Λάιονελ της Αμβέρσας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Αντικατάσταση παρωχημένου προτύπου με references tag
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 24:
|υπογραφή =
}}
Ο '''Λάιονελ της Αμβέρσας, 1ος δούκας του Κλάρενς''' (''Lionel van Antwerpen'', [[29 Νοεμβρίου]] [[1338]] - [[7 Οκτωβρίου]] [[1368]]) ήταν οΆγγλος δεύτεροςπρίγκιπας επιζήσαςτης οικογένειας των Πλανταγενετών, δεύτερος γιος του βασιλιά [[Εδουάρδος Γ΄ της Αγγλίας|Εδουάρδου Γ' της Αγγλίας]] και της [[Φιλίππη του Αινώ|Φιλίππης του Αινώ]]. Ονομάστηκε Λάιονελ της Αμβέρσας από τη γενέτειρά του, την [[Αμβέρσα]] στο [[Δουκάτο της Βραβάντης]]<ref>W. M. Ormrod, ''Lionel, duke of Clarence (1338–1368)'', [https://en.wikipedia.org/wiki/Dictionary_of_National_Biography#Oxford_Dictionary_of_National_Biography Oxford Dictionary of National Biography] (online), Oxford University Press (2004) [[Digital Object Identifier|doi]]: [http://www.oxforddnb.com/index/16/101016750/ 10.1093/ref:odnb/16750]</ref>. Η μητέρα του Φιλίππη ήταν Φλαμανδή κόρη του [[Γουλιέλμος Α΄ του Αινώ|Γουλιέλμου Α', κόμη του Αινώ]] ο Λάιονελ ήταν ψηλός τύπος με ύψος επτά πόδια και αθλητική σωματοδομή. <ref>Strickland, Agnes (2009). Lives of the Queens of England from the Norman Conquest: With Anecdotes of the Courts: First Published From Official Records and Other Authentic Documents, Private as Well as Public. Volume II. p.181. Google Books. Retrieved 14 August 2014</ref>
 
==Κυβερνήτης της Ιρλανδίας==
 
ΌτανΣε ήτανπολύ παιδίμικρή ακόμαηλικία αρραβωνιάστηκε την Ελισάβετ ντε Μπουργκ, 4η κόμισσα του Όλστερ (1332 - 1363), κόρη και διάδοχο του Γουλιέλμου Ντόν του Μπούργκ, 3ου κόμη του Όλστερ ο γάμος έγινε το 1362 αλλά πριν τον γάμο είχε πάρει ήδη τον τίτλο του κόμη του Όλστερ (1347) και ήταν ο βασικός υποψήφιος για την κληρονομιά της Ιρλανδίας. <ref>Chisholm 1911, p. 248.</ref>
Ο πατέρας του τον όρισε εκπρόσωπο του στην Αγγλία (1345, 1346), συμμετείχε μαζί του σε εκστρατείαστρατιωτική επιχείρηση εναντίον των Γάλλων (1355) αλλά ο Εδουάρδος Γ' του σύστησε να εγκαταλείψει τιςτην Γαλλικέςσυμμετοχή επιχειρήσειςτου επειδήστις είχεΓαλλικές σοβαράεκστρατείες, νέα καθήκοντακαι να ασχοληθεί με τηντα νέα του καθήκοντα στην διακυβέρνηση της Ιρλανδίας.
ΔιορισμένοςΈγινε επίσημα κυβερνήτης της Ιρλανδίας (1361) την ίδια χρονιά έφτασε στο [[Δουβλίνο]] την ίδια χρονιά και, τον Νοέμβριο του επόμενου έτους (1362) δημιουργήθηκεο γιαπατέρας λογαριασμότου δημιούργησε και του έδωσε το δουκάτο του Κλάρενς το οποίο ήταν το τρίτο νέο δουκάτο που δημιουργήθηκε στην Αγγλίαδημιούργησε, οέκανε πατέρας του έκανεεπιπλέον σοβαρές προσπάθειες να του δώσει και το στέμμα της Σκωτίας. Οι προσπάθειες του όμως να κυριαρχήσει στην Ιρλανδία τελικά αποδείχτηκαν προσωρινέςάκαρπες, εγκατέστησε Κοινοβούλιο στο [[Κίλκενι]] (1366), αλλά αισθανόμενος απέχθεια για τους Ιρλανδούς επέστρεψε στην [[Αγγλία]] την επόμενη χρονιά. <ref>Chisholm 1911, p. 248.</ref>
 
==Δεύτερος γάμος και πρόωρος θάνατος==
 
Η σύζυγος του πέθανε στο Δουβλίνο ([[1363]]), έχονταςείχαν αφήσειαποκτήσει μια κόρη την Φιλίππη,. οιΟι απόγονοι της Φιλίππης θα διεκδικήσουν το Αγγλικό στέμμα γιαμε λογαριασμό τουτον [[Οίκος της Υόρκης|ΟίκουΟίκο της Υόρκης]] μεχάρη τονστον γάμο της (1368)Φιλίππης με τον Εδμόνδο Μόρτιμερ 3ο κόμη του Μαρς (1368) , η εγγονή τους Άννα Μόρτιμερ θα είναιήταν η μητέρα του [[Ριχάρδος της Υόρκης|Ριχάρδου Πλανταγενέτη, 3ου δούκα της Υόρκης]]. Στην συνέχεια ο Λάιονελ της Αμβέρσας προχώρησε σε δεύτερο γάμο με την Γιολάνδη, κόρη του [[Γκαλεάτσο Β΄ Βισκόντι]], άρχοντα της [[Παβία]] με τεράστια περιουσία σαν προίκα στην Ιταλία και στην Γαλλία. Ο γάμος με την Γιολάνδη Βισκόντι έγινε στο [[Μιλάνο]] τον Ιούνιο/ του 1368 και, τους επόμενους μήνες τους πέρασε σεέγιναν μεγαλοπρεπείς εορταστικές τελετές κατά την διάρκεια των οποίων στην [[Άλμπα]] της Ιταλίας, κατά την διάρκεια των τελετών αυτών αρρώστησε και πέθανε αιφνίδια στις 7 Οκτωβρίου/ 1368,. <ref>Chisholm 1911, p. 248.</ref> οΟ πρόωρος θάνατός του έδωσε αφορμή να ακουστούν κακές φήμες ότι δηλητηριάστηκε αποαπό τον πεθερό του αλλά δεν αποδείχθηκε τίποτα. <ref>Frances Stonor Saunders, Hawkwood: Diabolical Englishman (2004).</ref>
 
== Παραπομπές ==