Οικογένεια Λάγγουρα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Το αρχικό επώνυμο της οικογένειας φαίνεται να ήταν Λαγγουρόπουλος, το οποίο στη συνέχεια, μετά την εγκατάσταση τους στο [[Λιβόρνο]], μετατράπηκε σε Λάγγουρας. Η οικογένεια, σύμφωνα με συμβόλαια της εποχής, ήταν εγκαταστημένη στην [[Πάτρα]] προεπαναστατικώς αλλά για εμπορικούς κυρίως λόγους εγκαταστάθηκε στο Λιβόρνο.<ref name=":Τριανταφύλλου">[[Κώστας Τριανταφύλλου]], ''Ιστορικό Λεξικό των Πατρών'', τυπογραφείο Κούλη, Πάτρα 1995, τόμος Α΄, σελ. 1106 - 1107</ref> Απο το [[1828]] πάντως τα μέλη της παρουσιάζονται ως μόνιμοι κάτοικοι Πατρών.

Τα μέλη της οικογένειας απέκτησαν τεράστια περιουσία απο το εμπόριο, την οποία και επένδυσαν στην αγορά γης. Αγόρασαν τεράστιες εκτάσεις στην περιοχή της [[Εγλυκάδα|Εγλυκάδας]], όπου ο Γεώργιος Λάγγουρας, γεωπόνος, καλλιέργησε σαγκουίνια, δενδρύλια κ.α. ενώ παράλληλα κατασκεύασε και θερινή κατοικία, η οποία υπάρχει ακόμα και σήμερα. Απο τότε η περιοχή έχει πάρει το όνομα της οικογένειας [[Άγιος Γεώργιος Λάγγουρα|Λάγγουρα]].<ref name=":Τριανταφύλλου"/> Σήμερα το κτήμα ανήκει στην οικογένεια Ανδρικάκου-Λάγγουρα. Επίσης είχαν μεγάλη ακίνητη περιουσία στην οδό Ρήγα Φεραίου, και συγκεκριμένα στο στενό Καραμπίνη.<ref name=":Τριανταφύλλου"/>

Σημαντικά μέλη της οικογένειας ήταν οι Θεόδωρος Λάγγουρας, δημοτικός σύμβουλος, κτηματίας & χρηματοδότης του δημοτικού [[Θέατρο Απόλλων Πάτρας|θεάτρου Απόλλων]],<ref>''ΣΚΡΙΠ'' φύλλο 3-10-1895, αναγγελία της κηδείας του</ref> Δημήτριος, έμπορος, κτηματίας και σύμβουλος της ασφαλιστικής εταιρείας ''Ανατολή'', Γεώργιος, πρώτος γεωπόνος των Πατρών και κτηματίας , Ανδρέας Λάγγουρας, στρατηγός του ιππικού, ο οποίος απεβίωσε το [[1943]] καθώς και Μαρία, που πρόσφερε σημαντικά ποσά για την ανέγερση του δημοτικού νοσοκομείου Πατρών. Ο οικογενειακός τάφος βρίσκεται στο [[Α΄ νεκροταφείο Πατρών]], στον οποίο έχει ταφεί και ο Κωνσταντίνος Λάγγουρας, γιος του Θεοδώρου, ο οποίος σε ηλικία 20 χρονών στις [[8 Νοεμβρίου]] του [[1899]] αυτοκτόνησε ζητώντας ως τελευταία χάρη να τον θάψουν στην Εγλυκάδα.<ref name=":Μαντανικα">Γωγώ Καϊκα - Μαντανίκα, ''Η αστική τάξη στη γειτονιά των αγγέλων'', εκδόσεις Πικραμένος, σελ. 83</ref>