Υδροκινόνη: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Vchorozopoulos (συζήτηση | συνεισφορές)
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Vchorozopoulos (συζήτηση | συνεισφορές)
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 103:
}}
 
Η '''υδροκινόνη<ref>Δείτε τις εναλλακτικές ονομασίες στον παρακείμενο πίνακα πληροφοριών χημικής ένωσης.</ref>''' ([[Αγγλική γλώσσα|αγγλικά]] ''hydroquinone'') είναι [[Αρωματικότητα|αρωματική]] [[Οργανική ένωση|οργανική ένωση,]] με [[Χημικός τύπος|μοριακό τύπο]] [[C6H6O2|'''C<sub>6</sub>H<sub>6</sub>O<sub>2</sub>''']] , αν και συχνά παριστάνεται πιο αναλυτικά, ως '''π-C<sub>6</sub>H<sub>4</sub>(OH)<sub>2</sub>'''. Αποτελεί την παρα- [[Ισομέρεια|ισομερή]], από τις τρεις (3) ισομερείς βενζο(λο)διόλες, που ανήκουν στις δι[[Φαινόλη|φαινόλες]]. Η χημικά καθαρή υδροκινόνη, στις [[Κανονικές συνθήκες|κανονικές συνθήκες περιβάλλοντος]], δηλαδή σε [[θερμοκρασία]] 25&nbsp;[[Κλίμακα Κελσίου|°C]] και υπό [[πίεση]] 1 [[Ατμόσφαιρα (μονάδα)|atm]], είναι κοκκώδες [[στερεό]]. Το όνομα «υδροκινόνη» επινοήθηκε από τον [[Φρήντριχ Βέλερ]] (''Friedrich Wöhler'') το 1843.<ref>F. Wöhler (1844) "Untersuchungen über das Chinon" (Investigations of quinone), ''Annalen der Chemie und Pharmacie'', '''51''' : 145-163. </ref> Ο όρος «υδροκινόνη» αναφέρεται επίσης κατ' επέκταση και σε ομάδα «θυγατρικών» παραγώγων ή και υποκατεστημένων ενώσεων.
 
== Ιστορία ==
Η υδροκινόνη πρωτοπαράχθηκε το [[1820]] από τους [[Γαλλία|γάλλους]] [[Χημικός|χημικούς]] [[Πιερ Ζοζέφ Πελλετιέρ]] (''Pierre Joseph Pelletier'') και [[Ζοζέφ Μπιεναιμέ Καβεντού]] (''Joseph Bienaimé Caventou''), μέσω της [[Απόσταξη|ξηρής απόσταξης]] [[Κινικό οξύ|κινικού οξέος]]<ref>See:
</ref>
 
Το όνομα «υδροκινόνη» επινοήθηκε από τον [[Φρήντριχ Βέλερ]] (''Friedrich Wöhler'') το [[1843]].<ref>F. Wöhler (1844) "Untersuchungen über das Chinon" (Investigations of quinone), ''Annalen der Chemie und Pharmacie'', '''51''' : 145-163. </ref>
 
== Ονοματολογία ==