Γιενς Γιάκομπ Μπερζέλιους: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

[[Αρχείο:Jöns Jacob Berzelius.png|thumb|200px205px|ΓιονςΟ Γιενς Γιάκομπ Μπερζέλιους]]

Ο '''ΓιονςΓιενς Γιάκομπ Μπερζέλιους''' (''Jöns Jakob Berzelius'', [[20 Αυγούστου]] [[1779]] – [[7 Αυγούστου]] [[1848]]) ήταν [[Σουηδία|Σουηδός]] [[χημικός]]. Εργάστηκε πάνω στη σύγχρονη τεχνική της [[Χημικός τύπος|χημικής σημειογραφίας]] και μαζί με τον Τζον Ντάλτον, τον [[Αντουάν Λωράν Λαβουαζιέ]] και τον [[Ρόμπερτ Μπόιλ]] θεωρείται πατέρας της σύγχρονης [[Χημεία|χημείας]]<ref>[http://www.britannica.com/EBchecked/topic/62958/Jons-Jacob-Berzelius Jöns Jacob Berzelius] Encyclopædia Britannica</ref>.

Αρχικά σπούδασε ιατρική, αργότερα όμως ασχολήθηκε με τη [[χημεία]]. Το [[1803]] δημοσίευσε μαζί με τον Χίτορφ τα ''Γαλβανικά πειράματα'', όπου εξηγούσε τον τρόπο που διασπώνται τα [[οξύΟξύ|οξέα]] και οι [[βάσηΒάση (χημεία)|βάσεις]] κατά την [[ηλεκτρόλυση]], στον θετικό και αρνητικό πόλο. Επίσης μελέτησε την ατομική θεωρία και θεμελίωσε το δυαδικό σύστημα παράστασης των χημικών ενώσεων. Με βάση τη θέση του ότι όλες οι χημικές ενώσεις αποτελούνται από δύο ομάδες ατόμων με αντίθετα σθένη, προσπάθησε να προσδιορίσει τους χημικούς τύπους των σύνθετων σωμάτων καθώς και τα [[ατομικό βάρος|ατομικά βάρη]] των στοιχείων.

Ήταν ο πρώτος που εισήγαγε το συμβολισμό με λατινικά γράμματα των διαφόρων [[χημικόΧημικό στοιχείο|στοιχείων]]. Στο συμβολισμό μάλιστα αυτόν έδωσε και ποσοτική έννοια. Έτσι, σε κάθε χημικό σύμβολο αντιστοιχεί μια ορισμένη ποσότητα του κάθε στοιχείου, που σήμερα την αποκαλούμε ατομικό βάρος του στοιχείου. Ο Μπερζέλιους, για να μελετήσει τα ατομικά βάρη, πήρε ως βάση του περιοδικού συστήματος το [[οξυγόνο]]. Δεν κατόρθωσε να ολοκληρώσει την εργασία του, την οποία τελειοποίησε το 1858 ο Κανιτσάρο. Επίσης, ο Μπερζέλιους ανακάλυψε και μελέτησε τα στοιχεία [[δημήτριο]] (1803), [[λίθιο]], [[σελήνιο]] (1817), [[πυρίτιο]] (1824), [[ταντάλιο]] (1825), [[θόριο]] (1828), [[ζιρκόνιο]] (1829), [[βανάδιο]] (1830). Επιπλέον ασχολήθηκε με τα φαινόμενα της [[αλλοτροπία|αλλοτροπίας]], της [[ισομέρεια|ισομέρειας]], της μεταμέρειας και του [[πολυμερισμόςΠολυμερισμός|πολυμερισμού]] που συμβαίνουν στα οργανικά οξέα, ανακάλυψε τις [[πρωτεΐνηΠρωτεΐνη|πρωτεΐνες]] και προσέφερε μεγάλες υπηρεσίες στην [[ορυκτολογία]], θεμελιώνοντας τη συστηματική ορυκτολογία.

{{DEFAULTSORT:Μπερζελιους ΓιονςΓιενς Γιακομπ}}