Πάνος Φειδάκης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Robot: Αφαίρεση κατηγοριών έτους γέννησης/θανάτου
CHE (συζήτηση | συνεισφορές)
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1:
{{πηγές|08|05|2013}}
{{πληροφορίες καλλιτέχνη}}
Ο '''Πάνος Φειδάκης'''([[Αίγιο]] [[31 Μαΐου]] [[1956]] -[[Ανάβυσσος]] [[Αττική|Αττικής]] [[7 Μαΐου]] [[2003]]) ήταν σημαντικός [[Έλληνες|Έλληνας]] ζωγράφος του μέσου του [[20ος αιώνας|20ού]] και των αρχών του [[21ος αιώνας|21ου αιώνα]].
 
==Βιογραφία==
Γεννήθηκε στο [[Αίγιο]]. Σπούδασε στην [[Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών]] από το [[1976]] μέχρι το [[1981]] με δασκάλους τους: [[Δημήτρης Μυταράς|Δημήτρη Μυταρά]], [[Γιάννης Μόραλης|Γιάννη Μόραλη]] και [[Γιώργος Μαυροΐδης|Γιώργο Μαυροΐδη]]. Αρχικά ξεκίνησε με μια περιορισμένη κλίμακα γαιωδών χρωμάτων και ενδιάμεσων γκρίζων τόνων, φιλοτεχνώντας πίνακες μεγάλης ευαισθησίας και λιτότητας, στους οποίους κυρίαρχο ρόλο παίζει η ένταση της γραφής. Το [[1995]] πλούτισε την παλέτα του με ζωηρές αποχρώσεις του κόκκινου και του πράσινου ενώ δημιούργησε και μεγάλων διαστάσεων συνθέσεις. Όμως η πίστη του στην απαλότητα της ζωγραφικής τεχνικής και στην αναγκαία αμεσότητα της εκφραστικής προσπάθειας δεν άλλαξε. Οι πίνακές του στοχεύουν στην πειθαρχία του φωτός και του χώρου μέσα από τις καθαρά χρωματικές σχέσεις. Στον κατάλογο των πινάκων του, την 1η θέση κατέχουν οι προσωπογραφίες, τη 2η τα τοπία και την 3η όλοι οι άλλοι. Ο Φειδάκης παρουσίασε τους πίνακες που φιλοτέχνησε σε πολλές εκθέσεις τόσο στην [[Ελλάδα]] όσο και στο εξωτερικό.
Γεννήθηκε στο Αίγιο. Σπούδασε στην [[Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών]] από το
[[1976]] μέχρι το [[1981]] με δασκάλους τους: [[Δημήτρης Μυταράς|Δημήτρη Μυταρά]], [[Γιάννης Μόραλης|Γιάννη Μόραλη]] και [[Γιώργος Μαυροΐδης|Γιώργο Μαυροΐδη]]. Αρχικά ξεκίνησε με μια περιορισμένη κλίμακα γαιωδών χρωμάτων και ενδιάμεσων γκρίζων τόνων, φιλοτεχνώντας πίνακες μεγάλης ευαισθησίας και λιτότητας, στους οποίους κυρίαρχο ρόλο παίζει η ένταση της γραφής. Το [[1995]] πλούτισε την παλέτα του με ζωηρές αποχρώσεις του κόκκινου και του πράσινου ενώ δημιούργησε και μεγάλων διαστάσεων συνθέσεις. Όμως η πίστη του στην απαλότητα της ζωγραφικής τεχνικής και στην αναγκαία αμεσότητα της εκφραστικής προσπάθειας δεν άλλαξε. Οι πίνακές του στοχεύουν στην πειθαρχία του φωτός και του χώρου μέσα από τις καθαρά χρωματικές σχέσεις. Στον κατάλογο των πινάκων του, την 1η θέση κατέχουν οι προσωπογραφίες, τη 2η τα τοπία και την 3η όλοι οι άλλοι. Ο Φειδάκης
παρουσίασε τους πίνακες που φιλοτέχνησε σε πολλές εκθέσεις τόσο στην [[Ελλάδα]] όσο και στο Εξωτερικό.
 
Πέθανε στην [[Ανάβυσσος|Ανάβυσσο]] [[Αττική|Αττικής]] στις 7 Μαΐου του 2003. Η κηδεία του έγινε στο Νεκροταφείονεκροταφείο της Βούλας το απόγευμα της Δευτέρας [[12 Μαΐου]] [[2003]]. Ήταν παντρεμένος από το [[1982]] με τη γλύπτρια [[Νατάσσα Ηλιοπούλου]] και είχαν τρία παιδιά.
 
{{DEFAULTSORT:Φειδακης Πσνος}}