Ουαλεντινιανός Β΄: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
CHE (συζήτηση | συνεισφορές)
Άλλο η Βιέννη της Αυστρίας και άλλο η Βιεν στη Γαλλία.
CHE (συζήτηση | συνεισφορές)
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 6:
|μέγεθος_εικόνας =
|λεζάντα =
|τίτλος = '''[[Κατάλογος Ρωμαίων Αυτοκρατόρων|Ρωμαίος Αυτοκράτορας]]'''
|περίοδος_εξουσίας = [[22 Νοεμβρίου]] [[375]] - [[15 Μαΐου]] [[392]]
|ημερομηνία_στέψης =
Γραμμή 37:
|υπογραφή =
}}
Ο '''Φλάβιος Ουαλεντινιανός''' (''Flavius Valentinianus'', [[371]] - [[15 Μαΐου]] [[392]]), γνωστός κοινώς ως '''Ουαλεντινιανός Β΄''' ή '''Βαλεντινιανός Β΄''', ήταν Ρωμαίος αυτοκράτορας από το [[375]] έως το [[392]]. Ήταν γιος του [[Ουαλεντινιανός Α΄|Ουαλεντινιανού Α΄]] και ετεροθαλής αδελφός του [[Γρατιανός|Γρατιανού]]. Έμεινε στο θρόνο από το [[375]] έως το [[392]].
 
== Βιογραφία ==
Γεννήθηκε το [[371]]. Ήταν γιος του [[Ουαλεντινιανός Α΄|Ουαλεντινιανού Α΄]] και μητέραετεροθαλής αδελφός του [[Γρατιανός|Γρατιανού]]. Μητέρα του ήταν η Ιουστίνα, 2η σύζυγος του Ουλεντινιανού Α'. Έμεινε στο θρόνο από το [[375]] έως το [[392]]. Τον καιρό του πραξικοπήματος του [[Μάξιμος|Μαξίμου]], κατά την αντιμετώπιση του οποίου σκοτώθηκε ο (συν)αυτοκράτορας Γρατιανός, ο Ουαλεντινιανός Β΄ ήταν 12 ετών. Κινείται αμέσως προκειμένου να ξεφύγει από τους σφετεριστές, υπό την επιρροή και τις συμβουλές της μητέρας του Ιουστίνας και του επισκόπου Αμβρόσιου. Ενώ όμως επιχειρεί να κερδίσει χρόνο, όλες οι δυτικές επαρχίες πλην της [[Ιταλία]]ς και του συναυτοκράτορα [[Θεοδόσιος Α΄|Θεοδόσιου Α΄]] στην Ανατολή έχουν ήδη αναγνωρίσει το Μάξιμο.
 
Αφού με τον Θεοδόσιο Α΄ τακτοποιεί κάποιες εκκρεμότητες ως προς την [[Περσία|Περσική]] απειλή, ξεκινούν μαζί το [[388]] εναντίον του Μάξιμου, τον οποίο εξουδετερώνουν μετά από μάχη. Περνά μαζί με το Θεοδόσιο το χειμώνα του ίδιου έτους στο [[Μιλάνο]], και διορίζουν τον [[Φράγκοι|Φράγκο]] στρατηγό Αρβογάστη προσωρινό διοικητή των δυτικών περιοχών. Το [[389]] εισέρχονται μαζί στη [[Αρχαία Ρώμη|Ρώμη]]. Το [[391]], σε ηλικία 20 ετών, ζητά την παράδοση της εξουσίας από το Φράγκο στρατηγό, ο οποίος όμως αρνείται να του τη μεταβιβάσει. Αντίθετα, συνωμοτεί και δολοφονεί το νεαρό αυτοκράτορα στις [[15 Μαΐου]] του [[392]] στη Βιεν, αφήνοντας μόνο νόμιμο αυτοκράτορα το Θεοδόσιο Α΄.