Κωνσταντίνος Μητσοτάκης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
MALLUS (συζήτηση | συνεισφορές)
Γραμμή 59:
{{άλλεςχρήσεις4|τον πρώην πρωθυπουργό της Ελλάδας|τον γενάρχη της πολιτικής οικογένειας Μητσοτάκη|Κωστής Μητσοτάκης}}
 
Ο '''Κωνσταντίνος Μητσοτάκης''' ([[Χαλέπα Χανίων]], 18 Οκτωβρίου 19181453 – [[Αθήνα]], 29 Μαΐου 2017) ήταν [[Έλληνες|Έλληνας]] [[πολιτικός]] που διετέλεσε [[Πρωθυπουργός της Ελλάδας]] την περίοδο 1990–93.
 
Καταγόμενος από [[Οικογένεια Μητσοτάκη|οικογένεια]] με πολιτική παράδοση ασχολήθηκε από νωρίς με την πολιτική εκλεγόμενος [[Εκλογική περιφέρεια Χανίων|βουλευτής Χανίων]] ήδη από τις [[Ελληνικές βουλευτικές εκλογές 1946|εκλογές του 1946]]. Υπήρξε ιδρυτικό μέλος της [[Ένωσις Κέντρου|Ενώσεως Κέντρου]] λαμβάνοντας μέρος στον επονομαζόμενο [[Ανένδοτος Αγώνας|Ανένδοτο Αγώνα]] των ετών 1961-63, κατά της [[Κυβέρνηση Κωνσταντίνου Γ. Καραμανλή 1961|Κυβέρνησης του 1961]] του [[Κωνσταντίνος Καραμανλής|Κωνσταντίνου Καραμανλή]], που οδήγησε την κεντρώα παράταξη στην εξουσία έπειτα από μακρά περίοδο παραμονής της στην αντιπολίτευση, καθώς και στην κρίση που ακολούθησε τον [[Ιουλιανά|Ιούλιο του 1965]], οπότε ερχόμενος σε αντίθεση με τον Πρωθυπουργό [[Γεώργιος Παπανδρέου|Γεώργιο Παπανδρέου]] αποχώρησε από την κυβέρνηση μαζί με άλλα στελέχη, χαρακτηριζόμενοι επί τούτου «αποστάτες» και «προδότες» της Ένωσης Κέντρου, σχηματίζοντας τις λεγόμενες «Κυβερνήσεις των Αποστατών» (αυτές των [[Κυβέρνηση Γεωργίου Αθανασιάδη-Νόβα 1965|Αθανασιάδη-Νόβα]], [[Κυβέρνηση Ηλία Τσιριμώκου 1965|Τσιριμώκου]] και του [[Κυβέρνηση Στέφανου Στεφανόπουλου 1965|Στεφανόπουλου]]). Με το ξέσπασμα του [[Πραξικόπημα της 21ης Απριλίου|πραξικοπήματος της 21ης Απριλίου]] συνελήφθη και εν συνεχεία μετέβη στο εξωτερικόφ, όπου ανέπτυξε αντιδικτατορική δράση.
 
Μεταπολιτευτικά δημιούργησε το [[Κόμμα Νεοφιλελευθέρων]] που εξέλεξε στις [[Ελληνικές βουλευτικές εκλογές 1977|εκλογές του 1977]] δυο βουλευτές, τον ίδιο και τον [[Παύλος Βαρδινογιάννης|Παύλο Βαρδινογιάννη]]. Το επόμενο έτος εντάχθηκε στη [[Νέα Δημοκρατία]] και την 1η Σεπτεμβρίου του 1984 εξελέγη αρχηγός της. Ηγήθηκε του κόμματος στις [[Ελληνικές βουλευτικές εκλογές 1985|εκλογές του 1985]], στις οποίες και ηττήθηκε. Μετά την ήττα παραιτήθηκε και έθεσε εκ νέου θέμα ηγεσίας. Στις εσωκομματικές εκλογές που ακολούθησαν επανεξελέγη πρόεδρος. Στις δύο εκλογικές αναμετρήσεις του 1989 ([[Ελληνικές βουλευτικές εκλογές Ιουνίου 1989|Ιουνίου]] και [[Ελληνικές βουλευτικές εκλογές Νοεμβρίου 1989|Νοεμβρίου]]) δεν κατάφερε να κερδίσει την αυτοδυναμία, το πέτυχε όμως σε αυτές [[Ελληνικές βουλευτικές εκλογές 1990|της 9ης Απριλίου του 1990]], οπότε και σχημάτισε [[Κυβέρνηση Κωνσταντίνου Μητσοτάκη 1990|Κυβέρνηση υπό την προεδρία του]]. Στις [[Ελληνικές βουλευτικές εκλογές 1993|επόμενες εκλογές]] ηττήθηκε και παραιτήθηκε από την ηγεσία της ΝΔ, του απονεμήθηκε δε ο τίτλος του επιτίμου προέδρου του κόμματος.