Αλφόνσος Η΄ της Καστίλης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Την περίοδο της βασιλείας του κατάφερεκατόρθωσε σε συμμαχίασυμμαχώντας με την [[Αραγωνία]] να κυριαρχήσει στην [[Λεόν (Ισπανία)|Λεόν]] ενώνοντας τα χριστιανικά βασίλεια της [[Ιβηρική χερσόνησος|Ιβηρικής.]]

Στην παιδική του ηλικία ο Αλφόνσος έπεσε θύμα αντιμαχόμενων φατριών, στην Καστίλη ξέσπασαν σκληρές συγκρούσεις ανάμεσα στις ευγενείς οικογένειες που διεκδικούσαν την αντιβασιλεία. Ο ίδιος σώθηκε από τα χέρια τους χάρη σε έναν υπηρέτη που τον μετέφερε με το άλογο του στο ισχυρό οχυρό του Σαν Εστεμπάν ντε Γκορμάζ. <ref>One or more of the preceding sentences incorporates text from a publication now in the public domain: Chisholm, Hugh, ed. (1911). "Alphonso s.v.". Encyclopædia Britannica. 1 (11th ed.). Cambridge University Press.</ref> Οι αντιμαχόμενες ομάδες ήταν οι οικογένειες των Λάρα, Κάστρο και ο θείος του [[Φερδινάνδος Β΄ της Λεόν]], ο μικρός Αλφόνσος μπήκε στην συνέχεια στην συνοδεία του Γκαρσία Γκάρσες ντε Αζά ο οποίος τον υποστήριζε (1159). Τον Μάρτιο του 1160 οι οικογένειες των Κάστρο και Λάρα συγκρούστηκαν στην μάχη του Λομπρεγκάλ, οι Κάστρο ήταν οι νικητές αλλά η αντιβασιλεία πέρασε στον Μανρίκε Πέρεζ ντε Λάρα. Όταν έφτασε σε ηλικία 15 ετών ήταν πλέον ικανός να διεκδικήσει τον θρόνο του, κατέλαβε την ίδια χρονιά την πρωτεύουσα Τολέδο από την οικογένεια των Λάρας. Την περίοδο που ήταν ανήλικος ο θείος του Σάντσο ΣΤ΄ της Ναβάρρας εκμεταλλεύτηκε την ευκαιρία να κυριεύσει πολλά εδάφη κατάστα μήκος των συνόρωνσύνορα όπως η [[Λα Ριόχα (Ισπανία)|Λα Ριόχα]]. Ο Αλφόνσος έστειλε απεσταλμένους στο [[Μπορντό]] στην αυλή των βασιλέων [[Ερρίκος Β΄ της Αγγλίας|Ερρίκου Β΄ της Αγγλίας]] και [[Ελεονώρα της Ακουιτανίας|Ελεονώρας της Ακουιτανίας]] για να τους ζητήσει το χέρι της κόρης τους [[Ελεονώρα της Αγγλίας|Ελεονόρας]] σε γάμο (1170). Η Ελεονώρα ήταν μόλις 9 ετών αλλά λόγω των ταραχών που ξέσπασαν στην συνέχεια με την δολοφονία του Θωμά Μπέκετ ο γάμος καθυστέρησε, τελικά πραγματοποιήθηκε στις 17 Σεπτεμβρίου 1177 στο Μπόργκος. <ref>Cawley, Charles, Medieval Lands Project on Alfonso VIII of Castile, marriage and issues, Medieval Lands database, Foundation for Medieval</ref> Με τον γάμο αυτό ο Αλφόνσος απέκτησε τον ισχυρότερο σύμμαχο προκειμένου να διεκδικήσει τα εδάφη που είχε καταπατήσει ο θείος του, ζήτησε από τον ίδιο τον πεθερό του να γίνει διαιτητής για να λύσει τις διαφορές του (1176), δέχτηκε πίσω τα εδάφη του πληρώνοντας χρηματική αποζημίωση.

