Μαμελουκικό Σουλτανάτο (Κάιρο): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 164:
O στρατός των [[Αγιουβίδες|Αγιουβιδών]] είχε έλλειψη ενός σαφούς και μόνιμου ιεραρχικού συστήματος και μία από τις πρώτες μεταρρυθμίσεις του σουλτάνου Μπαϋμπάρς Α΄ ήταν η δημιουργία μιας καθορισμένης στρατιωτικής ιεραρχίας. Για το σκοπό αυτό, εισήγαγε το σύστημα , με τον εκάστοτε αριθμό να υποδεικνύει πόσα έφιππα μαμελουκικά στρατεύματα είχαν ανατεθεί στην εξουσία του εκάστοτε εμίρη. Επιπροσθέτως, ένας εμίρης 1.000 ιππείς κατά τη διάρκεια της μάχης. Ο Μπαϋμπάρς Α΄ θέσπισε την ομοιομορφία στο στρατό και έβαλε τέλος στην προηγούμενη αυτοσχέδια φύση των διάφορων αγιουβιδικών στρατιωτικών δυνάμεων της Αιγύπτου και της Συρίας. Για να προσδώσουν μεγαλύτερη ομοιομορφία στο στρατό, οι σουλτάνοι Μπαϋμπάρς Α΄ και Καλαβούν τυποποίησαν την ακαθόριστη έως τότε αγιουβιδική πολιτική όσον αφορά τη διανομή των ''ικτά'ατ'' στους εμίρηδες. Η ανασυγκρότηση του συστήματος διανομής των ''ικτά'ατ'' δημιούργησε έναν "καθαρό" και σαφή δεσμό μεταξύ του βαθμού ενός εμίρη και του μεγέθους του ''ίκτα'' του. Για παράδειγμα, ένας εμίρης των 40 θα έπαιρνε ένα ''ίκτα'' στο ένα τρίτο του μεγέθους από το αντίστοιχο ''ίκτα'' ενός εμίρη των 100. Ο Μπαϋμπάρς Α΄ καθιέρωσε επίσης επιθεωρήσεις των στρατευμάτων ανά δύο εβδομάδες, ώστε να επιβεβαιώσει ότι οι σουλτανικές διαταγές εκτελούντο, επιπρόσθετα των περιοδικών επιθεωρήσεων κατά τις οποίες διένεμε νέο οπλισμό στα μαμελουκικά στρατεύματα. Ξεκινώντας από την περίοδο σουλτανείας του Καλαβούν, ο σουλτάνος και η στρατιωτική διοίκηση διατηρούσαν λίστες με καταγεγραμμένους όλους τους εμίρηδες του σουλτανάτου και καθόριζαν τους ρόλους τους ως τμήμα της δεξιάς ή αριστερής πτέρυγας του στρατού σε περίπτωση πολεμικής κινητοποίησης.
 
Σταδιακά, καθώς οι Μαμελούκοι όλο και περισσότερο καταλάμβαναν τις διοικητικές και αυλικές θέσεις στο κράτος, αναπτύχθηκαν και οι μαμελουκικές καινοτομίες στην προϊούσα αγιουβιδική ιεραρχία. Τα αξιώματα του ''ουσταντάρ'' ([[Μαγιορδόμος|μαγιορδόμου]]), ''χατζίμπ'' (αρχιθαλαμηπόλοςαρχιθαλαμηπόλου), ''εμίρ τζαντάρ'' και ''χαζιντάρ'' (θησαυροφύλακαςθησαυροφύλακα), που υπήρχαν κατά τη διάρκεια της αγιουβιδικής περιόδου, παρέμειναν, αλλά ο Μπαϋμπάρς καθιέρωσε τα επιπλέον αξιώματα του ''νταουαντάρ'', ''εμίρ αχούρ'', ''ρου'ους αλ-ναουάμπ'' και ''εμίρ ματζλίς''. Τα διοικητικά αξιώματα ήταν σε μεγάλο βαθμό τελετουργικής φύσεως και ήταν στενά συνδεδεμένα με διάφορα στοιχεία της στρατιωτικής ιεραρχίας.
 
Ο ''ουσταντάρ'' (από το αραβικό ουστάντ αλ-νταρ, "αφέντης του σπιτιού) ήταν ο επικεφαλής του σουλτανικού επιτελείου, υπεύθυνος για την οργάνωση των καθημερινών δραστηριοτήτων της σουλτανικής Αυλής, τη διαχείριση του προσωπικού προϋπολογισμού του σουλτάνου και την εποπτεία όλων των κτηρίων της Ακρόπολης του Καΐρου και του προσωπικού αυτής. Ο ''ουσταντάρ'' συχνά αναφερόταν ως ''ουσταντάρ αλ-αλίγια'' ("μεγάλος κύριος του σπιτιού") για να ξεχωρίζει από τους ''ουσταντάρ σαγκίρ'' (μικρότερους μαγιορδόμους), των οποίων οι αρμοδιότητες ήταν υπεξούσιες του ''ουσταντάρ αλ-αλίγια'' και επέβλεπαν συγκεκριμένους τομείς της Αυλής και της ακρόπολης, όπως το θησαυροφυλάκιο του σουλτάνου, την προσωπική του περιουσία και τις κουζίνες της ακρόπολης. Οι Μαμελούκοι εμίρηδες είχαν επίσης τους δικούς τους ''ουσταντάρ''. Το αξίωμα του ''ουσταντάρ αλ-αλίγια'' εξελίχθηκε σε πολύ σημαντικό πόστο ισχύος από τα τέλη του 14ου αιώνα, κυρίως την περίοδο των σουλτάνων Μπαρκούκ και Φαράτζ αν-Νασίρ, οι οποίοι μετέφεραν τις αρμοδιότητες του ειδικού γραφείου για τους Μαμελούκους τους στην εξουσία του ''ουσταντάρ'', μετατρέποντας τον έτσι στον ανώτερο αξιωματούχο του τομέα των οικονομικών του σουλτανάτου.