Με τον όρο '''παρνασσισμόςπαρνασισμός''' (απο τον γαλλικό όρο mouvement parnassien) αναφερόμαστε στην [[ποίηση|ποιητική]] σχολή που αναπτύχθηκε στη [[Γαλλία]], στα μέσα του [[19ος αιώνας|19ου αιώνα]] και ειδικά στη δεκαετία 1866 - 1876. Ο όρος χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά το [[1866]] από τους [[Κατούλ Μεντές]] και Ξαβιέ ντε Ρικάρ όταν εξέδωσαν το φιλολογικό περιοδικό ''Σύγχρονος Παρνασσός'' που αποτελούσε αναφορά στο ελληνικό βουνό [[Παρνασσός]] και την [[μυθολογία|μυθολογική]] του υπόσταση ως κατοικία των [[Μούσες|Μουσών]]. Αργότερα o Αλφόνς Λεμέρ εξέδωσε επ΄ αυτού την ομώνυμη ποιητική ανθολογία του.<br />
Ως λογοτεχνικό ρεύμα, ο παρνασσισμός αποτέλεσε μία αντίδραση στο κίνημα του [[ρομαντισμός|ρομαντισμού]] και επανέφερε στην [[τέχνη]] στοιχεία του κλασικισμού, ενώ επηρεάστηκε σημαντικά από το έργο του [[Θεόφιλος Γκωτιέ|Θεόφιλου Γκωτιέ]] ''Η τέχνη για την τέχνη''.
