Μπάουχαους: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
|||
Γραμμή 15:
=== Η σχολή της Βαϊμάρης (1919-π. 1925) ===
[[Αρχείο:Walter Gropius Foto 1920.jpg|left|thumb|180px|Βάλτερ Γκρόπιους]]
Οι ιστορικές ρίζες του Μπαουχάους τοποθετούνται, συχνά, στα μέσα του [[19ος αιώνας|19ου αιώνα]] και το
Ο Γκρόπιους επιθυμούσε να αναλάβουν το ρόλο των καθηγητών, διακεκριμένοι και διάσημοι καλλιτέχνες, ακόμα και αν το έργο τους ήταν δυσπρόσιτο. Μεταξύ των πρώτων που δίδαξαν στη σχολή ήταν οι ζωγράφοι [[Γιοχάνες Ίττεν|Γιοχάνες Ίτεν]], [[Λάιονελ Φάινινγκερ]], [[Πάουλ Κλέε]] και [[Βασίλι Καντίνσκι]], καθώς και οι γλύπτες [[Γκέρχαρντ Μαρκς]] και [[Όσκαρ Σλέμερ]]. Ο Ίτεν υπήρξε μία από τις πιο επιδραστικές προσωπικότητες της σχολής και εκείνος που διαμόρφωσε τον πρώτο κύκλο σπουδών στη σχολή.<ref name="Grove">Rainer K. Wick:'Bauhaus', The Grove Art Online, Oxford University Press</ref> Το πρόγραμμα σπουδών περιλάμβανε ένα αρχικό προπαρασκευαστικό στάδιο (''Vorlehre'') διάρκειας έξι μηνών και στη συνέχεια ακολουθούσε μία τριετής περίοδος φοίτησης, κατά την οποία οι σπουδαστές εκπαιδεύονταν πρακτικά, σε εργαστήρια (''Werklehre''), λαμβάνοντας παράλληλα θεωρητικά μαθήματα (''Formlehre''). Κάθε εργαστήριο διέθετε ως επικεφαλής δύο δασκάλους, έναν καλλιτέχνη (''Meister der Form'') και έναν τεχνίτη ή τεχνικό (''Meister des Handwerks''), που ειδικεύονταν σε μία ή περισσότερες μορφές τέχνης. Η εκπαίδευση αποσκοπούσε στην απόκτηση, τόσο πρακτικών τεχνικών γνώσεων, όσο και καλλιτεχνικών δεξιοτήτων, με κύρια φιλοσοφία την μάθηση μέσα από την πράξη. Στα εργαστήρια, οι σπουδαστές διδάσκονταν ελεύθερο σχέδιο, μεταλλοτεχνία, υφαντουργική, ξυλοτεχνία, [[Κεραμική|κεραμεική]], τυπογραφία, βιβλιοδεσία και εν γένει τη χρήση διαφορετικών υλικών, όπως, [[γυαλί]], [[ξύλο]], [[μέταλλα|μέταλλο]] κ.λπ. Αξιοσημείωτες θεωρητικές διαλέξεις υπήρξαν αυτές των Κλέε, πάνω σε βασικά προβλήματα της
[[Αρχείο:Weissenhof Corbusier 1.jpg|thumb|right|280px|''Weissenhof Siedlung'', Στουτγκάρδη ([[1927]])]]
Παρά τις επιδιώξεις της σχολής, στα πρώτα στάδια της λειτουργίας της, δεν κατόρθωσε να εφαρμόσει, πλήρως, το πρόγραμμά της. Η συνεργασία μεταξύ των διαφορετικών εργαστηριών ήταν, συχνά, περιορισμένη, ενώ δεν υπήρξε από την αρχή τμήμα αρχιτεκτονικής. Τα πρώτα χρόνια του Μπαουχάους σημαδεύτηκαν, επίσης, από τη διαμάχη μεταξύ του Γκρόπιους και του Ίτεν, τόσο σε επίπεδο προσωπικών διαφορών, όσο και σε επίπεδο αρχών. Ο Ίτεν έδινε ιδιαίτερη έμφαση στην αυτόνομη καλλιτεχνική δημιουργία, που θα μπορούσε να είναι ασύμβατη με τις κοινωνικές ανάγκες, ενώ αντίθετα, ο Γκρόπιους ενδιαφερόταν, πρωτίστως, για την ένταξη του καλλιτέχνη στο κοινωνικό σώμα, υποστηρίζοντας τη μετατόπιση της σχολής προς το [[βιομηχανικός σχεδιασμός|βιομηχανικό σχεδιασμό]], σύμφωνα με το δόγμα «
Η σχολή της Βαϊμάρης επιχορηγήθηκε από τη [[Δημοκρατία της Βαϊμάρης]] και, ως κρατική σχολή, βρισκόταν σε μεγάλη εξάρτηση από την κυβέρνηση.<ref>Droste, 46</ref> Από τα πρώτα χρόνια τής λειτουργίας της, υποβλήθηκε σε έντονη κριτική, προερχόμενη, κυρίως, από συντηρητικές πολιτικές δυνάμεις,<ref name="Grove"/> παρά την επιθυμία του Γκρόπιους να διαμορφωθεί μία απολιτική σχολή. Η άνοδος των συντηρητικών κομμάτων της δεξιάς – που επιθυμούσαν από νωρίς το
=== Η σχολή του Ντεσάου (1925–π. 1932) ===
|