Το βράδυ του Σαββάτου [[31 Αυγούστου]] του [[1968]], χτύπησε τη χώρα σεισμός μεγέθους M<sub>L</sub>=7,4 βαθμών της κλίμακας Ρίχτερ. Σε μία έκταση 2.000 τετρ. χλμ., συγκλονίστηκαν 100 πόλεις και χωριά. Σε 15.000 υπολογίστηκαν οι νεκροί -οι 6.000 μόνο στο Κχαχ- 45.000 ήταν οι τραυματίες και 100.000 οι άστεγοι, σύμφωνα με εκτιμήσεις της ιρανικής οργάνωσης Ερυθρός Λέων και Ήλιος. "''Λόφοι από ερείπια, σύννεφα σκόνης, που ακόμη δεν έχει καταλαγιάσει, και απέραντη δυστυχία. Η περιοχή γύρω από το Κχαχ δίνει την εντύπωση ότι έγινε έκρηξη ατομικής βόμβας''". Αυτές ήταν οι πρώτες εντυπώσεις του ανταποκριτή ξένου ειδησεογραφικού πρακτορείου, του μοναδικού δημοσιογράφου που κατόρθωσε να φτάσει στην άλλοτε όμορφη περσική πόλη. Μόνο το τζαμί απόμεινε κι αυτό ετοιμόρροπο, με τον μουλά να ψέλνει προσευχές για τους νεκρούς στο Κχαχ που ξεκληρίστηκε. Η γη σείστηκε για αρκετές ώρες. Μετά την πρώτη δόνηση, ακολούθησε δεύτερη 6,5 βαθμών και μέχρι το πρωί της Κυριακής καταγράφτηκαν 50 δονήσεις, 11 μεγάλες και 39 μικρές. Κι ενώ το ήδη δοκιμασμένο από τους σεισμούς Ιράν θρηνούσε τους σκοτωμένους, ιδιαίτερα τα χιλιάδες παιδιά που ενταφιάστηκαν στα ερείπια, πρόβαλε το φάσμα της αρρώστιας, καθώς οι οργανώσεις βοήθειας δεν είχαν εύκολη πρόσβαση στις απέραντες ερειπωμένες εκτάσεις. Τα οδικά δίκτυα είχαν καταστραφεί -"βαθιές ρωγμές σε δρόμους και αεροδρόμια" διέκριναν από ψηλά τα αεροπλάνα που στάλθηκαν για αναγνώριση. Τελικώς στήθηκε μια τεράστια αερογέφυρα για την παροχή ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης και τροφίμων<ref>''12.000 νεκροί από σεισμό στο Ιράν'', Ιστορικό Λεύκωμα 1968, σελ. 144-145, Καθημερινή (1998)</ref>.
