Αρχαιολογία: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Όρος που πρωτοχρησιμοποιήθηκε στη Βρετανία στη δεκατία [[1960]] - [[1970]] για την αρχαιολογία πεδίου που έχει ως στόχο της τη διάσωση απειλούμενων αρχαιολογικών πεδίων. Η αυξανόμενη καταστροφή αρχαιολογικών τόπων εξαιτίας της υπέρμετρης αστικής ανάπτυξης και της κατασκευής μεγάλων λεωφόρων οδήγησε στην νομοθετική κατοχύρωση της σωστικής αρχαιολογίας. Μειονέκτημα της σωστικής αρχαιολογίας και των σωστικών ανασκαφών γενικότερα θεωρείται το ότι είναι συνήθως επιλεκτική ως προς το τι εξετάζει εξαιτίας της πίεσης του χρόνου, όπως επίσης και το γεγονός ότι δεν μπρορεί για τον ίδιο λόγο να εφαρμόσει σύγχρονες και εξελιγμένες τεχνικές ανασκαφής. Οι σωστικές [[ανασκαφή (αρχαιολογία|ανασκαφές]] διενεργούνται σε αρχαιολογικές θέσεις που κινδυνεύουν από φυσικές ή ανθρώπινες καταστροφές, όπως είναι οι βαριές βιομηχανικές δραστηριότητες, οι οικοδομικές πιέσεις του αστικού περιβάλλοντος, οι βαθειές γεωργικές αρόσεις και οι [[λαθρανασκαφή|λαθρανασκαφές]], προκειμένου να καταγραφούν τα απαραίτητα αρχαιολογικά δεδομένα<ref>{{cite (book|last1=Κουκουζέλη|first1=Αλ.|last2=Μανακίδου|first2=Ε.|last3=Σμπόνιας|first3=Κ.|title=Αρχαιολογία στον Ελληνικό Χώρο|volume=Α΄|publisher=Ε.Α.Π.|location=Πάτρα|isbn=960-538-489-2|page=149)}}</ref> .