Ρω: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
JSion (συζήτηση | συνεισφορές) μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
JSion (συζήτηση | συνεισφορές) Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 1:
{{Άλλεςχρήσεις4|στο γράμμα|τη νησίδα|Ρω Μεγίστης}}
{{Α-Ω|letter=Rho uc lc}}
Το γράμμα '''ρω''' (επίσης '''ρο''', κεφαλαίο '''Ρ''', πεζό '''ρ''' ή '''ϱ''') είναι το δέκατο έβδομο γράμμα του [[Ελληνικό αλφάβητο|Ελληνικού αλφαβήτου]]. Στη νέα ελληνική αντιστοιχεί με το
Στην αρχαία ελληνική κάθε λέξη που ξεκινούσε από <ρ> έφερε [[δασεία]] και προφερόταν αντίστοιχα (π.χ. Ῥᾴδιον). Γι αυτό το λόγο στη λατινική μεταγραφή ελληνικών λέξεων που αρχίζουν από <ρ> το λατινικό <r>, στην αρχή της λέξης, ακολουθείται πάντοτε από το <h>: λ.χ Ῥόδος - Rhodus, ῥαψῳδία - rhapsodia. Το <h> αντιστοιχεί στη δασεία που έφερε το γράμμα. Ο λόγος που το <ρ> στην αρχή των λέξεων έφερε δασεία ήταν ότι παλαιότερα πριν από το <ρ> προηγούνταν το αρχαϊκό γράμμα [[δίγαμμα]] (Ϝ), το οποίο καθώς βαθμιαία σιγήθηκε σημειώθηκε με τη δασεία, η οποία με τη σειρά της σιγήθηκε επίσης. Λέξεις που αρχίζουν από <ρ> και γίνονται δεύτερο συνθετικό λέξης, διπλασιάζουν το <ρ>. Στο πρώτο ρ έμπαινε [[ψιλή]], ενώ στο δεύτερο δασεία (Καλλιῤῥόη - Callirrhoe).<ref>Μπαμπινιώτης, Γ. (2005): ''Λεξικό της Νέας Ελληνικής γλώσσας''. Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας. ''s.v.'' «Ρ».</ref> Λόγω του ήχου του διπλού <ρ> [r], που έμοιαζε με τον ήχο που παράγει ο σκύλος όταν είναι θυμωμένος, οι Λατίνοι γραμματικοί ονόμαζαν το γράμμα ''littera canina'' (σκυλίσιο γράμμα).
| |||