Ευρωπαϊκή Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Αντικατάσταση παρωχημένου προτύπου με references tag |
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 35:
Η Σύμβαση περιλαμβάνει αρκετά [[Πρωτόκολλο (συμφωνίας)|πρωτόκολλα]]. Για παράδειγμα, το Πρωτόκολλο 6 απαγορεύει την [[θανατική ποινή]] με εξαίρεση σε καιρό πολέμου. Η αποδοχή των πρωτοκόλλων ποικίλλει για κάθε κράτος μέλος, αν και είναι κατανοητό ότι τα κράτη μέλη θα πρέπει να συμμετέχουν σε όσο το δυνατόν περισσότερα πρωτόκολλα.
Πριν από την έναρξη της ισχύος του Πρωτοκόλλου 11, δεν παρεχόταν η δυνατότητα στον πολίτη να έχει άμεση πρόσβαση στο Δικαστήριο· θα έπρεπε να κάνουν αίτηση στην [[Εθνική Επιτροπή για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου|Επιτροπή Δικαιωμάτων του Ανθρώπου]], η οποία εφόσον κατέληγε στο ότι ήταν καλά θεμελιωμένη η υπόθεση, θα έφερνε την υπόθεση στο Δικαστήριο εκ μέρους του ατόμου. Επιπλέον, όταν επικυρωνόταν η Σύμβαση, τα κράτη μπορούσαν να επιλέξουν να μην αποδεχτούν κάποιες από τις προτάσεις που παρείχαν τη δυνατότητα στον πολίτη άμεσης πρόσβασης στην Επιτροπή, και κατά συνέπεια μειωνόταν η δυνατότητα δικονομικής προστασίας του πολίτη. Το Πρωτόκολλο 11 κατάργησε την Επιτροπή, αύξησε το μέγεθος του Δικαστηρίου (παρέχοντάς του λειτουργίες και εξουσίες οι οποίες ανήκαν προηγουμένως στην Επιτροπή), και επέτρεψε στους πολίτες να φέρουν τις υποθέσεις τους σε αυτό απευθείας. Με την επικύρωση του Πρωτοκόλλου 11, όλα τα κράτη μέλη αποδέχτηκαν τη δικαιοδοσία του Δικαστηρίου να αποφαίνεται για υποθέσεις πολιτών εναντίον τους.
[[Αρχείο:Council of Europe (blue).svg|thumb|Συμβαλλόμενα μέρη της Σύμβασης]]
| |||