Δικαιώματα των γυναικών: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
μ Αναστροφή της επεξεργασίας από τον 46.177.51.234 (συνεισφ.), επιστροφή στην τελευταία εκδοχή υπό [[Χρή...
Γραμμή 1:
[[File:Annie Kenney and Christabel Pankhurst.jpg|thumb|upright=1.3|Η [[Άννυ Κένυ]] και η [[Κρίσταμπελ Πάνκχερστ]] κάνοντας εκστρατεία για τις [[Σουφραζέτες]]]]
'''Δικαιώματα των γυναικών''' είναι τα δικαιώματα και οι απαιτήσεις που αξιώνονται για τις γυναίκες και τα κορίτσια πολλών κοινωνιών ανά τον κόσμο και αποτελούν τη βάση για το [[γυναικείο κίνημα]] για τα δικαιώματα κατά τον [[19ος αιώνας|δέκατο ένατο αιώνα]] και το [[φεμινιστικό κίνημα]] κατά τη διάρκεια του [[20ος αιώνας|20ου αιώνα]]. Σε ορισμένες χώρες, τα δικαιώματα αυτά θεσμοθετούνται ή υποστηρίζονται από το νόμο, τα τοπικά έθιμα και τη συμπεριφορά, ενώ σε άλλες μπορεί να αγνοηθούν ή να κατασταλούν. Διαφέρουν από τις ευρύτερες έννοιες των [[ανθρώπινα δικαιώματα|ανθρωπίνων δικαιωμάτων]] μέσω ισχυρισμών μιας εγγενούς ιστορικής και παραδοσιακής προκατάληψης κατά την άσκηση των δικαιωμάτων των γυναικών και των κοριτσιών, υπέρ των ανδρών και των αγοριών.<ref name="Hosken">Hosken, Fran P., 'Towards a Definition of Women's Rights' in ''Human Rights Quarterly'', Vol. 3, No. 2. (May, 1981), pp. 1–10.</ref>
 
Ζητήματα που συνδέονται συνήθως με τις έννοιες των δικαιωμάτων των γυναικών περιλαμβάνουν, αν και δεν περιορίζονται σε αυτά, στο δικαίωμα: για σωματική ακεραιότητα και [[αυτονομία]], να είναι ελεύθερες από [[σεξουαλική βία]], να [[Σουφραζέτες|ψηφίζουν]], να κατέχουν δημόσια αξιώματα, να συνάπτουν νομικές συμβάσεις, να έχουν ίσα δικαιώματα στο [[οικογενειακό δίκαιο]], να [[Δικαίωμα στην εργασία|δουλεύουν]], να αμοίβονται με δίκαιους μισθούς ή [[ίση αμοιβή για ίση εργασία|ίση αμοιβή]], να έχουν [[αναπαραγωγικά δικαιώματα]], να [[δικαίωμα στην ιδιοκτησία|έχουν ιδιοκτησία]], να [[δικαίωμα στην εκπαίδευση|μορφώνονται]].<ref name=quarterly>Lockwood, Bert B. (ed.), ''Women's Rights: A "Human Rights Quarterly" Reader'' (Johns Hopkins University Press, 2006), ISBN 978-0-8018-8374-3.</ref>
{{Φεμινισμός}}
== Ιστορία ==
{{κύριο|Νομικά δικαιώματα για τις γυναίκες στην ιστορία|Χρονοδιάγραμμα των δικαιωμάτων των γυναικών (εκτός από τη ψήφο)}}
 
