Μαμελουκικό Σουλτανάτο (Κάιρο): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 162:
Οι Μαμελούκοι σουλτάνοι ήταν προϊόντα της στρατιωτικής ιεραρχίας, η εισδοχή εντός της οποίας ήταν στην πραγματικότητα περιορισμένη στους Μαμελούκους, σε εκείνους δηλ. τους στρατιώτες που αρχικώς εισάγονταν στη χώρα ως νεαροί σκλάβοι. Παρόλα αυτά, οι υιοί των Μαμελούκων εδύναντο να μπουν και ανελιχθούν σε υψηλά αξιώματα στις τάξεις της στρατιωτικής ιεραρχίας, τυπικώς όμως δεν εντάσσονταν στη στρατιωτική υπηρεσία. Αντιθέτως, πολλοί ακολουθούσαν καριέρα εμπόρου, λογίου κ.α. Ο στρατός που κληρονόμησε ο [[Μπαϊμπάρς|Μπαϋμπάρς Α΄]] αποτελείτο από [[Κούρδοι|Κούρδους]] και [[Τουρκικά φύλα|Τούρκους]] που ήταν μέλη διαφόρων φυλών, από πρόσφυγες των διάφορων στρατών των [[Αγιουβίδες|Αγιουβιδών]] στη [[Συρία]], και από άλλους στρατιώτες από στρατούς που συνέτριψαν οι [[Μογγόλοι]]. Μετά τη μάχη του Άιν Τζαλούτ (''Φρέαρ του Γολιάθ'') το 1260, ο Μπαϋμπάρς Α΄ αναδιοργάνωσε το στρατό σε τρία τμήματα: το Βασιλικό [[Σύνταγμα]] των Μαμελούκων, τους στρατιώτες των εμίρηδων, και τη ''χάλκα'' (σώμα των μη Μαμελούκων στρατιωτών). Οι "Βασιλικοί Μαμελούκοι", που ήταν υπό τις απευθείας διαταγές του [[σουλτάνος|σουλτάνου]], ήταν το σώμα με το μεγαλύτερο κύρος στο στρατό, στο οποίο η είσοδος ήταν αποκλειστικό προνόμιο των Μαμελούκων. Οι "Βασιλικοί Μαμελούκοι" ήταν στην πραγματικότητα ο ιδιωτικός στρατός του σουλτάνου. Οι [[εμίρης|εμίρηδες]] επίσης διέθεταν δικό τους στρατιωτικό σώμα, που στην ουσία αποτελούσε τον δικό τους ιδιωτικό στρατό. Οι στρατιώτες των εμίρηδων ήταν υπό τις άμεσες διαταγές αυτών, αλλά μπορούσαν να κινητοποιηθούν από τον σουλτάνο όποτε χρειαζόταν. Καθώς οι εμίρηδες προάγονταν, ο αριθμός των στρατιωτών στο στρατιωτικό σώμα τους αυξανόταν, και όταν αντίπαλοι μεταξύ τους εμίρηδες προκαλούσαν την εξουσία ο ένας του άλλου, συχνά χρησιμοποιούσαν τα ιδιαίτερα στρατιωτικά τους σώματα, γεγονός που οδηγούσε σε μεγάλες καταστροφές της ζωής των υπηκόων του σουλτανάτου. Η ''χάλκα'' είχε κατώτερο κύρος σε σχέση με τα συντάγματα των Μαμελούκων. Είχε τη δική της διοικητική δομή και βρισκόταν υπό τις άμεσες διαταγές του σουλτάνου. Τα συντάγματα της ''χάλκα'' παρήκμασαν τον 14ο αιώνα όταν οι επαγγελματίες μη Μαμελούκοι στρατιώτες έπαυσαν γενικώς να κατατάσσονται στο στρατό.
O στρατός των [[Αγιουβίδες|Αγιουβιδών]] είχε έλλειψη ενός σαφούς και μόνιμου ιεραρχικού συστήματος και μία από τις πρώτες μεταρρυθμίσεις του σουλτάνου Μπαϋμπάρς Α΄ ήταν η δημιουργία μιας καθορισμένης στρατιωτικής ιεραρχίας. Για το σκοπό αυτό, εισήγαγε το σύστημα , με τον εκάστοτε αριθμό να υποδεικνύει πόσα έφιππα μαμελουκικά στρατεύματα είχαν ανατεθεί στην εξουσία του εκάστοτε εμίρη. Επιπροσθέτως, ένας εμίρης 1.000 ιππείς κατά τη διάρκεια της μάχης. Ο Μπαϋμπάρς Α΄ θέσπισε την ομοιομορφία στο στρατό και έβαλε τέλος στην προηγούμενη αυτοσχέδια φύση των διάφορων αγιουβιδικών στρατιωτικών δυνάμεων της Αιγύπτου και της Συρίας. Για να προσδώσουν μεγαλύτερη ομοιομορφία στο στρατό, οι σουλτάνοι Μπαϋμπάρς Α΄ και Καλαβούν τυποποίησαν την ακαθόριστη έως τότε αγιουβιδική πολιτική όσον αφορά τη διανομή των ''ικτά'ατ'' στους εμίρηδες. Η ανασυγκρότηση του συστήματος διανομής των ''ικτά'ατ'' δημιούργησε έναν "καθαρό" και σαφή δεσμό μεταξύ του βαθμού ενός εμίρη και του μεγέθους του ''ίκτα'' του. Για παράδειγμα, ένας εμίρης των 40 θα έπαιρνε ένα ''ίκτα'' στο ένα τρίτο του μεγέθους από το αντίστοιχο ''ίκτα'' ενός εμίρη των 100. Ο Μπαϋμπάρς Α΄
Βαθμιαία, καθώς οι Μαμελούκοι όλο και περισσότερο καταλάμβαναν τις διοικητικές και αυλικές θέσεις στο κράτος, αναπτύχθηκαν και οι μαμελουκικές καινοτομίες στην προϊούσα αγιουβιδική ιεραρχία. Τα αξιώματα του ''ουσταντάρ'' (μαγιορδόμου), ''χατζίμπ'' (εμρίη τζαντάρ και ''χαζιντάρ'' (θησαυροφύλακας), που υπήρχαν κατά τη διάρκεια της αγιουβιδικής περιόδου, αλλά ο Μπαϋμπάρς τα επιπλέον αξιώματα του ''νταουντάρ'', ''εμίρ αχούρ'', ''ρου'ους αλ-ναουάμπ'' και ''εμίρ ματζλίς''. Τα διοικητικά αξιώματα ήταν σε μεγάλο βαθμό τελετουργικά και ήταν στενά συνδεδεμένα με ποικίλα στοιχεία της στρατιωτικής ιεραρχίας.
| |||