Κυβισμός: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
αφαίρεση περιττών εισαγωγικών, μπρακ δεν τονίζεται
Γραμμή 14:
 
==Γενική χρήση του όρου==
Η γενική χρήση του όρου "κυβισμός"
άρχισε να χρησιμοποιείται από το [[1911]], κυρίως αναφερόμενος στους παρακάτω
καλλιτέχνες:  Μετζινγκέρ, Γκλεζέ,Ντελωναί και Λεζέ. Το 1911, ο ποιητής και κριτικός [[Γκιγιώμ Απολλιναίρ]] χρησιμοποίησε τον όρο αυτό για μία ομάδα καλλιτεχνών οι οποίοι ήταν καλεσμένοι στους "Ανεξάρτητους" των Βρυξελλών για να εκθέσουν τα
έργα τους. Επίσης το 1912 εκδόθηκε το βιβλίο τέχνης "Κυβισμός" από τούςτους Γλέιζε και Μέτζινγκερ το οποίο ξεδιάλυνε κάπως τηντη σύγχυση
γύρω από τη λέξη "κυβισμός". Αυτό το βιβλίο ήταν η πρώτη γραπτή  θεωρία που κυκλοφόρησε πάνω στην έννοια της λέξης αυτής και παραμένει η πιο ξεκάθαρη. Το αποτέλεσμα δεν ήταν μόνο η συνεργασία των δύο καλλιτεχνών αλλά και η αποκάλυψη συζητήσεων μέσα στον κύκλο
των ζωγράφων. Μέσα στο βιβλίο αναπτύχθηκε η έννοια του "κυβισμού": κυβισμός είναι η παρατήρηση ενός θέματος από διάφορες πλευρές ταυτόχρονα, δηλαδή, το να μετακίνησε γύρω από ένα αντικείμενο για να το παρατηρήσεις από όλες τις μεριές του οι οποίες θα συγχωνευτούν σε μία εικόνα.
 
Το 1913, ο Απολλιναίρ δημοσιεύει μια συλλογή σχολίων και παρατηρήσεων, την οποία ονομάζει "Κυβιστές Καλλιτέχνες". Ο Απολινέρ είχε αφοσιωθεί αποκλειστικά στα έργα του Πικάσσο από το 1905 και του ΜπράκΜπρακ από το 1907 αλλά αργότερα έδωσε προσοχή
και στα έργα των Μετζινγκέρ, Γκλεζέ, Ντελωναί, Πικαμπιά και Ντυσάν. 
 
Γραμμή 41:
απομίμηση του αληθινού και των πρωτόγονων τεχνών : ο κυβισμός αναστάτωσε την
παραδοσιακή έννοια αναπαράστασης στην τέχνη. Όπως είπε ο ιστορικός τέχνης και
ειδικός στον κυβισμό,  ΤζόνΤζον Γκόλντινγκ
(''John Golding'')"ο
κυβισμός είναι εικονική γλώσσα τελείως πρωτότυπη, ένας εντελώς καινούργιος
τρόπος να βλέπεις τον κόσμο και μία νέα αισθητική θεωρία. Για αυτόν το λόγο
Γραμμή 48:
 
Ο κυβισμός συνδέεται χωρίς αμφιβολία με τον Σεζάν
αφού ο ΜπράκΜπρακ κατέληξε να κάνει κυβιστικά έργα παρακολουθώντας
αναλυτικά τα έργα του το 1906. Ο κυβιστικός πίνακας του ΜπράκΜπρακ, ''Maisons à l'Estaque ''(1907),
απορρίφθηκε από το  Φθινοπωρινό Σαλόνι (S''alon d'automne'') του 1908 και ο Ματίς ο οποίος ήταν στην επιτροπή χαρακτήρισε
τον πίνακα ως "κυβιστικό" και τον απέρριψε. Στο βιβλίο
Γραμμή 77:
των χρωμάτων είναι πολύ περιορισμένη (γκρι, καφέ, πράσινο, μπλε σκούρο). Αντίθετα,
ο φωτισμός παίζει πολύ σημαντικό ρόλο και μοιράζεται με διαφορετικό τρόπο σε
κάθε σχήμα. Ο αναλυτικός κυβισμός αφορά κυρίως τον ΜπράκΜπρακ  με τους πίνακές του ''Broc et Violon'' (1909-1910),
''Violon et Palette ''και ''Piano et Mandore''. Συνδέεται
επίσης με τον Πικάσο με τον πίνακα ''Le Joueur de guitare''.