=== Αρχαίες κουλτούρες ===
[[File:Kleopatra-VII.-Altes-Museum-Berlin1.jpg|thumb|left|Προτομή που πιστεύεται πως είναι η [[ Κλεοπάτρα Ζ΄|Κλεοπάτρα]], στο [[Μουσείο Άλτες]] στο [[Βερολίνο]]]]
Παρά το γεγονός ότι τα αρσενικά φαίνεται να έχουν κυριαρχήσει σε πολλούς αρχαίους πολιτισμούς, υπάρχουν και κάποιες εξαιρέσεις. Για παράδειγμα, οι γυναίκες στον πολιτισμό της [[Νιγηρία]]ς ''Aka'' μπορούσαν να κυνηγούν, ακόμα και μόνες τους και συχνά να έχουν τον έλεγχο της διανομής των πόρων.<ref>{{cite web|last=Orr |first=Christopher |url=http://www.theatlantic.com/health/archive/2012/12/where-masturbation-and-homosexuality-do-not-exist/265849/ |title=Where Masturbation and Homosexuality Do Not Exist - Alice Dreger |publisher=The Atlantic |accessdate=9 Δεκεμβρίου 2013}}</ref> Η Αρχαία Αίγυπτος είχε γυναίκες μονάρχες, όπως η [[ Κλεοπάτρα Ζ΄|Κλεοπάτρα]].
.
 
=== Κίνα ===
{{κύριο|Γυναίκες στην Αρχαία και Αυτοκρατορική Κίνα|Γυναίκες στην Κίνα}}
Οι γυναίκες σε όλη την ιστορική και αρχαία Κίνα θεωρήθηκαν κατώτερες και είχαν υποδεέστερο νομικό καθεστώς με βάση το [[Κομφουκιανισμός|Κομφούκιου νόμο]].<ref name=":5">{{Cite book|title = The Oxford Encyclopedia of Women in World History: 4 Volume Set|last = Smith|first = Bonnie G|publisher = Oxford University Press|year = 2008|isbn = 978-0-19-514890-9|location = London,UK|pages = 426–427}}</ref> Στην Αυτοκρατορική Κίνα, οι ηθικές αξίες των [[Τρία Τάγματα και Τέσσερις Αρετές|Τριών Ταγμάτων]] παρότρυνε τις κόρες να υπακούν τους πατέρες τους, τις γυναίκες να υπακούν τους συζύγους και τις χήρες να υπακούσουν τους γιους τους. Οι γυναίκες δεν μπορούσαν να κληρονομήσουν τις επιχειρήσεις ή τον πλούτο<ref name=":5" /> και οι άνδρες έπρεπε να υιοθετήσουν ένα γιο για τέτοιους οικονομικές σκοπούς.<ref name=":5" /> Ο μετέπειτα αυτοκρατορικός νόμος διέθετε επίσης επτά διαφορετικούς τύπους διαζυγίων. Μια σύζυγος μπορούσε να εκδιωχθεί αν δεν γεννούσε ένα γιο, διέπραττε μοιχεία, δεν πειθαρχούσε στα πεθερικά της, μίλησε υπερβολικά, έκλεβε, είχε εξάρσεις ζήλιας ή έπασχε από ανίατη ή σιχαμερή ασθένεια ή διαταραχή.<ref name=":5" /> Αλλά υπήρχαν και όρια για το σύζυγό της, όπως για παράδειγμα δεν θα μπορούσε να τη χωρίσει αν τηρούσε τους τόπους πένθους των πεθερικών της, αν δεν είχε καμία οικογένεια για να επιστρέψει, ή αν η οικογένεια του συζύγου ήταν φτωχή και από τότε που παντρεύτηκαν έγινε πλουσιότερη.<ref name=":5" />
 
Η θέση των γυναικών στην [[Κίνα]] ήταν επίσης χαμηλή σε μεγάλο βαθμό λόγω της συνήθειας του [[Δέσιμο ποδιών|δεσίματος των ποδιών]] (''foot binding'').{{παραπομπή}} Περίπου το 45% των Κινέζων γυναικών είχε δεμένα πόδια τον 19ο αιώνα. Για τις ανώτερες τάξεις, το ποσοστό ήταν σχεδόν 100%. Το 1912, η κινεζική κυβέρνηση διέταξε την παύση του εθίμου του δεσίματος των ποδιών που είχε ως αποτέλεσμα της αλλοίωσης της δομής των οστών, έτσι ώστε τα πόδια να είναι μόνο περίπου 4 ίντσες σε μήκος. Τα δεμένα πόδια προκαλούσαν δυσκολία κινήσεων, περιορίζοντας έτσι σημαντικά τις δραστηριότητες των γυναικών.
 