Ο Αλφόνσος συμφώνησε με τον Γερμανό αυτοκράτορα [[Φρειδερίκος Α΄ Βαρβαρόσσα|ΦρειδερίκοςΦρειδερίκο Βαρβαρόσσα]] να παντρέψει την μεγαλύτερη κόρη του Μπερενγκαρία με τον μεγαλύτερο γιο του αυτοκράτορα Κορράδο. Η Συνθήκη του Σέλιγκανσταντ όριζε ότι σε περίπτωση που πέθαιναν οι γιοι του Αλφόνσου διάδοχος του στον θρόνο θα ήταν η Μπερενγκαρία ως βασίλισσα, ο Κορράδος θα ήταν βασιλικός σύζυγος, ο γάμος όμως αργότερα ακυρώθηκε. Τον Ιούλιο 1188 ο Αλφόνσος κάλεσε στην αυλή του τους ευγενείς να επικυρώσουν την συνθήκη, εκεί έστεψε ιππότες τον Κορράδο και τον μικρότερο ξάδελφο του [[Αλφόνσος Θ΄ της Λεόν|Αλφόνσο Θ΄ της Λεόν]] οι οποίοι θα γίνουν και οι δυο σύζυγοι της Μπερενγκαρίας. Ο Αλφόνσος της Λεόν είχε καταφύγει στον ξάδελφο του Αλφόνσο της Καστίλης για να του ζητήσει να τον αναγνωρίσει σαν βασιλιά της Λεόν. Ο Αλφόνσος της Καστίλης το δέχτηκε με τον όρο να αναγνωρίσει τον ίδιο σαν επικυρίαρχο του, ο Αλφόνσος της Λεόν το δέχτηκε. <ref>Shadis 2010, p. 52-56.</ref>

Οι σχέσεις τωνανάμεσα δυο ξαδέλφων στηνστα συνέχειαξαδέλφια χειροτέρεψαν, οι δυο Αλφόνσοι ήρθαν σε σύγκρουση αλλά κατάφερε να τους συμφιλιώσει προσωρινά ο πάπας (1194). Η ήττα του Αλφόνσου της Καστίλης αποαπό τους Άραβες στην μάχη του Αλάρκος έδωσε στον ξάδελφο του την κατάλληλη ευκαιρία να του επιτεθεί αλλά η Καστίλη είχε την υποστήριξη του πάπα. Μια τελευταία προσπάθεια έγινε για ειρήνη ύστερα από πρόταση να παντρευτεί η μεγαλύτερη κόρη του Αλφόνσου Μπερενγκαρία με τον ίδιο τον Αλφόνσο της Λεόν (1197). <ref>Shadis 2010, p. 61-62.</ref> Ο πάπας ακύρωσε τον γάμο και, ύστερα αποαπό αυτό ο Αλφόνσος της Λεόν πραγματοποίησε νέα επίθεση στον ξάδελφο του (1204) αλλά οι συνεχόμενες Συνθήκες (1205, 1207, 1209) τον ανάγκασαν να υποχωρήσει. <ref>Túy 2003, p. 324, 4.84.</ref> Η Συνθήκη του 1207 ήταν η πρώτη Συνθήκη στην ιστορία γραμμένη σε Καστιλιανή διάλεκτο. <ref>Wright 2000.</ref>

Παραχώρησε την Ουκλές στο Τάγμα του ΣαντιάνγκοΣαντιάγκο, έγινε στην συνέχεια η κύρια έδρα του προκειμένου να ξεκινήσει νέα εκστρατεία για την ανακατάληψη της [[Κουένκα (Ισπανία)|Κουένκα]] (1177). Οι στρατιωτικές επιχειρήσεις ολοκληρώθηκαν με την κατάληψη της πόληςΚουένκα την ημέρα της εορτής του Αγίου Ματθαίου, εορτάστηκε με λαμπρά πανηγύρια από τους κατοίκους της πόλης. Ο Αλφόνσος ανέλαβε την πρωτοβουλία να συμμαχήσει με όλα τα χριστιανικά βασίλεια της Ιβηρικής ([[Ναβάρρα]], Λεόν, Αραγονία και Πορτογαλία) με στόχο την [[Χριστιανική ανακατάκτηση της Ιβηρικής χερσονήσου|ΑνακατάκτησηΑνακατάληψη]] της χερσονήσου από τους μουσουλμάνους Αλμοάδες. Η Συνθήκη του Κασόλα (1179) όρισε τις περιοχές επέκτασης κάθε βασιλείου, ίδρυσε την [[Πλασένθια]] στην περιοχή [[Κάθερες]] την οποία χρησιμοποίησε σαν βάση για τις επιχειρήσεις του.