η Γαλατού]]'' (περ. 1658), ένας από τους διασημότερους πίνακες του, ο οποίος απεικονίζει μία υπηρέτρια να εκτελεί επιμελώς τα καθήκοντά της. Κατά κύριο λόγο επέλεγε να ζωγραφίσει νεαρές γυναίκες, συνήθως ως μέρος μίας ευρείας σύνθεσης αλλά και σε προσωπογραφίες. Οι πίνακες του διακρίνονται για την αυστηρή σύνθεση τους, τις έντονες χρωματικές αντιθέσεις και τη χρήση του φωτός, για την οποία έχει υποστηριχθεί πως ο Βερμέερ χρησιμοποίησε σκοτεινό θάλαμο (''[[φωτογραφία|camera obscura]]'') για τη δημιουργία των περισσότερων πινάκων του.
Για τα δεδομένα της εποχής του ολοκλήρωσε πολύ μικρό αριθμό έργων, περίπου πενήντα από τα οποία τριάντα πέντε έχουν διασωθεί. Αν και το έργο του επαινέθηκε στη διάρκεια της ζωής του και κατά τον [[18ος αιώνας|18ο αιώνα]], στη συνέχεια περιέπεσε στη λήθη. Η επανεκτίμηση του έργου του σχετίζεται με την εμφάνιση του κινήματος του [[ιμπρεσιονισμός|ιμπρεσιονισμού]]. Το 1866 ο [[Γάλλοι|Γάλλος]] πολιτικός και κριτικός Theophile Bürger-Thoré (1806-1869), ο οποίος ενδιαφερόταν έντονα για την ολλανδική ζωγραφική του 17ου αιώνα, παρουσίασε ένα δοκίμιο στο οποίο συνδύασε τη θεωρία των ιμπρεσιονιστών για το χρώμα ως συνάρτηση του φωτός με την αρμονία των χρωμάτων στους πίνακες του Βερμέερ, προσφέροντας με αυτό τον τρόπο ένα ευρύτερο πεδίο πρόσληψης και εκτίμησης του έργου του.
==Επιλογή έργων==
<br />
{{
* ''[[Η Γαλατού]]'', [[Άμστερνταμ]], [[Ρέικσμουζεουμ]]▼
<gallery widths="200px" heights="200px" perrow="4" >
File:Jan_Vermeer_van_Delft_002.jpg|''Η μαστροπός'', 1656, Δρέσδη, Πινακοθήκη των Παλαιών Δασκάλων
▲
File:Johannes_Vermeer_-_Gezicht_op_huizen_in_Delft,_bekend_als_'Het_straatje'_-_Google_Art_Project.jpg|''Ο μικρός δρόμος (στο Ντελφτ) '', 1658, Άμστερνταμ, Ρέικσμουζεουμ
File:Jan_Vermeer_van_Delft_-_The_Glass_of_Wine_-_Google_Art_Project.jpg|''Το ποτήρι του κρασιού'', 1658–60, Βερολίνο, Πινακοθήκη
File:Vermeer-view-of-delft.jpg|''Άποψη του Ντελφτ'', 1660, Χάγη, Mauritshuis
File:Vermeer,_Johannes_-_Woman_reading_a_letter_-_ca._1662-1663.jpg|''Γυναίκα στα μπλε που διαβάζει γράμμα'', 1664, Άμστερνταμ, Ρέικσμουζεουμ
File:Jan_Vermeer_van_Delft_-_Young_Woman_with_a_Pearl_Necklace_-_Google_Art_Project.jpg|''Η γυναίκα με το μαργαριταρένιο κολιέ'', 1662–64, Βερολίνο, Πινακοθήκη
File:Meisje_met_de_parel.jpg|''Το κορίτσι με το μαργαριταρένιο σκουλαρίκι'', 1665, Χάγη, Mauritshuis
File:Jan_Vermeer_-_The_Art_of_Painting_-_Google_Art_Project.jpg|''Η Τέχνη της Ζωγραφικής'', 1666–68, Βιέννη, Μουσείο Ιστορίας της Τέχνης
File:JohannesVermeer-TheAstronomer(1668).jpg|''Ο αστρονόμος'', 1668, Παρίσι, Μουσείο του Λούβρου
File:Jan_Vermeer_van_Delft_016.jpg|''Η δαντελού 1670'', Παρίσι, Μουσείο του Λούβρου
File:Johannes_Vermeer_-_Zittende_Klavecimbelspeelster_(1673-1675).jpg|''Κοπέλλα καθισμένη στο βιργινάλι'', 1670–75, Λονδίνο, Εθνική Πινακοθήκη
</gallery>
== Βιβλιογραφία ==
|