Εξαιτίας του κοινωνικού εθίμου που οι άνδρες και οι γυναίκες δεν έπρεπε να είναι κοντά ο ένας στον άλλο, οι γυναίκες της Κίνας ήταν απρόθυμες να θεραπεύονται από άνδρες γιατρούς της Δυτικής Ιατρικής κάτι που δημιούργησε την τεράστια ανάγκη για γυναίκες γιατρούς της Δυτικής ιατρικής στην Κίνα. Έτσι, η γυναίκα ιεραπόστολος-γιατρός Δρ Μαίρη H. Φούλτον (1854-1927)<ref>{{cite book |url=https://books.google.com/books/about/Inasmuch.html?id=04TOSAAACAAJ |title=Inasmuch |author=Mary H. Fulton|editor=The United Study of Forring |publisher=BiblioBazaar |year=2010 |isbn=978-1140341796 }}</ref> εστάλη από το Διοικητικό Συμβούλιο των Ξένων Αποστολών της [[Πρεσβυτεριανή Εκκλησία|Πρεσβυτεριανής Εκκλησίας]] (ΗΠΑ) για να ιδρύσει την πρώτη Ιατρική σχολή για γυναίκες στην Κίνα, γνωστή ως ''Hackett Medical College'' για γυναίκες (夏葛 女子 醫學院)<ref>{{cite web |author=PANG Suk Man |url=http://lib-nt2.hkbu.edu.hk/cil-image/theses/abstracts/b15564174a.pdf |format=PDF |title=The Hackett Medical College for Women in China (1899-1936) |publisher=Hong Kong Baptist University |date=February 1998|accessdate=10 Οκτωβρίου 2015}}</ref><ref>{{cite web|url=http://www.cqvip.com/qk/83891A/200203/6479902.html |title=中国近代第一所女子医学院--夏葛医学院-【维普网】-仓储式在线作品出版平台-www.cqvip.com |publisher=Cqvip.com |accessdate=9 December 2013}}</ref> που βρισκόταν στη ''Guangzhou'', της Κίνας και λειτουργούσε χάρις μια μεγάλη δωρεά από τον ''Edward Α.Κ. Hackett'' (1851-1916) από την Ιντιάνα στις [[Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής|ΗΠΑ]]. Το Κολέγιο είχε ως στόχο την εξάπλωση του [[Χριστιανισμός|Χριστιανισμού]] και της σύγχρονης ιατρικής και την ανάδειξη της κοινωνικής κατάστασης των Κινέζων γυναικών.<ref name="RebeccaChan">Rebecca Chan Chung, Deborah Chung and Cecilia Ng Wong, "Piloted to Serve", 2012.</ref><ref name="facebook">{{cite web|author=Piloted to Serve97 personen vinden dit leuk |url=https://www.facebook.com/PilotedToServe |title=Piloted to Serve |publisher=Facebook |accessdate=9 December 2013}}</ref>
 
Κατά τη διάρκεια της [[Δημοκρατία της Κίνας (1912-1949)|Δημοκρατίας της Κίνας (1912-1949)]] και παλαιότερων κινεζικών κυβερνήσεων, οι γυναίκες αγοράζονταν νόμιμα και πωλούνταν ως σκλάβες με το πρόσχημα των οικιακών βοηθών. Αυτές οι γυναίκες ήταν γνωστές ως [[Mui Tsai]]. Οι ζωές των [[Mui Tsai]] καταγράφηκαν από την Αμερικανίδα [[φεμινισμός|φεμινίστρια]] [[Άγκνες Σμέντλεϊ]] στο βιβλίο της "Πορτρέτα των γυναικών της Κίνας στην Επανάσταση".<ref>Parts of this book are available online here [https://books.google.com/books?id=zKReN05ujW4C&printsec=frontcover&dq=Portraits+of+Chinese+Women+in+Revolution&hl=en&sa=X&ved=0CB4Q6AEwAGoVChMI-Led7NLlxgIVjSmICh3LRwWC#v=onepage&q=Portraits%20of%20Chinese%20Women%20in%20Revolution&f=false], at Google Books.</ref>
 
