Κώστας Παρορίτης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
CHE (συζήτηση | συνεισφορές)
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
CHE (συζήτηση | συνεισφορές)
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1:
{{πληροφορίεςΠληροφορίες συγγραφέα}}
| όνομα = Λεωνίδας Σουρέας
Ο '''Κώστας Παρορίτης''' (πραγματικό ονοματεπώνυμο: Λεωνίδας Σουρέας, [[1 Ιουνίου]] [[1878]] - [[10 Νοεμβρίου]] [[1931]]) ήταν [[Έλληνες|Έλληνας]] συγγραφέας.
| εικόνα =
| μέγεθος εικόνας =
| λεζάντα =
| ψευδώνυμο = Κώστας Παρορίτης
| όνομα γέννησης =
| ημερομηνία γέννησης = [[1 Ιουνίου]] [[1878]]
| τόπος γέννησης = Παρόρι [[Νομός Λακωνίας|Λακωνίας]], [[Ελλάδα]]
| ημερομηνία θανάτου = [[10 Νοεμβρίου]] [[1931]] (55 ετών)
| τόπος θανάτου = [[Αθήνα]], [[Ελλάδα]]
| κοιμητήριο =
| επάγγελμα = Συγγραφέας
| γλώσσα =
| εθνικότητα =
| εθνότητα =
| υπηκοότητα =
| εκπαίδευση = [[Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών]]
| alma_mater =
| περίοδος =
| είδος =
| θέμα =
| κίνημα =
| αξιοσημείωτα =
| σύζυγος =
| συνεργάτης =
| τέκνα =
| συγγενείς =
| διακρίσεις =
| υπογραφή =
| module =
| ιστοσελίδα =
}}
Ο '''Κώστας Παρορίτης''' (πραγματικό ονοματεπώνυμο: Λεωνίδας Σουρέας, [[1 Ιουνίου]] [[1878]] - [[10 Νοεμβρίου]] [[1931]]) ήταν [[Έλληνες|Έλληνας]] δημοτικιστής συγγραφέας.
 
==Σύντομο βιογραφικό==
Γεννήθηκε στο χωριό Παρόρι [[ΠαρόριΝομός Λακωνίας|Λακωνίας]]. Εμφανίστηκε στα γράμματα ως ποιητής από τις στήλες του περιοδικού [[ΛακωνίαΝουμάς (περιοδικό)|Λακωνίας''Νουμάς'']]. Σπούδασε φιλολογία στο [[Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών]] το [[1896]] και αναγορεύτηκε διδάκτωρ του πανεπιστημίου το [[1898]]. Έπειτα εργάστηκε ως σχολάρχης στην [[Ύδρα]]. Ήταν οπαδός του κινήματος του δημοτικισμού του [[Γιάννης Ψυχάρης|Γιάννη Ψυχάρη]] με [[Σοσιαλισμός|σοσιαλιστικό]] ιδεολογικό προσανατολισμό τον οποίο και δεν δίστασε να περάσει στα έργα του από την πρώτη του κιόλας εμφάνιση. Από πολλούς θεωρείται ως ο πρώτος ξεκάθαρα [[Κομμουνισμός|κομμουνιστής]] άνθρωπος της Ελλάδας.<ref>{{Cite web|url = http://atexnos.gr/%CE%B1%CF%86%CE%B9%CE%AD%CF%81%CF%89%CE%BC%CE%B1-%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%BF%CF%87%CF%84%CF%89%CE%B2%CF%81%CE%B9%CE%B1%CE%BD%CE%AE-%CE%B5%CF%80%CE%B1%CE%BD%CE%AC%CF%83%CF%84%CE%B1%CF%83%CE%B7-5/|title = Κώστας Παρορίτης|date = |accessdate = |website = |publisher = |last = |first = }}</ref>. Στο έργο του εμπνεόταν από μορφές όπως ο [[Μαξίμ Γκόρκι]] και ο [[Εμίλ Ζολά]]. Ίσως γι' αυτό η καινοτόμα, σε πολλές περιπτώσεις πεζογραφία του, που είχε σαφώς κοινωνικό περιεχόμενο, έδωσε αφορμή για αντικρουόμενες κρίσεις ως προς την ποιότητά της. Διακρινόταν από μια σχηματικότητα στη διάπλαση των χαρακτήρων του και στην λύση των δραματικών του συγκρούσεων. Ωστόσο άνοιξε έναν δρόμο που τον ακολούθησαν και άλλοι ύστερα από αυτόν. Στη συγγραφική του παρουσία κορυφαία θέση έχει το μυθιστόρημα ''Ο Κόκκινος Τράγος'' ([[1924]]).
Σπούδασε φιλολογία στο πανεπιστήμιο των Αθηνών το 1896 και αναγορεύτηκε διδάκτωρ του πανεπιστημίου των Αθηνών το [[1898]]. Έπειτα εργάστηκε ως σχολάρχης στην Ύδρα. Ήταν οπαδός του κινήματος του [[Δημοτικισμός|δημοτικισμού]] του Γιάννη Ψυχάρη με [[Σοσιαλισμός|σοσιαλιστικό]] ιδεολογικό προσανατολισμό τον οποίο και δεν δίστασε να περάσει στα έργα του από την πρώτη του κιόλας εμφάνιση.
ΠέθανεΟ Κώστας Παρορίτης πέθανε στην [[Αθήνα]] το 1931.
 
Πέθανε στην [[Αθήνα]] το 1931.
 
==Εργογραφία==
Δημοσίευσε δύο σειρές διηγημάτων, με τον τίτλο «Από την ζωή ενός δειλινού» και «Οι Νεκροί της Ζωής». Έργο του ήταν επίσης το κοινωνικό ρομάντσο «Στο άλμπουρο».
*''Από Την Ζωή Ενός Δειλινού'' (1906, διήγημα)
*’’Από την ζωή ενός δειλινού’’ διήγημα (1906)
*''Οι Νεκροί Της Ζωής'' (1907, διήγημα)
*’’Ό κόκκινος τράγος’’ μυθιστόρημα (1924)
*''Στο Άλμπουρο'' (1910, μυθιστόρημα)
*’’Οί νεκροί της ζωής’’ διήγημα (1907)
*''Το Μεγάλο Παιδί'' (1916, μυθιστόρημα)
*’’Πτέρας’’ διήγημα (1921)
*''Πτέρας'' (1921, διήγημα)
*’’Στο άλμπουρο’’ μυθιστόρημα (1910)
*''Ό Κόκκινος Τράγος'' (1924, μυθιστόρημα)
*’’Το μεγάλο παιδί’’ μυθιστόρημα (1916)
*''Οι Δύο Δρόμοι'' (1927, μυθιστόρημα)
*’’Οι δύο δρόμοι’’ μυθιστόρημα (1927)
 
{{λογοτεχνία-επέκταση}}
 
==Κριτική έργου==
Διακρινόταν από μια σχηματικότητα στην διάπλαση των χαρακτήρων του και στην λύση των δραματικών του συγκρούσεων. Ωστόσο άνοιξε έναν δρόμο που τον ακολούθησαν καί άλλοι ύστερα από αυτόν.
 
==Παραπομπές==
<references />
 
== Πηγές ==