Ωστόσο, το 1949 η [[Δημοκρατία της Κίνας]] είχε ανατραπεί από κομμουνιστές αντάρτες με επικεφαλή τον [[Μάο Τσε Τουνγκ]] και η [[Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας]] ιδρύθηκε το ίδιο έτος. Τον Μάιο του 1950, η Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας θέσπισε το [[Νόμος του Νέου Γάμου|νόμο του Νέου Γάμου]] για την αντιμετώπιση της πώλησης των γυναικών στη σκλαβιά. Αυτό έθεσε εκτός νόμου τον γάμο δι' αντιπροσώπου και θεωρούσε νόμιμο το γάμο εφ' όσον και οι δύο σύζυγοι συναινούσαν. Ο Νόμος για τον Νέο Γάμο αύξησε την νόμιμη ηλικία γάμου στα 20 χρόνια για τους άνδρες και στα 18 για τις γυναίκες. Αυτό ήταν ένα ουσιαστικό μέτρο μεταρρύθμισης της αγροτικής υπαίθρου, μιας και οι γυναίκες δεν μπορούσαν πλέον να πωλούνται νόμιμα σε γαιοκτήμονες. Το επίσημο σύνθημα ήταν «Οι άνδρες και οι γυναίκες είναι ίσοι, ο καθένας (ή καθεμία) αξίζει το αλάτι του».<ref>{{Cite journal|journal=The Developing Economies|volume=48|number=2|date=June 2010|page=B5|publisher=[[Wiley-Blackwell]]|first=Noboro|last=Niida|title=Land Reform and New Marriage Law in China|url=http://www.ide.go.jp/English/Publish/Periodicals/De/pdf/64_01_01.pdf}}</ref>
 
=== Ελλάδα ===
{{κύριο|Γυναίκες στην Ελλάδα}}
[[File:Donne antica Grecia.jpg|thumb|upright=1.1|Αρχαίες Ελληνίδες]]
Παρά το γεγονός ότι οι περισσότερες γυναίκες δεν είχαν πολιτικά και ίσα δικαιώματα στην [[Αρχαία Ελλάδα]], απολάμβαναν κάποια ελευθερία κινήσεων μέχρι την [[Αρχαϊκή εποχή]].<ref name=":10">{{Cite book|title = Women of Ancient Greece|last = Nardo|first = Don|publisher = Lucent Books|year = 2000|location = San Diego|page = 28}}</ref> Υπάρχουν εγγραφές για γυναίκες στους αρχαίους [[Δελφοί|Δελφούς]], [[Γόρτυνα]], [[Θεσσαλία]], [[Μέγαρα]] και [[Σπάρτη]] να είναι ιδιοκτήτριες γης, η πιο περίοπτη μορφή [[ιδιωτική περιουσία|ιδιωτικής περιουσίας]] εκείνη την εποχή.<ref>{{Cite book| last = Gerhard| first = Ute| title = Debating women’s equality: toward a feminist theory of law from a European perspective| publisher = Rutgers University Press| year = 2001| page = 33| url = https://books.google.com/?id=XMohyLfGDDsC&dq=women+right+to+property| isbn = 978-0-8135-2905-9}}</ref> Ωστόσο, μετά την Αρχαϊκή εποχή η κατάσταση των γυναικών χειροτέρεψε και υπήρξε η εισαγωγή νόμων όπως η εφαρμογή του διαχωρισμού των φύλων.<ref name=":10" />
 
Οι [[Γυναίκες της Κλασικής Αθήνας|γυναίκες στην Κλασική Αθήνα]] δεν είχαν καμία [[φυσικό πρόσωπο|νομική υπόσταση]] και θεωρούνταν μέρος του [[οίκος|οίκου]] όπου επικεφαλής ήταν ένας άντρας [[κύριος]]. Μέχρι το γάμο, οι γυναίκες ήταν υπό την κηδεμονία του πατέρα τους ή άλλου συγγενή. Μόλις παντρεύονταν, ο σύζυγος τους γινόταν ο ''κύριος'' μιας γυναίκας. Καθώς οι γυναίκες είχαν αποκλειστεί από τη διεξαγωγή δικαστικών διαδικασιών, ο κύριός τους θα το έκανε για λογαριασμό τους.<ref name="google114">{{Cite book| last = Blundell| first =Sue| title = Women in ancient Greece, Volume 1995, Part 2| publisher = Harvard University Press| year = 1995| page = 114| url = https://books.google.com/?id=Xfx1VaSIOgQC&printsec=frontcover&dq=women+ancient+greece#v=onepage&q=women%20athens&f=false| isbn = 978-0-674-95473-1}}</ref> Οι Αθηναίες είχαν περιορισμένο δικαίωμα στην ιδιοκτησία και ως εκ τούτου δεν θεωρούνταν πλήρεις πολίτες, καθώς η ιθαγένεια και το δικαίωμα για ατομικά και πολιτικά δικαιώματα οριζόταν σε σχέση με τη περιουσία και τα μέσα για τη ζωή.<ref>{{Cite book| last = Gerhard| first = Ute| title = Debating women’s equality: toward a feminist theory of law from a European perspective| publisher = Rutgers University Press| year = 2001| page = 35| url = https://books.google.com/?id=XMohyLfGDDsC&dq=women+right+to+property| isbn = 978-0-8135-2905-9}}</ref> Ωστόσο, οι γυναίκες μπορούσαν να αποκτήσουν δικαιώματα σε ακίνητα μέσα από δώρα, προίκα και κληρονομιά, αν ο κύριός τους είχε το δικαίωμα να διαθέσει την περιουσία της γυναίκας.<ref>{{Cite book| last = Blundell| first =Sue| title = Women in ancient Greece, Volume 1995, Part 2| publisher = Harvard University Press| year = 1995| page = 115| url = https://books.google.com/?id=Xfx1VaSIOgQC&printsec=frontcover&dq=women+ancient+greece#v=onepage&q=women%20athens&f=false| isbn = 978-0-674-95473-1}}</ref> Οι Αθηναίες μπορούσαν να συνάψουν συμβόλαιο αξίας λιγότερο από την αξία ενός "[[μέδιμνος|μέδιμνου]] κριθαριού" (μέτρο μέτρησης των σιτηρών), επιτρέποντας στις γυναίκες να συμμετάσχουν σε ασήμαντες συναλλαγές.<ref name="google114"/> Οι σκλάβες δεν ήταν επιλέξιμες για την πλήρη ιδιότητα του πολίτη στην αρχαία Αθήνα, αν και σε σπάνιες περιπτώσεις θα μπορούσαν να γίνουν πολίτες αν απελευθερώνονταν. Το μόνο μόνιμο εμπόδιο για την ιδιότητα του πολίτη και ως εκ τούτου της απόκτησης πλήρων πολιτικών και αστικών δικαιωμάτων στην αρχαία Αθήνα, ήταν το [[φύλο]]. Οι γυναίκες δεν απέκτησαν ποτέ ιθαγένεια στην αρχαία Αθήνα και ως εκ τούτου αποκλείονταν επί της αρχής και άσκησης από την αρχαία αθηναϊκή [[δημοκρατία]].<ref>{{Cite book| last = Robinson| first = Eric W.| title = Ancient Greek democracy: readings and sources| publisher = Wiley-Blackwell| year = 2004| page = 302| url = https://books.google.com/?id=Jug6crxEImIC&dq=Aristophanes+ecclesiazusae+women%27s+rights| isbn = 978-0-631-23394-7 }}</ref>
 
Η [[Αθήνα]] ήταν επίσης η κοιτίδα της [[φιλοσοφία]]ς εκείνη την εποχή και ο καθένας θα μπορούσε να γίνει [[ποίηση|ποιητής]], λόγιος, [[πολιτική|πολιτικός]], καλλιτέχνης, εκτός αν ήταν γυναίκα.<ref name=":0">{{Cite journal|url = http://digitalcommons.apus.edu/cgi/viewcontent.cgi?article=1030&context=saberandscroll|title = Social and Political Roles of Women in Athens and Sparta|last = Pry|first = Kay O|date = 2012|journal = Sabre and Scroll Vol 1 Issue 2|doi = |pmid = |access-date = }}</ref> Ο ιστορικός [[Ντον Νάρντο]] δήλωσε ότι «καθ' όλη την αρχαιότητα οι περισσότεροι Ελληνίδες είχαν λίγα ή καθόλου πολιτικά δικαιώματα και πολλές απολαμβάνουν λίγη ελευθερία επιλογής ή ευκινησίας.»<ref name=":0" /> Κατά τη διάρκεια της [[Ελληνιστική περίοδος|Ελληνιστικής περιόδου]] στην Αθήνα, ο διάσημος φιλόσοφος [[Αριστοτέλης]] πίστευε ότι οι γυναίκες θα φέρουν αναταραχή, κακό και ήταν «εντελώς άχρηστες και προκαλούσαν μεγαλύτερη σύγχυση από τον εχθρό.»<ref name=":0" /> Για το λόγο αυτό, ο Αριστοτέλης πίστευε πως το να κρατήσουν τις γυναίκες χωριστά από την υπόλοιπη κοινωνία ήταν η καλύτερη ιδέα.<ref name=":0" /> Ο διαχωρισμός αυτός συνεπαγόταν πως θα ζούσαν σε σπίτια που ονομάζονταν [[γυναικωνίτης|γυναικωνίτες]], ενώ θα φρόντιζαν τα καθήκοντά τους στο σπίτι και θα είχαν πολύ μικρή συναναστροφή με τον αρσενικό κόσμο.<ref name=":0" /> Αυτό ήταν επίσης, για την προστασία της [[γονιμότητα|γονιμότητας]] των γυναικών από τους άνδρες, εκτός από τους συζύγους τους, ώστε η γονιμότητα τους να μπορέσει να εξασφαλίσει τη νομιμότητα της καταγωγής μέσω της γέννησης.<ref name=":0" /> Οι Αθηναίες λάμβαναν πολύ λίγη μόρφωση εκτός από μαθήματα στο σπίτι για βασικές δεξιότητες όπως το γνέσιμο, η [[ύφανση]], το [[μαγειρική|μαγείρεμα]] και κάποια γνώση των χρημάτων.<ref name=":0" />
 
Αντίθετα, οι γυναίκες στη [[Σπάρτη]] απόλαυσαν δικαιώματα κοινωνικής θέσης, δύναμης και σεβασμού που ήταν άγνωστα στον υπόλοιπο κλασικό κόσμο. Παρά το γεγονός ότι οι Σπαρτιάτισσες είχαν εξαιρεθεί επίσημα από τη στρατιωτική και πολιτική ζωή, είχαν σημαντική θέση ως μητέρες των Σπαρτιατών πολεμιστών. Δεδομένου ότι οι άντρες ασχολούνται με τις στρατιωτικές δραστηριότητες, οι γυναίκες ανέλαβαν την ευθύνη για τη διαχείριση της περιουσίας. Μετά από τον παρατεταμένο πόλεμο κατά τον 4ο αιώνα π.Χ., οι Σπαρτιάτισσες κατείχαν περίπου το 35% και 40% του συνόλου της Σπαρτιατικής γης και ακινήτων.<ref name="Pomeroy" /><ref>{{Cite book| last = Tierney| first = Helen| title = Women’s studies encyclopaedia, Volume 2| publisher = Greenwood Publishing Group| year = 1999| pages = 609–610| url = https://books.google.com/?id=2bDxJW3x4f8C&dq=spartan+women| isbn = 978-0-313-31072-0}}</ref> Από την [[Ελληνιστική Περίοδος|Ελληνιστική Περίοδο]], μερικοί από τους πλουσιότερους Σπαρτιάτες ήταν γυναίκες.<ref>Pomeroy, Sarah B. ''Spartan Women.'' Oxford University Press, 2002. p. 137 [https://books.google.com/books?id=c3k2AN1GulYC&printsec=frontcover&dq=Pomeroy+Sarah&hl=en&ei=6bFNTc6xPJHAsAOpqeSaCg&sa=X&oi=book_result&ct=result&resnum=2&ved=0CCwQ6AEwAQ#v=onepage&q=ethnicity&f=false]</ref> Διαχειρίζονταν τις δικές τους ιδιοκτησίες, καθώς και τις ιδιοκτησίες των αρσενικών συγγενείς που ήταν μακριά με το στρατό.<ref name="Pomeroy">Pomeroy, Sarah B. ''Goddess, Whores, Wives, and Slaves: Women in Classical Antiquity''. New York: Schocken Books, 1975. pp. 60–62.</ref> Οι Σπαρτιάτισσες σπάνια παντρεύονταν πριν από την ηλικία των 20 και σε αντίθεση με τις Αθηναίες που φορούσαν βαριά ρούχα που τις κάλυπταν και σπάνια ήταν έξω από το σπίτι, οι Σπαρτιάτισσες φορούσαν κοντά φορέματα και πήγαν όπου τις ευχαριστούσε.<ref>Pomeroy, Sarah B. ''Spartan Women.'' Oxford University Press, 2002. p. 134 [https://books.google.com/books?id=c3k2AN1GulYC&printsec=frontcover&dq=Pomeroy+Sarah&hl=en&ei=6bFNTc6xPJHAsAOpqeSaCg&sa=X&oi=book_result&ct=result&resnum=2&ved=0CCwQ6AEwAQ#v=onepage&q=ethnicity&f=false]</ref> Τα κορίτσια όσο και τα αγόρια λάμβαναν εκπαίδευση και οι νέες γυναίκες όπως και οι νέοι άνδρες μπορούσαν να συμμετέχουν στις [[Γυμνοπαιδίες]] (''Φεστιβάλ Γυμνών Νέων'').<ref name="Pomeroy" /><ref>{{Harvnb|Pomeroy|2002|p=34}}</ref> Παρά τη σχετικά μεγαλύτερη ευκινησία των γυναικών στη Σπάρτη, ο ρόλος τους στην πολιτική ήταν εξίσου το ίδιο με τις Αθηναίες, δηλαδή δεν μπορούσαν να λάβουν μέρος σε αυτήν. Οι άνδρες τους απαγόρευαν να μιλούν σε συνελεύσεις και τις απέκλειαν από οποιεσδήποτε πολιτική δραστηριότητα. Ο Αριστοτέλης πίστευε, επίσης, πως η επιρροή των γυναικών της Σπάρτης ήταν κακή και υπογράμμισε η μεγαλύτερη νομική ελευθερία των γυναικών στη Σπάρτη θα έφερνε την καταστροφή της.<ref name=":0" />
 
== Δείτε ακόμα ==
Γραμμή 30 ⟶ 54 :
==Εξωτερικοί σύνδεσμοι==
{{commons category}}
*[http://www.un.org/womenwatch/daw/cedaw/ Σύμβαση των [[Ηνωμένα Έθνη|Ηνωμένων Εθνών]] για την εξάλειψη όλων των μορφών διακρίσεων κατά των γυναικών]
 
*[http://www.hrw.org/women/ [[Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων]]: Δικαιώματα της Γυναίκας]
*[http://www.omct.org/index.php?id=EQL&lang=eng Παγκόσμιος Οργανισμός Κατά των Βασανιστηρίων: Όχι Βία κατά των Γυναικών]
*[http://www.history.com/minisite.do?content_type=mini_home&mini_id=1286/ Μήνας Ιστορίας Γυναικών από το History.com]
*[http://www.law-lib.utoronto.ca/Diana/ Πρόγραμμα πόρων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των γυναικών]
*[http://www.trust.org/trustlaw/womens-rights/ Ειδήσεις, απόψεις και μέσα για τα Δικαιώματα της Γυναίκας]
{{DEFAULTSORT:Δικαιώματα των γυναικών}}
{{επέκταση}}
[[Κατηγορία:Δικαιώματα των γυναικών| ]]